tag:blogger.com,1999:blog-51928050173381202322024-03-13T22:02:18.895-07:00.Unknownnoreply@blogger.comBlogger37125tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-26669923962574460232010-09-30T03:02:00.000-07:002010-09-30T03:06:05.273-07:00بیانیه سازمان جوانان پیرامون بازگشت حسین شهریاری به زندان<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="text-align: center;"><span style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; font-size: small;">به نام خداوند جان وخرد</span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; font-size: small;">پاینده ایران</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TEIAadg2OlI/AAAAAAAAACU/8MLosPgb3t4/s1600/paniranist.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TEIAadg2OlI/AAAAAAAAACU/8MLosPgb3t4/s1600/paniranist.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; font-size: small;">مبارز آگاه و وطن پرست، حسین شهریاری، از پیشکسوتان حزب پان ایرانیست امروز مورخه ششم مهر ۱۳۸۹ به زندان رجایی شهر بازگشت.سرور حسین شهریاری در سال ۱۳۸۴ به اتهام تبلیغ علیه نظام و عضویت در حزب پان ایرانیست و مصاحبه با رادیو بی بی سی به ۱۸ ماه زندان محکوم شدند که از ۵ مهر ماه سال ۸۸ حکم شان به اجرا درآمده است. ایشان در مورخه ۱۶ شهریور ۸۹ به مدت پانزده روز به مرخصی آمده بودند که در روز دوم مرخصی در مسیر تهران – اصفهان بازداشت و تبلیغ علیه نظام برای ایشان تفهیم اتهام شد.<br />
بعد از ۱۸ روز بازداشت از زندان اصفهان آزاد و راهی کرج شده و خود را بدلیل اتمام مدت مرخصی به زندان رجایی شهر معرفی کردند. </span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; font-size: small;">سازمان جوانان حزب پان ایرانیست با امید به گسترش عدالت در سایه کوششهای وطن پرستان و آرمانخواهان با تاکید بر آزادی سرور حسین شهریاری و دیگر مبارزان سیاسی،سلامتی برای این پیر مبارز و خانواده آرمانخواهشان آرزومند است.<br />
</span></div><div style="text-align: left;"><span style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; font-size: small;">پاینده ایران <br />
سازمان جوانان حزب پان ایرانیست<br />
۶ مهر ۱۳۸۹ خورشیدی </span></div></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-91015167139354029812010-09-30T02:58:00.000-07:002010-09-30T03:15:37.492-07:00بیانیه سازمان جوانان حزب پان ایرانیست به مناسبت آغاز سال تحصیلی جدید<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"> </span><span style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; font-size: small;">به نام خداوند جان وخرد</span></div><div style="text-align: right;">پاینده ایران</div><span style="font-size: small;">سازمان جوانان حزب پان ایرانیست آغاز سال تحصیلی جدید را به دانش</span><br />
<a href="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TEIAadg2OlI/AAAAAAAAACU/8MLosPgb3t4/s1600/paniranist.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TEIAadg2OlI/AAAAAAAAACU/8MLosPgb3t4/s1600/paniranist.jpg" /></a><span style="font-size: small;">آموزان و دانشجویان و آموزگاران گرامی و اهالی علم و ادب و جویندگان دانش شادباش می گوید. امروز برای پیشرفت کشور عزیزمان ایران و جبران عقب ماندگیهای آن به نهضت علمی نیاز است تا بتواند با طرح مسائل درحوزه های مختلف و آموختن روشهای علمی، دریچه های شکوفایی و توسعه را به رویمان بگشاید.این عرصه، محل حقیقی جولان برای جویندگان دانش است و چنین کوششی وظفه ی ذاتی این قشر.امیدواریم دانش آموزان و دانشجویان ایرانی با شناخت این نیاز ملی و با حس موثر و مقدس وطن پرستی سالی پر بار برای آموختن و حرکت به سوی افق های دانش داشته باشند. ایران ما سرزمینی است که در طول تاریخ دانشمندانی بزرگ و با ارج و ارزش به جامعه بشری تقدیم کرده که خدماتی گرانسنگ از ناحیه آنان نصیب سرزمینمان گشته و اسباب خیر و برکت و آبادانی شده است .فروغ دانش در ایران علیرغم همه ی مصائب خاموش نشده و درخشش داشته ولو به اندازه شمعی در دل شب تاریک.اکنون میبایست به مانند گذشتگانمان جایگاه حقیقی خود را در این وادی مقدس بازجسته و بیابیم.<br />
مدرسه و دانشگاه جدا از شان دانش،واجد وجه تعلیم و تربیت جهت زندگی جدید است.فلسفه ی این وجه،آموختن شیوه های نوین زندگی در دوران جدید می باشد.ادب دوران نوین حیات ملی ما آداب جدید می طلبد و فرزندان میهن بر آن پایه می بایست پرورش یابند تا قوای حیاتیمان بجنبد و دوباره جوانه زده و بپاخیزیم و شکوفا شویم. مدرسه و دانشگاه مکانی است که در آن این فهم از زندگی حاصل می شود .درآنجا می بایست بیاموزیم که فرزندان میهن مقدسمان ایران هستیم که آبادی و خوشبختی آن به کوششهای فرزندانش بستگی دارد واز این حیث که مسوولیت در قبال آن داریم حقوقی را واجدیم و به این اعتبار شهروندیم و باید منش شهروندی را به نیکی بیاموزیم و مشی کنیم .مدرسه و دانشگاه محیطی مناسب برای آموختن و آزمودن این شان است.امیدورایم دانش آموزان و دانشجویان و معلمین گرامی میهنمان در فعالیتهای صنفی و تقویت جامعه مدنی سالی توام با موفقیت و خیر و سلامتی داشته باشند .<br />
</span><br />
<div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"> پاینده ایران <br />
سازمان جوانان حزب پان ایرانیست<br />
اول مهر ۱۳۸۹ خورشیدی </span></div></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-42387220220539739252010-09-30T02:55:00.000-07:002010-09-30T03:30:53.933-07:00بیانیه سازمان جوانان حزب پان ایرانیست در محکومیت حرکت تروریستی اخیر<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="font-family: tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: center;"><span style="font-size: small;">به نام خداوند جان و خرد</span></div><div style="font-family: tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">پاینده ایران</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TEIAadg2OlI/AAAAAAAAACU/8MLosPgb3t4/s1600/paniranist.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TEIAadg2OlI/AAAAAAAAACU/8MLosPgb3t4/s1600/paniranist.jpg" /></a></div><span style="font-size: small;">سازمان جوانان حزب پان ایرانیست حرکت تروریستی در شهرستان مهاباد را که منجر به شهادت تنی چند از هموطنان مهابادی در مراسم رژه به مناسبت هفته دفاع مقدس شد، به شدت محکوم کرده و ضمن عرض تسلیت به خانواده ی جان باختگان اعلام میدارد، اعمال تروریستی نه تنها فرجامی(نیک)ندارد بلکه کشور را می تواند با حوادثی ناگوار مواجه سازد.راهکار معقول هیچ مساله ای دردوران جدید دست یازیدن به اعمال تروریستی نمی باشد.این قبیل حرکات ضمن ضایع کردن عمل و فکر جوانانی چند، فضای لازم جهت بالندگی و توسعه کشور و نواحی مختلف آنرا نیز مختل می کند. در پایان به مثابه سالهای پیشین ،هفته دفاع مقدس و یاد و خاطره ی شهدا و رزمندگان،جانبازان و اسرای پر افتخار آنرا گرامی می داریم.</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: small;">پاینده ایران </span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: small;">سازمان جوانان حزب پان ایرانیست</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: small;">۳۱ شهریور ۱۳۸۹ خورشیدی </span></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-87489155117824384822010-09-14T06:42:00.000-07:002010-09-14T06:47:58.104-07:00اولین تماس تلفنی سه عضو بازداشت شده حزب پان ایرانیست<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CUsers%5CKEYKHO%7E1%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5CKEYKHO%7E1%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5CKEYKHO%7E1%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link> <m:smallfrac m:val="off"> <m:dispdef> <m:lmargin m:val="0"> <m:rmargin m:val="0"> <m:defjc m:val="centerGroup"> <m:wrapindent m:val="1440"> <m:intlim m:val="subSup"> <m:narylim m:val="undOvr"> </m:narylim></m:intlim> </m:wrapindent><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520092929 1073786111 9 0 415 0;}
@font-face
{font-family:Tahoma;
panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520081665 -1073717157 41 0 66047 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Tahoma;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Tahoma;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> </m:defjc></m:rmargin></m:lmargin></m:dispdef></m:smallfrac><br />
<div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; text-align: right; unicode-bidi: embed;"><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; line-height: 115%;">بر اساس اخبار رسیده سروران مهندس رضا کرمانی ، حسین شهریاری و حجت کلاشی با خانواده های خود تماس گرفته و از بازداشت خود در اصفهان خبر دادند.</span><span dir="LTR" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span> در این تماس تلفنی کوتاه مدت سرور حسین شهریاری با اعلام این مطلب که مهندس رضا کرمانی نیز همراه آنان می باشد ابراز داشتند که همگی در اصفهان بوده و توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده اند.و ساعاتی بعد نیز مهندس کرمانی طی تماسی از بازداشت خود در اصفهان خبر داد .</span><span dir="LTR" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"></span><span lang="AR-SA" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; line-height: 115%;"><span dir="LTR"></span> </span></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; line-height: 115%;">شایان ذکر است که سروران مهندس رضا کرمانی ،حسین شهریاری و حجت کلاشی سه روز پیش در اطراف اصفهان به روشی غیر معمول ربوده شده وامروز طی این تماس تلفنی از بازداشت خویش خبر دادند.</span></span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><br />
<div style="text-align: left;"><span style="font-size: small;"><span lang="AR-SA" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; line-height: 115%;"> </span></span><b><b><span new="" roman="" style="color: #000099; font-family: Times; font-size: medium;"> </span></b></b></div><div style="color: red; font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; text-align: left;"><a href="http://parsdailynews.com/71074.htm"><span style="font-size: small;"><b><b><span new="" roman="">خبر در پارس دیلی نیوز</span></b></b></span></a></div><div style="color: red; text-align: left;"><b><b><span new="" roman="" style="font-family: Times; font-size: medium;"><br />
</span></b></b><span dir="LTR" style="font-family: "Tahoma","sans-serif"; font-size: 12pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div style="text-align: left;"><a href="http://hra-news.org/00/3898-1.html"><span style="color: red;"><b><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">هرانا - بازداشت سروران مهندس رضا کرمانی و حسین شهریاری</span></span></b></span></a></div></div><div style="text-align: left;"><a href="http://www.hrana-iran.info/00/3899-1.html"><span style="color: red;"><b><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif;">هرانا - بازداشت سرور حجت کلاشی</span></span></b></span></a></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-52132911117607604352010-09-13T00:42:00.000-07:002010-09-13T00:44:30.852-07:00بیانیهی سازمان جوانان حزب پانایرانیست پیرامون ربوده شدن سه تن از مسوولین حزب<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><span style="font-size: small;"></span><br />
<div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: center;"><span style="font-size: small;">به نام خداوند جان و خرد</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: right;"><br />
</div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TEIAadg2OlI/AAAAAAAAACU/8MLosPgb3t4/s1600/paniranist.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TEIAadg2OlI/AAAAAAAAACU/8MLosPgb3t4/s320/paniranist.jpg" /></a></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;">ظلم بر پانایرانیستها را پایانی نیست؛ در آخرین مورد ۳ تن از مسوولین حزب پانایرانیست، سروران مهندس رضا کرمانی، حسین شهریاری و حجت کلاشی که در شامگاه عید فطر قصد دیدار با دوستان و پانایرانیستهای شهر اصفهان را داشتند، در جادهی منتهی به این شهر توسط نیروهای امنیتی ربوده شده و به مکان نامعلومی منتقل گردیدهاند. این در حالی است که سرور حسین شهریاری ۷۴ ساله تنها دو روز بود که از زندان به مرخصی آمده بودند؛ مهندس کرمانی ۷۶ ساله از بیماری قلبی رنج میبردند و حجت کلاشی تنها چند ماه بود که از دوران تبعید خود در شهرستان خاش به تهران باز گشته بودند. همان طور که هممیهنان ما آگاهند، فشار و تهدید و ارعاب و زندان برای پانایرانیستها امر شگفت و تازهای نیست. اما در ماههای اخیر این تهاجمات به یاران پانایرانیست ابعاد تازهتری به خود گرفته است. پروندهسازی، صدور احکام سنگین زندان (از جمله ابوالفضل عابدینی، شاهین زینعلی و حسین شهریاری)، تهدید خانوادههای پانایرانیستها، مشابهسازی و تحریک عناصر ناآگاه برای ایجاد نفاق و اختلاف، مزاحمت در محیط کار برای پانایرانیستها و خانوادههای آنان و … که در مورد آخر باید ربودن پانایرانیستها در جادههای برون شهری را هم به این فهرست اضافه نمود، از جملهی این اقدامات میباشد. این اقدامات غیرقانونی و نابخردانه ما را با این تردید اساسی مواجه میسازد که شاید در نظر برخی دستگاههای امنیتی، دفاع از منافع ملی و عشق به ایران، آنچنان جرم خطرناکی تعریف گردیده که باید پانایرانیستهای کهنسال و بیدفاع را در جادههای بیرون از شهر ربوده و چندین روز خانوادههای نگران آنها را در بیخبری از وضعیت آنان نگاه داشت (؟!). لذا با توجه به اتفاقات رخ داده و با عنایت به شرایط خاصی که در آن قرار داریم، موارد ذیل را به اطلاع میرسانیم:</span></div></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><br />
<span style="font-size: small;">۱-همهی هممیهنان و آزادگان، به ویژه میهنپرستان و یاران پانایرانیست را به دفاع از حقوق سیاسی، اجتماعی و شهروندی اندامان حزب پانایرانیست فرا میخوانیم. بیشک در این میان، عملکرد مسوولین و اندامان حزب پانایرانیست خارج از کشور و تلاش آنان در خبررسانی و آگاهسازی رسانههای بینالمللی از ظلم و ستمی که بر پانایرانیستهای داخل کشور میرود، اهمیت به سزایی دارد.</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><br />
<span style="font-size: small;">۲- پانایرانیستها در سالهای گذشته همواره تلاش داشتهاند تا فارغ از جریانات سیاسی روز، کوششهای خود را بر حفظ تمامیت ارضی، گسترش اندیشههای ناسیونالیسم ایرانی، دفاع از منافع ملی و تحلیل مسایل اساسی جامعهی ایرانی متمرکز کنند؛ اما اینگونه اقدامات افراطی و ناسنجیدهی برخی، به این خط مشی اصولی خدشه وارد کرده و ادامهی این مسیر را ناممکن میسازد.</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><br />
<span style="font-size: small;">۳- پانایرانیستها و به ویژه جوانان حزب پانایرانیست به نیات و اهداف پشت پردهی اینگونه برخوردهای افراطی و غیرمعقول آگاهند، لذا سازمان جوانان حزب پانایرانیست با تاکید بر ادامهی راه پیشکسوتان و مسوولین راستین حزب در گسترش آرمانهای ناسیونالیسم و پانایرانیسم، ضمن محکوم کردن اینگونه اعمال زشت و خارج از عرف، اعلام میدارد که مسوولیت کامل سلامتی این سروران مستقیما به عهدهی دستگاههای امنیتی ذیربط بوده و خواهان آزادی فوری پانایرانیستهای در بند میباشد.</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: right;"><br />
</div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: small;"> پاینده ایران </span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: small;">سازمان جوانان حزب پانایرانیست</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: left;"><span style="font-size: small;">21 شهریور 1389 </span></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-30536243930412953172010-09-13T00:33:00.000-07:002010-09-13T00:46:05.026-07:00ناپدید شدن سه تن از اعضای حزب پان ایرانیست<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><br />
<br />
<span style="font-size: small;">ساعاتی پیش سروران رضا کرمانی ،حسین شهریاری و حجت کلاشی از اعضای حزب پان ایرانیست که عازم سفری به اصفهان بودند در حوالی اصفهان ناپدید شدند.بنا بر اخبار رسیده این سه تن آخرین بارحدود ساعت ۱۸ روز جمعه ۱۹ شهریور تماس گرفتند و بیان داشتند که در حوالی اصفهان هستند و پس از آن تماس تلفن ها ی همراه هر سه نفرخاموش گشته و دیگر خبری از آنها در دست نیست .</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> شایان ذکر است سرور حسین شهریاری شب گذشته از زندان رجایی شهر کرج به مرخصی آمده بود.خبرهای تکمیلی متعاقبا ارسال خواهد شد</span><br />
</div><br />
<div style="text-align: center;"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.pan-iranist.info/wp-content/uploads/2010/09/%DA%A9%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://www.pan-iranist.info/wp-content/uploads/2010/09/%DA%A9%D8%B1%D9%85%D8%A7%D9%86%DB%8C1.jpg" width="166" /></a><a href="http://www.pan-iranist.info/wp-content/uploads/2010/09/%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://www.pan-iranist.info/wp-content/uploads/2010/09/%D8%B4%D9%87%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D8%B1%DB%8C1.jpg" width="134" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.pan-iranist.info/wp-content/uploads/2010/09/12.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://www.pan-iranist.info/wp-content/uploads/2010/09/12.jpg" width="141" /></a></div><br />
</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-198745669209948642010-09-11T00:26:00.001-07:002010-09-11T00:26:23.640-07:00پانزدهم شهریور، سالروز بنیاد مکتب پان ایرانیسم بر همه ی هموطنان ،آزادگان و مبارزان سرفرازی ملت ایران شاد باد<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><meta content="text/html; charset=utf-8" http-equiv="Content-Type"></meta><meta content="Word.Document" name="ProgId"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Generator"></meta><meta content="Microsoft Word 12" name="Originator"></meta><link href="file:///C:%5CUsers%5CKEYKHO%7E1%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml" rel="File-List"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5CKEYKHO%7E1%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx" rel="themeData"></link><link href="file:///C:%5CUsers%5CKEYKHO%7E1%5CAppData%5CLocal%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml" rel="colorSchemeMapping"></link><style>
<!--
/* Font Definitions */
@font-face
{font-family:"Cambria Math";
panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:roman;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 415 0;}
@font-face
{font-family:Calibri;
panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520092929 1073786111 9 0 415 0;}
@font-face
{font-family:Tahoma;
panose-1:2 11 6 4 3 5 4 4 2 4;
mso-font-charset:0;
mso-generic-font-family:swiss;
mso-font-pitch:variable;
mso-font-signature:-520081665 -1073717157 41 0 66047 0;}
/* Style Definitions */
p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal
{mso-style-unhide:no;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
margin-top:0in;
margin-right:0in;
margin-bottom:10.0pt;
margin-left:0in;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Tahoma;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoChpDefault
{mso-style-type:export-only;
mso-default-props:yes;
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-font-family:Calibri;
mso-fareast-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-bidi-font-family:Tahoma;
mso-bidi-theme-font:minor-bidi;}
.MsoPapDefault
{mso-style-type:export-only;
margin-bottom:10.0pt;
line-height:115%;}
@page Section1
{size:8.5in 11.0in;
margin:1.0in 1.0in 1.0in 1.0in;
mso-header-margin:.5in;
mso-footer-margin:.5in;
mso-paper-source:0;}
div.Section1
{page:Section1;}
-->
</style> </div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-size: small; line-height: 115%;">در پانزدهم شهریور </span><span lang="FA" style="font-size: small; line-height: 115%;">۱۳۲۶</span><span lang="AR-SA" style="font-size: small; line-height: 115%;">،انجمن مقدس توسط کسانی که شعله های آتش وطن پرستی در قلبشان زبانه می کشید وارد “یک راه تغییر ناپذیر بسوی یک هدف والا” شد و ایده ای بزرگ را تقدیم جامعه ایرانی نمود .آنان در بیانیه خود خطاب به ایرانیان گفتند:”ای آیندگان، ای کسانی که روزی زمام امور انجمن کنونی ما را در دست می گیرید ،مردمان مبارز ،آنهایی که برای عظمت ایران به سازمان مقدس ما می پیوندید،زمامداران، ای افرادی که بر نواده های داریوش و سیروس حکومت می کنید، ای خواننده عزیز، شاید وقتی که این سطور را می خوانی اجساد ما خاک شده باشد ؛ شاید که مکان ما کنج زندان باشد و شاید به جرم وطن دوستی آواره کوه و دشت باشیم ،یا قلوب ما را که کانون آتش ایران پرستی است تبرهای جانگداز دشمنان میهن سوراخ سوراخ نموده باشند ،اما از تو می خواهیم و به تو می گوییم و تو را به اهورامزدا،خدای بزرگ ایران قسم می دهیم که به پاس احترام روح شهدای ایران و به یاد بنیانگذاران انجمن و به خاطر عظمت ایران و برای همیشه ،تو نیز یک آرمان داشته باشی و معتقد به یک عقیده کلی گردی،آن هم پان ایرانیزم، و شاید این آرزو در زمان ما ،در دوره تو یا بعد از تو به حقیقت بپیوندد ،اما باشد ،تو موظفی ذره ای از این اخگر را که در سینه داری در قلوب دیگران و آیندگان وارد کنی تا سینه سینه بگردد و خاموش نشود”</span><span dir="LTR" style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div style="font-family: tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span lang="AR-SA" style="font-size: small; line-height: 115%;">از آن زمان تا کنون کانون وطن پرستی پرفروز و پرفروغ در راه تبلیغ و گسترش آرمان وحدت ایرانزمین به راه خود ادامه داده است و در راه این وحدت،مبارزات همه جانبه ای را جهت استقرار حاکمیت ملت ،عدالت ،حقوق شهروندی و ممانعت از تحقق و بسط استبداد و استثمار و استعمار،پی گرفته است.اگر چه این مبارزات در بستری ناهموار و دشوار دنبال می شود ،و اکنون یکی از آن سخت ترین هنگامه هاست،اما آینده ای درخشان با ایمانی پرقدرت ،امید بخش ما در این مبارزه ی نابرابر هستند.باشد که دستهای همدیگر را با تحمل تفاوت نظرها و دیدگاهها جهت عبور از این باریکه ی پرخطر ،با صمیمیت بفشاریم و پشت هم باشیم</span><span dir="LTR" style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" dir="RTL" style="direction: rtl; font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: justify; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-size: small; line-height: 115%;">پاینده ایران</span><span dir="LTR" style="font-size: small; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-44732648164307917472010-08-28T17:30:00.000-07:002010-08-28T17:30:00.236-07:00اطلاعیه حزبی<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><span style="font-size: small;"></span><br />
<div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: center;"><span style="font-size: small;">به نام خداوند جان و خرد</span></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.pan-iranist.info/wp-content/uploads/2010/08/%D9%BE%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.pan-iranist.info/wp-content/uploads/2010/08/%D9%BE%D8%A7%D9%86-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C%D8%B3%D8%AA.jpg" /></a></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
اطلاعیه شماره ۱<br />
پاینده ایران</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">سروران گرامی</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">همانطور که اطلاع دارید شورای رهبری منتخب کنگره نهم حزب پان ایرانیست، بعد از گذشت ۵ سال از مدت مقرر،موفق به برگزاری کنگره دهم حزب نشده است.جهت برون رفت از بن بست موجود و ارتقا کیفیت کوشش های حزبی، گروهی از اندامان رسمی حزب در خوزستان اقدام به تهیه طرحی پیشنهادی در راستای تغییر مدیریت حزبی نموده اند که در نهایت، براساس متن نهایی برآمده ازآن،بیش از یکصد نفر از اعضای فعال ،مسوولین شهرستان ها و پیشکسوتان حزبی طی نامه ای ادامه ی کار اعضای شورایعالی رهبری منتخب کنگره نهم، تشکیل شده در سال ۱۳۸۱ را به مصلحت حزب ندانسته اند.این سروران با تشکر از فعالیت های گذشته شورا،خواهان توقف ادامه فعالیت چهار عضو اصلی باقیمانده (سروران قدرت الله جعفری،دکتر سهراب اعظم زنگنه،زهرا غلامی پورو منوچهر یزدی)در سمت رهبری شده و بدینوسیله اصرار ایشان را بر استمرار این وضعیت،به بهانه ی ایفای مسوولیت ،غیر ضرور دانسته و با توجه به عدم توانایی فعلی اعضای حزب در برگزاری کنگره دهم،خواستار شکل گیری شورای موقت برای اداره امور حزب و تدابیر لازم در شرایط اضطراری فعلی،به مدت یکسال گردیده اند.(پیوست شماره ۱)<br />
لازم به ذکر است که سروران مهندس رضا کرمانی و حسین شهریاری از اندامان اصلی شورای منتخب کنگره نهم نیز ،پیش از این با صدور بیانیه ای ضمن تاکید بر اتمام مدت مسوولیت شورای مذکور،ادامه ی فعالیت آن را به مصلحت حزب ندانسته اند(پیوست شماره ۲)که مواضع نامبردگان مورد تایید اندامان برون مرز نیز قرار گرفته است.تصمیمات و اقدامات بعدی طی اطلاعیه های آتی به آگاهی عموم خواهد رسید.<br />
پاینده ایران</span> </div><h1 style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: right;"><span style="font-size: small;"><span style="color: red;">پیوست شماره ۱</span></span></h1><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: right;"><span style="font-size: small;">به نام خداوند جان و خرد<br />
پاینده ایران<br />
سروران گرامی<br />
کوشندگان و رهروان نهضت بزرگ و تاریخی پان ایرانیسم<br />
همانگونه که می دانید اساسنامه کنگره نهم حزب پان ایرانیست بر این اساس به تصویب اندامان حاضر در آن کنگره رسیده است که بستری برای گسترش و تحقق آرمان های مشترک اندامان حزب و متضمن سازوکارهایی برای گردش آرمان خواهانه ی امور تشکیلاتی و سازمانی باشد .<br />
اکنون پس از گذشت هشت سال از برگزاری کنگره نهم و با توجه به عدم موفقیت حزب در برپایی کنگره که در سال ۱۳۸۴ با یورش نیروهای انتظامی و امنیتی ناکام ماند و با عنایت به تجربیات چند ساله اخیر به نظر می رسد اساسنامه حزب نیاز به اصلاح و تغییراتی چند دارد از جمله : <br />
در این اساسنامه به طور دقیق مشخص نگردیده که چنانچه حزب موفق به برگزاری کنگره نشود با چه ساز و کارهایی می توان امور حزب را ترتیب و اداره نمود ؟<br />
چنانچه اندامان حزب از عملکرد شورای عالی رهبری منتخب خود رضایت نداشته باشند از چه طریق می توانند نسبت به استیضاح شورا اقدام نمایند و …<br />
با توجه به عدم برگزاری کنگره به هر دلیل و نیز به پایان رسیدن مدت قانونی منتخبین کنگره نهم ، اکنون در شرایطی هستیم که لزوم تغییر و تحول در مدیریت حزب به شدت احساس می شود ؛ شورای منتخب کنگره نهم در حالی می خواهد به فعالیت خود ادامه دهد که سروران مهندس رضا کرمانی و حسین شهریاری با توجه به نحوه ی فعالیت آن شورا از حضور در جلسات و نشست های آن خودداری می کنند و روانشاد دکتر ابراهیم میرانی نیز دیگر در میان ما حضور ندارد . با عنایت به موارد گفته شده که تنها بخشی از ناگفتنی های بسیار است و از آنجایی که اساسنامه و شورای عالی رهبری منبعث از آرمان ، اراده و عقاید و دیدگاه های اعضای رسمی حزب پان ایرانیست می باشد ، ما امضا کنندگان ذیل عدم مشروعیت و کفایت شورای عالی رهبری سابق ( منتخبین کنگره نهم ) را اعلام نموده و در جهت تسهیل و گسترش آرمان ها و فعالیت های آتی حزب خواستار تشکیل شورایی موقت به مدت یک سال از تاریخ برپایی از میان نخبگان و برگزیدگان حزبی می باشیم .<br />
پاینده ایران</span></div><h1 style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: right;"><span style="font-size: small;"><span style="color: red;"> پیوست شماره ۲</span></span></h1><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: right;"></div><ul style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: right;"><li><span style="font-size: small;"><a href="http://www.paniranist.info/?p=577" title="اطلاعیه سروران حسین شهریاری و مهندس رضا کرمانی">اطلاعیه سروران حسین شهریاری و مهندس رضا کرمانی </a></span></li>
</ul></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-18257663045942184892010-08-23T19:25:00.000-07:002010-08-23T19:25:04.304-07:00ظالم ِمظلوم<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">یکشنبه هفته قبل برای پی گیری پرونده یکی از دوستان عزیزم که به نظرم از بهترین فرزندان ایران است به دادگاه انقلاب تهران مراجعه کردم . من هر چندباری که به این ساختمان پای گذاشته ام دچار حس غریب و </span><span style="font-size: small;">عجیبی شده ام . راهروهای تودرتو ، فضایی غمناک و افسرده ، لامپ های مهتابی کم سو ، موج غمی که از نگاه اکثر ساکنانش حتی از دورترین فاصله ها دریافت می شود در کنار گروه گروه هم وطنان معتادی که سر در گریبان منتظر محاکمه نشسته اند تصویری است از ساختمانی با نمای آجری در خیابان معلم تهران که نام دادگاه انقلاب را بر آن گذاشته اند. از بیان فلسفه وجودی این دادگاه صرفنظر می کنم و در چند خط یکشنبه ام و برداشت جدیدم را به تصویر می کشم شاید برای فردا موثر واقع شود.</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="separator" style="clear: both; font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><a href="http://www.pan-iranist.info/wp-content/uploads/2010/08/tasavorat1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://www.pan-iranist.info/wp-content/uploads/2010/08/tasavorat1.jpg" /></a></span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">حدود ساعت ۳۰/۹ وارد دفتر شعبه ۲۸ شدم ،لایحه و وکالت نامه را نشان دادم و قرار شد بعد از اتمام جلسه دادگاه وارد شعبه شوم و از حاج آقا برای مطالعه ی پرونده اجازه بگیرم . این بار دوم مراجعه من در خصوص این پرونده بود. در مرتبه نخست قاضی دادگاه در پاسخ به درخواست ملاقات با موکل که در بازداشت می باشد ، اعلام نمود به من ارتباطی ندارد به زندان اوین بروید و از آنها تقاضا کنید ، گفتم اوین برگه ای به دیوار زده که می باید قاضی مربوطه اجازه دهد. گفت : من تا کنون چنین اجازه ای نداده ام ، می توانید منتظر باشید تا در دادگاه این دیدار انجام شود. از سنگ قلاب شدن گلایه کردم ولی جوابم همان بود ، البته کمی با خشونت بیشتر ، به قصد دیدار رییس دادگاه انقلاب به اتاق ایشان رفتم ، مدیر دفتر خوش برخورد گفتند جلسه دارند ولی می توانید با معاون شان صحبت کنید. مردی خوش بیان که به نظرم بیشتر مرا توجیه کرد به او گفتم که دارید توجیه می کنید ! ولی با اشاره درست به آیین نامه سازمان زندان ها ، نقص کار را در آنجا دانسته و در نهایت مقرر شد موضوع در نشست هفتگی دادگاه انقلاب جهت حل مساله مطرح شود و من نیز مطلبی در این باره بنویسم که چالش برانگیز هم نباشد. من دومی را انجام ندادم و به نظرم آنها نیز از اولی منصرف شده باشند.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">از آنجا که خیلی وقت پیش از دوست و موکلم وکالت نامه ای داشتم آنرا تکمیل نمودم ، ابطال تمبر کردم و الان پشت درب دادگاه منتظر تمام شدن جلسه ی رسیدگی ایستاده ام .</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">سه خانم مسن و باوقار چندین مرتبه به دادگاه داخل و از آن خارج شدند. اتهام آنها به گمانم تبلیغ علیه نظام یا چیزی شبیه آن بود. درب دادگاه که باز و بسته می شد صدای بلند قاضی را می شنیدم که تقریبا بر سر آنها فریاد می زد و البته محتوای کلامش معلوم نبود. جلسه تمام شد به داخل رفتم سلام دادم و جوابی شنیدم و لایحه را به ایشان دادم . گفتند قرارداد وکالت؟ گفتم حق الزحمه ای نمی گیرم گفتند به من مربوط نیست ، قرارداد را باید ضمیمه کنید گفتم موکل در زندان است گفتند به من ارتباطی ندارد گفتم می شود پرونده را مطالعه کنم ، گفتند من بدون قرارداد اجازه هیچ کاری نمی دهم . چهره شان کمی برافروخته شد و من دیگر اصرار نکردم ، بیرون آمدم و منتظر ماندم تا وقت دادگاه تعیین شود.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">در این فرصت جلسه ی دیگری برگزار شد که متهم آن خانم جوانی از دستگیرشدگان پس از انتخابات دور دهم بود. گویا در وبلاگش برای آقای دکتر احمدی نژاد صفتی بیان نموده بود که قاضی آنرا توهین تلقی می کرد و باز صدای قاضی بلند بود و مبهم.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">حدود سه ساعت در راهروی دادگاه ماندم، نمی خواهم مطلب را با بیان آنچه دیدم و شنیدم طولانی نمایم ، من در این چند ساعت نوع نگاهم به قضات دادگاه انقلاب عوض شد. می خواهم پس از بیان چند موضوع از دیدگاه جدید خودم سخن بگویم:</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">۱- ۹۹ درصد پرونده های دادگاه انقلاب در خصوص جرایم امنیتی یا آنچه که ما جرایم سیاسی می دانیم ، هیاهو برای هیچ است. حاکم که منتظر شنیدن مدح خود بوده برای شهروندی که این موضوع را رعایت نکرده پرونده ای قطور ساخته است تا برایش سوء سابقه ای درست کند و به این بهانه او را از حقوق اجتماعی محروم و از فعالیت پشیمان نماید.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">۲- قانون اساسی به طور کلی در بعضی از شعب دادگاه انقلاب محلی از اعراب ندارد. اصل ۸ ، اصل۹ ، اصل ۲۶ ، اصل ۲۷ و بسیاری اصول دیگر در اینجا تعطیل است . قاضی چه ایستاده و چه نشسته خودش را هم طراز و بلکه برتر از قانون دانسته و سعی اش بر این است که مخالف را به هر طریقی که شده از پای درآورد.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">۳- بعضا رسیدگی آنقدر طولانی می شود که اعصاب مغضوبین دستگاه را برهم می زند. گاهی بین اعضای یک خانواده ، بین وکیل و خانواده موکل و یا بین چند متهم آنچنان اختلافی حاکم می شود که مقصر اصلی را فراموش می کنند و از یکدیگر کینه به دل می گیرند.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">۴- تجدید نظر خواهی که در دو شعبه خاص صورت می گیرد نیز بیشتر شبیه وقت کشی است تا نتیجه بخش. گویی قضات تجدید نظر برای تایید نظر پیش بینی شده اند.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">۵- تحقیر مخاطب یک رویه عام در بعضی از شعب دادگاه انقلاب است.مجالی برای گفتگو نیست ، حالت دست نشانه ایست برای اینکه باید اتاق را ترک کنید. محیطی محقر ، پر از آه و اشک و بعضا ناله و نفرین که تنفس در آن مشکل است.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">۶- قاضی هم بهتر از همه می داند که آنچه محکومش انجام داده جرم نیست ولی خوب چه باید کرد؟</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">۷- سکوت متهم و وکیلش در بسیاری از مواقع از رضایت نیست. نگران این هستند که مبادا سلیقه بر قانون بچربد و چه تلخ که معمولا این اتفاق می افتد.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>و اما دیدگاه جدید من </b></span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">چند دفعه قبل که به دادگاه می آمدم اگرچه سعی ام بر این بود لبانم خندان باشد اما در درون با قاضی و مدیر دفتر و … در حال جدال بودم. فکر می کردم از همان بدو ورود مدیر دفتر به دنبال ایراد گرفتن است و قاضی به دنبال محکوم کردن ولی اینبار از زاویه ی دیگری به موضوع نگاه و با خود فکر کردم کار کردن در دادگاه انقلاب چه شغل سخت و طاقت فرسایی است. قاضی اگر در روز ۵ ساعت به پرونده ها رسیدگی کند ، ۵ ساعت غم و غصه و آه و گریه ببیند ، ۵ ساعت بر سر متهم فریاد زند ، ۵ ساعت اخم هایش در هم باشد ، ۵ ساعت برای محکوم کردن حرف بزند ، دیگر چگونه زندگی می کند؟</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">دیدم اگر قاضی در مواقعی شاید نا خواسته به ناروا رای می دهد ولی خود در تمام زندگی اش مظلوم واقع شده است. او مجبور است در روز به پرونده های بسیاری رسیدگی کند ، او مجبور است در بسیاری از جاها چشم بر واقعیت ببندد. او مجبور است که در این زندان نقش زندانبان را ایفا کند ، او مجبور است که توجیه کند او مجبور است که محکوم کند و همه ی این اجبار ها از او موجودی پرخاشگر ساخته و این چنین بود که اینبار از نگاه به ابروان برآمده اش با او احساس همدردی کردم و این احساس را برای اولین بار بود که تجربه می کردم. گرچه می دانم زمانی که این مطلب توسط قاضی یا دوستانش خوانده شود به دنبال یافتن راهی برای شکستن قلم یا صاحب قلم می گردند اما صادقانه بگویم ، من او را با تمام این اوصافی که ذکر کردم دوست دارم و می دانم اگر جنگی رخ دهد در کنار هم و در یک جبهه با متجاوز خواهیم جنگید هر چند که امروز رو در روی هم هستیم.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"><b>قدردانی</b></span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">می خواهم در پایان از تعدادی از هم وطنانم تشکر کنم. از کادر اداری دادگاه انقلاب که با وجود همه ی سختی ها با برخوردی محترمانه اندکی التیام بخش مراجعین هستند ، هر چند گاهی آنها نیز صبوری خود را از دست می دهند ولی در کل قابل تقدیر می باشند خصوصا آن عزیزی که برگه ورود را می دهد.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">همچنین از همکاران عزیزم که بدون چشمداشت در دادگاه انقلاب به دفاع از حقوق هموطنانی مشغول هستند که اتهامشان اعتراض به وضعیت موجود است.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;">از:۱- مهناز پراکند ۲-عبدالفتاح سلطانی ۳- فریده غیرت ۴- محمد شریف ۵- محمد علی دادخواه ۶- ناصر زرافشان ۷- شیرین عبادی ۸- نسرین ستوده ۹- خلیل بهرامیان ۱۰- صالح نیکبخت ۱۱- محمد اولیایی فرد (که ناعادلانه دربند است) ۱۲- محمد مصطفایی ۱۳- مینا جعفری ۱۴- سید محمود علیزاده طباطبایی ۱۵- هوشنگ پوربابایی ۱۶- نعمت احمدی ۱۷- محمد حسین آغاسی ۱۸- محمد سیف زاده ۱۹- عبدالصمد خرمشاهی ۲۰- رمضان حاجی مشهدی ۲۱- گیتی پورفاضل ۲۲- مریم کیان ارثی ۲۳- سارا صباغیان ۲۴-مهرداد قربانی ۲۵-مریم دارایی ۲۶- فروغ میرزایی ۲۷- نجما رحمانی ۲۸-پرویز جهانگیرراد ۲۹-فریدون شامی ۳۰-نسیم غنوی ۳۱-مهدی حجتی ۳۲-ژینوس شریف رازی ۳۳-افروز مغزی ۳۴-محمدرضا فقیهی ۳۵-منیژه محمدی ۳۶-بهاره دولو ۳۷-شادی صدر ۳۸-شیما قوشه ۳۹-سید عقیل حسینی ۴۰-هادی اسماعیل زاده ۴۱-وحید مشکانی فراهانی ۴۲-سارا نجیمی ۴۳- مریم بابایی۴۴-مریم قنبری و… امیدوارم همگی شاد و پیروز باشید.</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> پاینده ایران – آرش کیخسروی</span></div><div dir="rtl" style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> ۱۳۸۹/۵/۲۷</span></div><div style="font-family: Tahoma,Helvetica,sans-serif;"><span style="font-size: small;"> </span></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-68583837857031317242010-07-25T07:36:00.000-07:002010-07-25T08:00:59.611-07:00پاسخ سرور حجت کلاشی به "قصه تلخ جدایی"...<div dir="rtl" style="text-align: right;" trbidi="on"><div align="center"><b>کدام آهن دلش آموخت این آیین عیاری</b></div><br />
دلا منال ز بيداد جور يار که يار ترا نصيب همين کرد وداد همين باشد(؟!)<br />
<div align="justify"><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TExOvf2gsdI/AAAAAAAAACc/5nxPP3HDcy8/s1600/Hojat-kalashi.JPG" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="200" src="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TExOvf2gsdI/AAAAAAAAACc/5nxPP3HDcy8/s320/Hojat-kalashi.JPG" width="200" /></a></div>مطلبی ديدم از دوستان و سروران مدعی شورا که عمرشان بلند باد و صدارتشان کوتاه با عنوان"قصه تلخ جدايي"، که در آن اثری از قصهی غصه نبود و نه حکايت آشنايی و نه عهد قديم؛ بلکه قلم کمانی بود که چشمش بسته و دهان گشاده صد من صد من تير جفا، نه بر سر دشمنان خونی که بر قلب و چشم ياران ميباراند.آخر ای دوستان انصاف! که را ديديد که چنين تير مهلک به خانهی خود بارد!؟ من افسوس کنان لب ميگزم و در دل ميگويم در زمانهای چنين باريک که روزگار، سنگ حوادث به منجنيق دارد چرا غافل از احوال هميم؟<br />
چون گل و مي، دمی از پرده برون آی و درآ که دگر باره ملاقات نه پيدا باشد!<br />
کدام ما با زمانه عهد بستهايم و قول ستاندهايم که زنده بمانيم تا گاه آزادی ابوالفضل که چون ابوالفضل اگرخدای ناکرده 11 سال تمام به زندان ماند، دوباره او را ديده و بر سر رويش بوسه زنيم؟ اين حکايت ماست در اين دوران. البته اين حوادث و جور و ستمها الزاماً نشانههای اقبال بد نيست؛ بلکه مشکلات راه بلند اقبالی و يار دولت برنا شدن است، چراکه ميپندارم ما در حال تجربهی لذت مبارزهايم! مبارزهای که عهد کردهايم برای شکوه ايرانزمين و سرافرازی ملت بزرگ ايران دنبال کنيم و هر آنچه در اين راه بر سرمان آيد، بنا به لذتی که در مقصود و غايت متصور است خود لذت بالعرض است، اگر در راه وصال شاهد و معشوق، پابرسر خاری نهی و چند سنگی بر سرت بارد، چه جای شکوه و ناله که در اين راه، سراز پا نتوان شناخت! و درد و شادی يکی ست .<br />
-مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق!<br />
مطلب "قصه تلخ جدايي"را خواندم. تا آنجا که ما اطلاع داريم؛ مفصلترين و مطولترين مطلبی ميباشد که شارح افکار و تلقی مدعيان شورا در باب امور حزبی تواند بود. گويی خواستهاند دليل و منطقی برای کارها و کردارشان پی افکنند و ظنم آنست که قلم، قلم سرور يزدی باشد اما علم دارم که حتی اگر قلم، قلم ايشان نباشد، القائاتشان دار و بست نوشتار را فراهم کرده است، حال گرهش را که انداخته چندان مهم نيست. خلاصه ظاهراً جای ادنی شکی و شبههای نيست که نقش اصلی از فکر سرور يزدی تراويده. بنابراين بيشترين روی سخنم در اين نوشتار با سرور يزدی خواهد بود و ايشان را خطاب قرار خواهم داد؛ اما به هر حال اين نوشتار مؤيد افکار مابقی مدعيان شورا نيز هست. تا کنون نميخواستهام جوابی به بيانات سروران داده باشم اما از آنجايی که ميپندارم چند جوانی که با دوستان مراوده دارند تحت تأثير اين سخنانند و اين سخنان برای چند صباحی زير دندان برخی معقول مزه ميکند تا آنکه غشش معلوم شود؛ به آن پرداختم که کمکی به آنها باشد در فهم سريع مساله. البته مطلب "قصه تلخ جدايي" چيزی جز انشا نيست که بتوان به بهانه آن به ژرفنای فکر و انديشه سرزد و دانست دليل و ريشهی اين قصه چيست و از چه حکايت ميکند؛ تحليلی در آن نيست که ازآن علمی برخيزد. در آن عقل بیحس است و هوای نفس بيدار . از اينرو اين نوشتار ما هم فعلاً به جهت محاکمهی سطور و آگاهاندن آن چند جوان و زنهاری به دوستان است! ميتوان گفت: محاکمهی سطور و سياق عبارات آن، پرتوی است بر بضاعت و طرز تلقی ميدانداران اين نوشتار و به خوبی شاهدی بر ادعای باطل آنها خواهد بود. ( البته قطعاً سرور جعفری و سرور رحيمی در نوشتن و عبارتپردازی آن نقشی نداشته اند. )<br />
<br />
<a name='more'></a><br />
از طعنها و افتراها و تهمتها و طبع قلمشان که از آن جنگ و اضطراب ميبارد غمناکم، چرا که سروران را "بلندنظر شاهباز سدره نشين" ميخواهم و مکين کاخ دانايی که: "خالی مباد کاخ جلالش زسروران!" اما از طعنها و توهينهای شخصی، که متوجه اينجانب بود غمناک نيستم چرا که "شايد چو وا بينی خير تو در اين باشد."ما برای مديريت امور ملت بزرگ ايران مهيا ميشويم، چه بسا تمرينی باشد برای تحمل سخنان درشت و توهينآميز بدخواهان و سعهی صدرما! لذا از دوستان مدعی شورا درخواست ميکنم گره در جبين ننداخته و اين چند سخن بيپرده و راست را تحمل کنند و بر طبل اخراج نکوبند!<br />
-"خدا را محتسب ما را به فرياد دف و نی بخش که ساز شرع از اين افسانه بيقانون نخواهد شد"<br />
1- شورای مدعی يا دوستان مدعی شورا- به گمانم اين دومی بهتر باشد- از آنجايي که سخت به انشانويسی عادت کردهاند، در بيان وقايع تاريخی نيز، سبک مبدل نميکنند. راستی که عادت طبيعت ثانيست و يا اصلاً از کوزهی طبع دوستان جز اين سبک نميتراود. در عبارات آغازين مطلب، اشتباه فاحشی کردهاند؛ در چند جملهی اول، چندين خلط و سهو و اشتباه رخ داده. در بيان آغاز راه حزب پانايرانيست گفتهاند: " آغاز راه حزب پانايرانيست با درد مشترک تجاوز به خاک ميهن رقم خورد، بار سفر بسته شد و قافلهسالاران با عزمی استوار و انديشهای توانا... هدايت کاروان نبرد را عهده گرفتند... قافلهسالار کاروان " که بيگانگان را در وطن ميديد " فرياد برآورد: بربنديد محملها که شب تاريک است و بيم موج در راه و گردابی ژرف هايل " نقل قول طولانی بود اما آوردم چرا که خود گويای احوال خود است بعلاوه چند نکتهای هم در توضيح آن ميآورم.<br />
مدعيان شورا، خود آغاز راه حزب را بهدرستی نميدانند ! حمله به تانکهای روسی و انگليسی شروع مبارزات سرور پندار و کسان ديگر و يا نطفهی نهضت ميتواند باشد؛ اما " آغاز راه حزب پانايرانيست " نه! حزب مفهوم و ساختاری متأخر است نسبت به نهضت و مکتب و انجمن در تاريخچهی ما! جدای از آن کسان زيادی در آن حماسهی دلاورانه حضور داشتهاند که بعدها سرنوشت ديگری يافتند. از حرکت آنها آن نهضت مبارزه آغاز شد؛ اما حزب وجود نداشت که آغاز راهش آن درد مشترک باشد. حزب بايد باشد تا راه را آغاز کند. آغاز راه حزب پانايرانيست کنگرهی آن در تاريخ 22 اسفند 1330 ميباشد که در آن اساسنامهی حزب تنظيم شد. مقدمات آن کنگره را نيز هيأت سه نفرهی سرور پندار، آژير و دکتر فريور فراهم کردند. پس از 15 شهريور 1330 اعضای مکتب با اعضای حزب نبرد ايران، حزب ملت را بنيان مينهند و سپس در 17 دی هيأت سه نفره مذکور مأمور تدارک مقدمات برای برگزای کنگرهی حزب پانايرانيست ميشوند... . میتوان از خاستگاه، نطفه و ديگر کلمات دقيقتر در بيان نسبت بين حزب و حوادث سال 20 استفاده کرد. آنگاه پس از تسخير تهران توسط متفقين، سرور پندار و ديگر يارانش انجمن را پايه ريختند و معنای" رهبر " در آن برهه کاربردی نداشت . جدا از آن در هيچ سندی و يا خاطره ی مکتوبی نيامده است که سرور پندار خطاب به ياران خود شعر بر بنديد محمل ها را خوانده باشند! تا در جواب آن «راهيان سجاده رنگين» کنند. اگر دوستان می خواهند معنا را فدای لفظ پردازی کنند و حقيقت را پرده کشند پس در صناعت بکوشند که دست کم «دره ی نادره» میرزا مهدی فراهم آرند، نه اين گونه که لفظ با معنا راست نيايد. اين گونه تاريخ نويسی در يک مطلب جدی که نام (( شورای عالی رهبری حزب پانايرانيست )) - دقيقاً به همين اندازه و طولاني_ را يدک می کشد چه چيزی را می خواهد بگويد؟ نويسنده می خواهد بگويد آغاز راه با (( رهبري )) همراه بوده و سپس همه ی حملههای بدخواهان هم متوجه هرم رهبری شده و چون ما الان (( رهبريم )) لذا هر حمله ای که می شود همان است که قبلاً بوده! و هر کس بگويد شما در اداره ی امور ناتوانيد و يا ديگر شما را نمی خواهيم در حال توطئه ست. اين منطق درخشان نويسنده می باشد که بسط يافته! در حالی که اصلاً کاری ندارد که حوادث با چه منطقی دنبال می شود، علت آن حمله و توطئه ها در سابق چه بوده و آيا با انتقادات داخلی و به حق اکنون از يک جنس است؟ علت بسياری از رخدادها خارج از مفهوم توطئه قابل فهم است و "حل اين نکته بدين فکر خطا نتوان کرد" در ادامه و در جای مناسب خود بيشتر به اين مسأله خواهيم پرداخت.<br />
<br />
نويسنده ميگويد"قافله با بار سنگين رسالت «ملتسالاري» از ميان طوفان و سيلاب ميگذشت"... در محاکمه این نوشته باید گفت : چه کسی گفته بار سنگين رسالت قافله "ملتسالاري" بوده است؟ ملتسالاری مفهوم سياسی متأخر است که توسط سرور عاملی تهرانی به کار گرفته شد. آن قافله چگونه بار سنگين رسالت خود را ملتسالاری قرار داد؟ طبق کدام نوشته يا سند؟ قافله- که با مسامحه اين معنا را بکار ميبريم- ابتدا مجازات خائنين و بيگانهپرستان و دشمنان را هدف خود قرار داد و بعد ازشهادت سرور عليرضا رئيس "پانايرانيسم" بار سنگين رسالت قافله شد! ناسيوکراسی بحثی بود در فهم توزيع قدرت که در اينجا به آن نميپردازيم.<br />
نويسنده ی قصه تلخ جدایی بعد از تمهيد مقدمه سراغ دو "طريقه"برای ضربه زدن به حزب پانايرانيست، توسط دشمنان رفته که دو عنصر اصلی دارد اولی را "جناح خارجي" دانسته و دومی را "جناح داخلي"، در قسم دوم هم مناسبترين روش را "شناسايی افراد فرصتطلب و سودجو و خودخواه در درون کاروان" توسط نهادهای امنيتی يا "بيگانگان" دانسته است که از نخست "برای کسب نام و نان به درون صف خزيده" بودهاند! بهنظر نويسنده آنها برای ضربه زدن، يک مانيفست نانوشته دارند که بقدری جامع است که "انشعاب احزاب و شکافهای دينی و ايجاد فرقهها و حتی شکاف در درون هيأتهای حاکمه" نيز از آن مانيفست برميخيزند. مشخصهها و دستورالعملهايی هم در آن مانيفست برشمرده مانند "نق زدن و ايراد گرفتن، به بيراهه زدن و در حاشيه امن نشستن، اعلام داشتن برنامهها و عقايد جديد، اهانت به شخصيتهای مسوول و..." دو نمونه از آن افراد را نيز در حزب شناسايی کردهاند؛ يکی دکتر صدر و ديگری دکتر طالع (که نويسنده اسم ايشان را با کنايه و ايما آورده) آنگاه عنان مباحث را به سرور کرمانی رساندهاند، تا اينجای مطلب را بررسی ميکنيم و سپس ادامه ميدهيم.<br />
اين تعليل شگفت از ايجاد انشعابات و پديداری فرق و ملل و نحل، خط بطلانيست بر جامعهشناسی سياسي، فلسفه سياسی و جامعهشناسی و فلسفه اديان و... بيچاره (( توين بي )) و امثال او چه مقدار کوشيدند و رنج بردند تا در حوزهی تاريخ، فرضيهسازی کنند و به اثبات آن بپردازند و استنتاج علمی بهعمل آورند. اما دوستان گويا تمام مرزهای علوم را بهم ريختهاند تا مانيفستی پيدا کنند که معلوم نيست حاصل کدام تحقيقات و تتبعات است! به اديان و احزاب بسنده نکردهاند و ريشهی شکافهای درون هيأت حاکمه را نيز بيان داشتهاند! اگر اين مطلب انشای بچهای دبيرستانی بود انتظاری نميداشتم جز اينکه چرا در حوزهای وارد شده است که تخصص ندارد؟! اما از دوستان مدعی شورا به چه روی بپرسم؟ نميدانم چرا در متنی که علی الظاهر مسوولين يک حزب سياسی که دارای ادبيات غنی است صادر کرده است، اين همه واژههای کاروان و قافله و قافلهسالار... بهکار رفته؟ لابد جای واژههای چاووشی و شتربان و کاروانسرا خاليست(؟!) سرور يزدی گرامی اين همه تشبيه در فهم چه مسالهای ياری ميرساند؛ جز آنکه فهم دقيق ما از حزب و اصول بقاء و احکام آن را مختل ميکند. شما ميتوانيد از نظريات سيستمي، ساختگرا و... برای تحليل و تعليل بهره ببريد اما پای فشردن به تشبيه غلط است. تشبيه از جهتی انسان را به مسأله نزديک و از جهتی دور ميکند (يقرب من وجه و يبعد من وجه است)<br />
از سوی ديگر با کاستن قضايا به ويژگيهای روانی افراد، مانند "خودبزرگبيني" فهم را عاطل ميگذاريد. دکتر صدر اخراجش بهخاطر خيانت آشکار او به آرمانهايش بود و "غده فساد و چرکين خودبزرگبينی و ناسپاسي" دليل حتمی برای همراهی با تجزيه بحرين احتمالاً نباشد. در فرايند مبارزه گاهی افراد نميتوانند به وظايف تاريخی خود عمل کنند و تسليم جبر زمان ميشوند. چه بسا ايشان خود را برای مبارزهی سخت و تبعات ناگوار بعد از مقاومت، مهيا نميديده - بهويژه که دارای سمتی مناسب و قابل توجه در حزب پانايرانيست بوده که ميتوانسته احتمالاً حس خودبزرگبينی او را اغنا کند - از اينروی از در آشتی درآمده و يا دلايل ديگر... حتماً به اين نکته نيز توجه کردهايد که ايشان خود در هرم رهبری بود و رهبران هم ميتوانند فاسد شوند و حمله به هرم رهبری هميشه خطا نيست! اگرمديريت او ناکارآمد يا خيانتش آشکار شد قطعاً ميبايستی نسبت به تغيير و تنبيه آن مبادرت کرد که چه بسا عين مصلحت و محض صواب و صواب محض باشد.<br />
نويسندهی مطلب "قصه تلخ جدايي"ميکوشد بشدت پشت سر سرور پندار موضع بگيرد تا جايگاه خود را از حقانيت بهرهمند سازد . قصه قصهی (( سخن در احتياج ما و استغنای معشوق است )) .<br />
از اين پس سرور يزدی گرامی تاريخ مجعول و خود ساخته و بيپايهای را روايت ميکند تا بتواند روايتی يکدست تدارک ببيند و در آن نقشها را تقسيم کند! ايشان چونان هميشه زخمی نثار مصدق و روشنفکران تحصيل کرده ميکند و نميدانم چرا خدمات روشنفکران تحصيل کرده را نميبيند!؟ و يا خيانت افراد بيسواد را؟<br />
ايشان ميگويد "شگفتآور است که هر جا به خيانتی بر ميخوريم، نام و نشان روشنفکران تحصيل کرده ميدرخشد" نميدانم مقصود ايشان اينست که روشنفکران غير تحصيل کرده هم داريم يا نه؟ و آنها احتمالاً اگر باشند خيانت نميکنند(؟) از سوی ديگر نميدانم ايشان چه معنای محصلی از "روشنفکران تحصيل کرده" دارند، بهعنوان مثال آيا مضمون چنان وسيع است که هويدا هم مصداق روشنفکری تحصيل کرده ميشود يا نه؟ ندانستم در قرارداد ترکمنچای و گلستان کدام "روشنفکر تحصيل کرده" دخالت سطح اول را داشته؟ نه فتحعلی شاه روشنفکر بود و نه دربارش محل انديشه. جدا از آن در ساير موارد هم ميبينيم نه میرزا آغاسی روشنفکر است که اتفاقاً درويش مسلک و بسيار کجفهم و نادان بود و نه آقا خان نوری، بويی از انديشه برده بود.بله در پای قراردادهای ننگين ميتوان نام و نشان عسگرخان اروميها را يافت اما اغلب ايشان، تنها تحصيل کرده بود و نه روشنفکر. شيخ خزعل که عنوان و شمشير از بريتانيا دريافت داشت و با شيخ کويت بستگی يافت، روشنفکر نبود. عبيدالله کرد که با حمايت عثمانی و به کمک اسلحههای مارتينی به ديار ايران تاخت انديشهای جز گفتارهای دراويش همراه نداشت و الی ماشاءالله و البته من منکر خيانت برخی روشنفکران و همچنين تحصيلکردهها نيستم اما اينگونه کليگوييها خطرناکتر از گفتههای جلال آلاحمد است و تالی فاسد دارد. ضمن اينکه چرايی رخدادها را نميتوان به کمک خدمت و خيانت چندان درست فهميد. بازگرديم به امور داخلي.<br />
سرور يزدی گرامی معتقد است چون دکتر طالع نتوانست آسيبی به رهبری بزند، آنگاه يک "فرصتطلب و خودبزرگبين" ديگر را يافته و به کمک فرستادند که در پروندهی او "سابقهی بيوفايی به حزب... ثبت" بود و از سوی ديگر "از گذشتههای دور تا به حال برای رسيدن به نان و نام و تصرف کرسی رهبری حزب سخت کوشيده و آرزوی نمايندگی مجلس و اين قبيل مقامات در دلش تلمبار گرديده" بود. ايشان کنگره هفتم را شروع توطئه جديد مينامد که در آن گروهی ميکوشند رهبری را حذف کنند اما کنگره هفتم متوجه توطئه شده و «برای خاموش کردن زمزههای حذف رهبری به يک اقدام تاريخی دست "میزند" و سرور محسن پزشکپور را بهعنوان رهبر و پيامآور نهضت ورجاوند پانايرانيسم برميگزيند... پيام کنگره به توطئه چينان چنين بود: (( ای مگس عرصهی سيمرغ نه جولانگه توست ))! سرور يزدی گرامي! شما در مانيفستی که کشف کرديد، عناصری برای آن نوشته بوديد، برخی را در پيش آوردم و اکنون چند مولفه ديگر مانيفست ادعايی شما که به مثابه نسخه ايست برای انشعاب سازی را نيز ميآورم:<br />
از راههای انشعاب سازی آورده بوديد"... اهانت به شخصيتهای مسوول... بيحرمت کردن شخصيتهای مخلص که امتحان وفاداری واستقامت خود را دادهاند، حرمتشکنی و بيادبی و ايستادگی در برابر ارزشهای اخلاقي، خود را تافته جدا بافته دانستن و بر تجربيات و حاصل تلاشهای ديگران خط بطلان کشيدن، هتاکی و روانه کردن سيل اتهامات به هر آن کس و کسانی که در برابر شان ايستاده " .<br />
سرور يزدی شما از اخلاق سخن ميگوييد، راههای ضربه و توطئه را ميشناسيد آنگاه اينگونه پيش کسوت خود را توصيف ميکنيد؟ گلهمنديد چرا برخی جوانان به زعم شما حرمتشکنی ميکنند! بزرگوارا به بيان و قلم خود بنگريد کاخ اخلاق و متانت ما را ويران ميکند. وقتی شما که مدعی شورا هستيد چنين هتاکانه عليه پيشکسوت خود قلم ميزنيد چگونه از يک جوان، اخلاقمداری انتظار داريد؟ البته که جوانان پانايرانيست انسانهايی با اخلاقند، اما شما هم بهتر است منصفانه قلم بزنيد.<br />
شما با چه سندی مدعی شديد سرور کرمانی توسط نيروهای امنيتی برای انجام مأموريت حذف رهبری بکار گرفته شد؟ کدام تاريخ و کجا سرور کرمانی در کنار دکتر طالع قرار گرفت؟ سابقهی بيوفايی سرور کرمانی به حزب چه بوده که شما از آن ياد ميکنيد اما توضيحی نميدهيد؟ سرور کرمانی را متهم ميکنيد برای رسيدن به نان و نام در پی تصرف کرسی رهبری بود، سرور يزدي! کرسی رهبری حزب، نان دارد؟ سرور کرمانی کی و در چه جريانی با دستگاه امنيتی ساخته که به نانی هم برسد؟ اين اتهام، اتهام بزرگيست و شما متأسفانه، مغرضانه افراد مخلص حزب را که "امتحان وفاداری و استقامت خود" را دادهاند مورد بيحرمتی و توهين و القاب ناروا قرار دادهايد. درحال تاريخسازی هستيد که چند جوان تازه با حزب آشنا شده را فريب بدهيد! سرور يزدی عزيز، کنگره هفتم اگر توطئه را شناخت و پيام "ای مگس" را فرستاد، همان کنگره سرور کرمانی را برای شورای رهبری با بالاترين رای انتخاب کرد. چرا اين قسمت تاريخ حزب را بياض گذاشتيد؟ چرا دست به جعل ميزنيد؟ و همان شورا که شما هم جزء آن بوديد به اتفاق آرا سرور کرمانی را بهعنوان دبير مسوول حزب برگزيد. ايشان نه تنها در کنار دکتر طالع قرار نگرفت بلکه کوشيد حقانيت سرور پندار را اثبات کند و حزب را سر و سامانی بخشد. همان کنگره و تمام کنگرههای بعد از انقلاب حاصل کوششهای ايشان است. در دبير مسوولی ايشان حزب دو کنگره موفق و يک کنگره نيمه موفق برگزار کرد. آخرين کنگرهی با شکوه حزب، حاصل تلاشهای ايشان بود و ديگر تکرار نشد. در دبير مسوولی ايشان نه تنها حزب رويهی دفعی نداشت بلکه کوشيد صفوف اتحاد پانايرانيستها را محکمتر کند؛ خطوط ارتباطی سروران داخل و خارج ايران برقرار شد.<br />
شما از يک سوی ميگوييد کنگره متوجه توطئه شد و آنرا خنثی کرد، از سوی ديگر ميگوييد سرور کرمانی عامل اين توطئه بود، حال با اين منطق چگونه اين مساله را که همان کنگرهی آگاه، سرور کرمانی را با بالاترين رای برگزيد، حل ميکنيد؟ و چگونه به اين مسأله پاسخ ميدهيد که چرا ايشان در مقام دبير مسوولی حزب، تمام قد از مواضع و حقانيت سرور پندار دفاع کرد و چه سخت کوشيد که اختلافات را التيام بخشد؟ ايشان معتقد بود جدايی و اختلاف سم است که بايد با پادزهر مهر و وفا و تأمل و تحمل دفعش کرد. سرور پندار هم جز به اين نميانديشيد. دکتر طالع بيانيهی اخراج اعضا شورا را که سرور کرمانی دبير مسوول آن بود صادر کرد در حالی که از چنين حقی برخوردار نبود، اما نه سرور پندار و نه شورا مقابله به مثل نکردند. سرور پندار هميشه برای گفتوگو و حل مسايل و مشکلات آماده بود و هر کس پيشقدم ميشد استقبال ميکرد؛ حتی يکبار مخالفان خود را به ماسون بودن متهم نکرد. شما کينهها و خصومتهای شخصی را با نام سرور پندار تسويه ميکنيد در حالی که ايشان حتی اجازه طرح اين مباحث را از تريبون حزب نميداد. ميتوانيد از سرور قاصدی پرسش نماييد، سرور جعفری هم بايد يادشان باشد. قلم را برداشتهايد به هر که هر طور دلتان ميخواهد ميتازيد هيچ استدلال و سندی هم ارائه نميدهيد!؟ کنگره هشتم نيز مصوبات کنگره هفتم را تأييد و تصويب کرد. يعنی سرور کرمانی باز با بالاترين رای انتخاب شد. در کنگرهی هشتم نيز از نقش بر آب شدن يک توطئه سخن گفتهايد اما معلوم نکردهايد چرا دستگاه امنيت و نيروهای انتظامی با محاصرهی کنگره اين توطئه را نقش بر آب کرد؟ سرور يزدی ذهن توطئهنگر شما همهی امور و کارها را در چارچوب توطئه ميبيند. من و شما و ديگران ميتوانيم مخالف تفکر و عملکرد و برنامه های سرور کرمانی باشيم اما ميبايست آنها را با ابزار مناسب نقد کنيم، هر پانايرانيستی هم حق دارد آنچه را به مصلحت حزب ميداند بيان کند. شما پنداشتهايد اگر کنگره مقام رهبری را از سرور پندار بگيرد چه کاری درعالم واقع عليه ايشان توانسته انجام بدهد؟ آنگاه عنوان رهبری چه کارکردی در اساسنامه ی حزبی دارد که حذف آن توطئه بزرگ باشد؟ لابد فراموش نکردهايد که عليرغم اصرار اندامان، سرور پندار داوطلبانه از کانديداتوری شورا کنارهگيری کردند که در صورت کانديداتوری قطعاً رای نخست اعضا را بهدست ميآوردند و به طبع دبير مسوول حزب ميشدند! ایشان با عدم کاندیداتوری عملا راه را برای دید مسوولی سروران دیگر و از جمله سرور کرمانی باز گذاردند. سرور پندار با عنوان يا بيعنوان شخصيت منحصر به فرديست که بهطور طبيعی نقش و کارکرد رهبری را دارد. آنگاه شما با اين همه تاريخپردازی از سرور پندار يک راهب بودايی ساختهايد که قادر نبوده در برابر توطئهها از خود دفاع کند. اگر توطئه بر عليه منافع حزب در کار بود هيچ نيرويی نميتوانست سرور پندار را به سکوت و مجامله و مسامحه بکشاند. ايشان آن هنگام که امور، شورايی نشده بود اگر اين مباحث را مخالف منافع حزب ميپنداشتند در همان برهه با تمام توان در برابر توطئهها ميايستاد. در کنگره نهم نيز سرور کرمانی بهعنوان شورای رهبری برگزيده شدند ولی خودشان برای دبير کلی کانديدا نگشتند نه آنگونه که شما گفتهايد شورا بی سر و صدا ايشان را کنار گذاشت.<br />
گفتهايد: ايشان داغ نمايندگی به دل دارند.آری سرور يزدی بزرگوار! بقدری از واژههای کاروان و قافله در وصف حزب بهره برديد که فراموش کرديد کارويژه و اهداف يک حزب چيست؟ گويا توجه نداريد روش مبارزهی ما شيوهی پارلمانتاريستی بوده است. بله اگر حزب را کاروان بدانيد که در پی قافلهسالار حرکت ميکند نميتوانيد با وسعت نظر نحوهی حرکت حزب را متوجه شويد! سرور کرمانی (( بايد )) به مجلس شورای ملی ايران راه مييافت. ايشان در خرمشهر، شهرداری موفق بودند اما مجلس شورای ملي، میدان فراختری برای طرح مباحث پانايرانيستی بود. سرور يزدی اين سخنان بافته و انداختهايد که بر مسند بمانيد. دريغا:<br />
ميان گريه ميخندم که چون شمع اندرين مجلس زبان آتشين هست ليکن در نميگيرد.<br />
نميتوانم سرور يزدی آنچه هست را بگويم، قلم سر ميشکند. سرورا "لب از ترشح می پاک کن برای خدا" آنگاه به اين و آن تهمت و افترا ببند. سرور يزدي، سرور کرمانی هيچگاه برای دريافت هيچ پست و مسووليتی از حاکميت فرقهای دلخوش نکرده بلکه استنکار غريبی از آن دارد. سرور يزدی کسانی به ناحق بر کرسی مديريت حزب تکيه زدهاند که آرمانگرايی را جمود فکری و عقبماندگی تاريخی ميدانستند. کسانی که سرور عاملی تهرانی را به صفتی ناروا موصوف کردند و عامل قتل ايشان را سرور پندار دانستند...<br />
چند جملهای هم در باب مجلس شورای همبستگی بگويم. شما آن مجلس را با نام کذايی شورای براندازی معرفی ميکنيد، که سرور کرمانی رييس آن شد. سروران خارج از ايران هم که متذکر شدند نام آن مجلس شورای همبستگی برای دموکراسی بود را هم به عمد توجه نداريد. در برههای هم نام آن مجلس، "مجلس مخالفين" بود. اما ادعاهای شگفتی داريد؛ در مقام مدعی العموم از دستگاه قضا طلبکاريد که چرا سرور کرمانی را مجازات سنگين نکرده است؟ شما در مقام توجيه کارکرد دستگاه قضا و امنيت مسبب رای سرور شهرياری را هم سرور کرمانی ميدانيد. منشاء شدت گرفتن فشارهای دستگاه امنيت و ممانعت از برگزاری کنگره را هم عضويت سرور کرمانی دانستهايد، مدعی هستيد اکثريت شورا با آن عضويت مخالف بوده است و قس عليهذا.<br />
سرور يزدی عزيز، نويسندهی اين سطور نيز در آن برهه مخالف پيوستن به آن مجلس بود و به آن هم نپيوستم و دلايل خودم را داشتم. اما هيچگاه بر آن پنجه نکشيدم يا ملکوک نکردم. بالعکس چون نظر شورا بر آن بود، همواره عليرغم ميلم از آن دفاع کردهام، آن کار سرور کرمانی را هم شجاعانه و آرمانخواهانه ميدانم. ايرادم ايراد تاکتيکيست. سرور کرمانی با پيوستن به آن شورا کار بزرگی کرد. راههای شناساندن حزب بهتر فراهم شد. سروران برون مرز بنا بر اظهار نظر صريح خود با آن عمل و مشارکت داخل ايران، سربلند شدند.راههای مصاحبهی رسانهای بروی ما باز شد که شما بيشترين بهره را از آن طريق متوجه حزب کرديد. (البته بعدها کوششهای ابوالفضل عابدينی حضور رسانهای ما را پر رنگتر کرد و سرور يزدی در اين راه خدمات خوبی برای حزب داشتهاند و سپاسگزار ايشان هستيم.) عيب می جمله بگفتی هنرش نيز بگو. سرور يزدی آن مجلس فقط فشار و زندان برای ما نداشت، سود و بهرهای هم داشت. و البته ایراداتی که بسیاری متفاوت با آن چیزی ست که شما احصاء کرده اید. جدای از آن، شورا آنگونه که شما مدعی هستيد مخالف پيوستن به آن نبود. شورای عالی از هفت نفر تشکيل ميشود.از آن هفت نفر سروران کرماني، شهرياري، جعفری و روانشاد میرانی يعنی 4 نفر به عضويت در آن شورا در آمدند اگر از هفت چهار کم کنيم ميماند سه. و سه از چهار کمتر است. چگونه شما سه را در مقابل چهار اکثريت ميدانيد؟! از طرف ديگر اگر شورا يا دبير کل مخالف آن بود، چرا سرور جعفری عزيز که قائم مقام دبير کل بودند عضو آن شورا شدند؟ اگر دبير کل مخالف بود چرا قائم مقام خود را عزل نکرد؟ آيا حضور قائم مقام، مويد نظر دبير کل نيست؟ اگر نيست چگونه قابل توجيه است؟ و چرا ايشان را مواخذه نکردهايد؟ چون مخالف شما نيست؟ شما مسبب وضعيت سرور شهرياری را، مهندس کرمانی دانستهايد،اينت عجب! گويا اصلاً توجه نداريد که در مورد يک مبارز سخن ميگوييد.<br />
سرور شهرياری خود آگاهانه برای گسترش نام حزب و تبليغ مؤثر و انجام وظايف ملی به آن شورا پيوست و اکنون با روی خندان پذيرای عواقب آن است. دوستان مدعی شورا، چون نميتوانند از ايشان در برابر ستم حاکميت دفاع کنند، ميکوشند با مقصر جلوه دادن سرور کرمانی از انجام وظيفه شانه خالی کنند و از زير فشار افکار عمومی حزب بيرون روند! اين استدلال شما را اگر سخنگوی وزارت اطلاعات، بعمل ميآورد تعجبی نميکردم اما از شما چه عرض کنم؟ سرور يزدی خورشيد ميآلاييد تا بگوييد شب است!؟ عجبا چه کسی گفته سرور کرمانی تبرئه شد؟ چرا نمينويسيد سرور کرمانی 20 روز در زندان رجايی شهر نگهداری شد و سپس حکم سه سال زندان تعليقی برای ايشان بريدند؟ وضعيت جسمی سرور کرمانی طوری بود که قاضي، تعزير را به تعليق تبديل کرد اما گويا شما راضی نيستيد؟ قاضی دادگاه انقلاب کوتاه ميآيد و شما مدعی ميمانيد؟! سرور يزدی اين چه طرز مبارزه است که از دستگاه قضا و وزارت اطلاعات گله داريد که چرا تعليق سرورکرمانی را تعزير نکرده است؟ در کجای تاريخ مبارزات به چنين امری برمی خوريم؟! بجای اينکه فرياد برآوريد چرا سرور شهرياري، اين شهروند مسووليتشناس و انسان شريف را از جامعهی خود با زندان و ميله و حصار دور ميکنيد، ميفرماييد چرا سرور کرمانی را هم داخل زندان نميبريد؟! شرمم باد اگر بپرسم چرا سرور يزدی گرامی را حتی برای يک روز بازداشت نکرديد؟ شرمش باد دستگاه قضايی که بخواهد سرور يزدی را به خاطر افکار و مبارزات ميهنپرستانه و آزاديخواهانهاش حتی يک ساعت بازداشت کند. سرور يزدی چرا به ناحق قلم ميزنيد و حرمتها را ميشکنيد و ارزشها را فرو ميپاشيد ؟ سرور کرمانی با 76 سال سن و از سر گذراندن بيماری سرطان و سکته هنوز استوار در راه پانايرانيسم و حزب پانايرانيست گام بر ميدارد، ايشان نعمتيست برای مبارزات ملت ايران،جفای دوست جفای سنگينيست!<br />
ستم از غمزه میاموز که در مذهب عشق هر عمل اجری و هر کرده جزايی دارد<br />
فرمود هايد منشا افزايش فشار به حزب و ممانعت از برگزاری کنگره پيوستن به شورای همبستگی بوده. بله سرور احتمالاً! اما اگر ميخواهيم هيچ فشاری به ما نيايد، بهتر است هيچ کاری نکنيم تا در گوشهی امن تنها حرفهای دهن پرکن و مردمفريب بزنيم. سرور يزدی ما مبارزيم! سرور يزدی ريشهی فشارهای مضاعف را بيان ميداريد چرا از بيانيه مشترکی که با حزب دموکرات کردستان صادر شد سخن نميگوييد! چون دکتر زنگنه مسبب آن بود؟ اينجانب در آن برهه مخالف آن بيانيه بودم اما عليرغم ميلم در تمام محافل از آن موضع دفاع کردم. بسيار کار سختی بود که بتوان از آن بيانيه در محيط دانشگاهی و در مواجه با تحصيل کردههای روشنفکر که خائن نيستند بلکه خادمند دفاع به عمل آورد. در مقابل دستگاه امنيت هم از آن دفاع کرديم. باز هم با وجود نقدی که بر آن دارم از آن دفاع خواهم کرد چراکه ما يک حزبيم. سرور زنگنه، از روی آرمانخواهی به سمت آن اتحاد و بيانيه رفته بود. کار پر خطری بود اما عنصر آرمان در آن مستتر بود. اگرچه نيک ميدانم که سروران شورا شناختی از حزب دموکرات کردستان نداشتند و چون از آنها پرسش ميکردم که چرا با اين حزب اتحاد کرديد از روانشاد ملا مصطفی بارزانی برايم سخن ميگفتند. حتی ماهيت و تاريخچهی آن حزب را هم نميدانستند و من اينجا آن را باز نميکنم.اما عشق و شوق سرور زنگنه برای وحدت را ميستايم. سرور يزدی شما اين سخنان را به ادعای خودتان "برای ثبت در تاريخ آسيبهای اجتماعي"(؟!) بيان داشتيد و آن را سبب صدور "مجوز جلوگيری از برگزاری کنگره و سرکوب جوانان حزب و بحرانهای ناشی از فشارها و بالاخره تضعيف حزب" دانستيد که "بر اساس مانيفست فروپاشيها" صورت ميگرفت. بگذاريد در تاريخ ثبت شود تا ديگران قضاوت کنند. شما اينگونه از اقدامات خلاف قانون بهويژه قانون اساسي- دستگاه قضا و امنيت دفاع ميکنيد(؟) آنگاه انتظار داريد ما نسبت به عملكرد شما چه نوع قضاوتی داشته باشيم؟ احتمالاً فراموش كرديد قتل سرور عاملی و مصادرهی اموال سرور پندار را هم نتيجهی اقدامات سرور كرمانی معرفی كنيد! در جای بدی ايستاده و از موضع افرادی ناموجه دفاع ميكنيد و انتظار داريد ما نفهميم؟ حتا انتقادی که نسبت به مجلس شورای همبستگی داشته اید را نیز نتوانسته اید منطقی و متناسب با مصالح و منافع حزبی تنظیم کنید . ایراد شما میتواند بجا باشد اما نحوه ی بیان و منطق و استدلالتان سخت می لنگد. چرا در آن برهه دست تنظیم متنی انتقادی نزدید تا ما با زاویه ی دید شما آشنا شویم و بفهمیم چه منطقی را دنبال می کنید ؟ دربارهی علت استعفای سرور زنگنه سخنانی گفتهايد كه نميخواهم در اينجا مباحث مربوط به ايشان باز شود و از آن ميگذرم. سرور يزدی راست گفتهايد "دنيای غريب و عجيبی است. عدهای دوست دارند بر سر سفره آماده بنشينند و به جای زحمت كشيدن و وفاداری به تشكيلات، راه ريا و عوامفريبی و گندهگويی را پيشه كنند و در اين مسير بر حرمتها و ارزشها و انسانهای بيادعای وفادار حمله" برند و"آنچه كه زيبندهی خودشان است به اندامان شريف حزب تهمت روا "دارند. با اين سخنانتان موافقم. شما يكی از شريفترين افراد حزبی را كه وكيلی خوش نام و مشغول به خدمت است «منتظرالوكاله» ناميدهايد و مدعی شدهايد سرور كرمانی وعده كرده بود اگر دبير كل شود "از وی در انتخابات كانون وكلا حمايت خواهد كرد"! اين حرف هيچ پايهای ندارد. اين وكيل شريف چون موضع شما را حق تشخيص نداده شما ميخواهيد استدلالها و مواضع ايشان را بيوجه كنيد. ميخواهيد بگوييد سر و سری ميان آنهاست و منطقی در گفتار و بيانات اين دوستمان نيست. اين انگ زدن و افترا بستن مسألهای را حل نميكند. ايشان وكيلی خوشنام و آيندهداراست. يكی از اميدهای حزب و نهضت ميباشد. در محضر سرور پندار درس آموخته و در عنفوان جوانی از آزمونهای سخت سربلند بيرون آمده، همهی پانايرانيستها خوشحال خواهند شد اگر ايشان در رأس كانون وكلا قرار بگيرند و اينجانب نيز از صميم قلب آرزومندم و با تمام توان به ياريشان برخواهم خاست. وظيفهی سرور كرمانی و بقيه نيز همين است.<br />
اما در مورد من چه گفتهايد؟ گفتهايد: "از اردبيل روانه تهران شده... تا سری در ميان سرها درآورد و اشتباهی روانه حزب پان ايرانيست شده" است "صراحتاً اعلام ميكرد قصد دارد جای سرور دكتر عاملی را بگيرد"!! او (يعنی اينجانب)» "برخلاف آييننامهی انضباطی و رويههای يك تشكيلات سياسی به خود سمت و عنوان" ميداد "بدون آن كه ابلاغ كتبی يا حتی دستور شفاهی از دبير كل داشته" باشد و "اساساً در همهی سالهای پس از 1357 از سوی مسوولين حزب و يا شورای رهبری كسی به سمت مسوول سازمان جوانان انتخاب نشده بود ولی وقاحت كه مجوز نميخواهد... او هنوز خود را رئيس سازمان جوانان حزب پانايرانيست ميداند."<br />
سرور يزدی اردبيل شهری از شهرهای ايران است. شاه اسماعيل هم از آن شهر به پا خاست و ايران را وحدت بخشيد. آرمان وحدت ايران زمين در خون ماست. كودك كه بودم پدرم مرا با داستانهای بابك خرمدين و رستم و آرش بزرگ كرد. بابك قهرمانم بود كه ميخواست بيگانگان را از ايران بيرون كند. با داستان مبارزات بابك باليدهام. ابتدايی بودم که اشعار پروين را برای همكلاسيهايم ميخواندم... محتسب مستی به ره ديد و گريبانش گرفت... در سر عقل بايد بيكلاهی عار نيست....... تهران را برای تحصيل برگزيدم در حالی كه نه پول مكفی داشتم و نه امكانات كافي. ميدانيد چرا؟ پشت لبم تازه سبز ميشد كه روزی، روزنامهی اطلاعات را خريدم و در آن ديدم شادروان داريوش فروهر و پروانه، توسط نيروهای امنيتی دشنه آجين شدهاند. در آن روزنامه خواندم كه اين دو شهيد افكار پانايرانيستی داشتند. در مدرسه و خانه از مفهوم آن واژه پرسيدم. مفهوم آنرا كه دانستم دل از كف دادم. دانستم آن مطلوب و معشوق من است "كی رفتهای ز دل كه تمنا كنم تو را" (؟!) ده ساله كه بودم با خواهر پنج سال كوچكتر از خودم در عوالم كودكی، سپاه بسيج ميكرديم و به قفقاز لشكر ميكشيدم تا نواحی ايران زمين را از بيگانگان روسی باز پس گيرم، تنها سربازم خواهرم بود و من شاه اين رويا! روزی كه شنيدم شوروی فروپاشيد، پابرهنه بيرون دويدم در حالی كه تنها 13 سالم بود. بعد از آن مطلبی كه در روزنامه خوانده بودم، ميپنداشتم كه ديگر تشكيلات منتسب به اين حزب، از ميان رفته است. آمدم تهران آن را پی افكنم. ترم نخست سال اول تحصيلی بهعنوان شورای دانشگاه برگزيده شدم، در آن شورا با سرور آرش كيخسروی آشنا و او مرا با خانهام آشنا كرد، من خانهام را درست آمدهام.<br />
سرو چشمی چنين دلكش تو گويی چشم از و بر دوز برو كاين وعظ بيمعنی مرا در سر نميگيرد<br />
هيچگاه دنبال نام و نشان نبودهام. كارم را در حزب، با پذيرايی از سروران آغاز كردم و هنوز در دل هوس آن كار را دارم. چه كاری بهتر از پذيرايی از پانايرانيستها؟ چايی دادن در حزب افتخاری بود كه نصيب هركس نميشد. بايد مراحلی میگذراندی تا رخصت ميگرفتي! شما در اين عوالم نبوديد، چون مرشد ما سرور پندار بود و ايشان ما را آموزش ميداد. سرور يزدی فرمودهايد كه من صراحتاً گفتهام ميخواهم سرور عاملی شوم؟ اولاً هيچگاه چنين چيزی از دهان من بيرون نيامده حتی بر دلم نگذشته، در ثانی به فرض كه گفتهام كجای اين مسأله عيب و ايرادی دارد؟ اينكه من آرزوی سرور عاملی يا پندار شدن داشته باشم بهنظر شما ايرادی دارد؟ چه كسانی بهتر از پندار و آژير ميتوانند الگوهای مبارزاتی ما باشند؟ هر مسيحی ميخواهد عيسی شود و يهودی موسی و نقاش كمالالملك! حال پانايرانيست نخواهد پندار يا آژير شود (؟!) سرور يزدی عليرغم همهی اين حرفها هيچگاه نخواستهام جای سرور آژير را بگيرم اگرچه وظيفهی جوانان حزبيست كه جای خالی ايشان را پر كنند. اگر من چنين ادعايی داشتم ميبايست شما خوشحال ميشديد نه ناراحت. ميپندارم وظيفهی من در اين برهه چيزی ديگريست چرا كه زمانه و مقتضيات آنطور ديگر شده اگرچه آن دو بزرگوار هميشه الگوی من هستند. اما فرمودهايد من مسوول سازمان جوانان خود خواندهام! در حالی كه از سال 57 حزب مسوول سازمان جوانان نداشته، در بيانيهی ديگری هم چنين ادعا شده بود سرور يزدی گرامی! اميدوارم كه اين سهو نتيجه گذشت سن و نتيجهی نسيان باشد و الا چطور ميتوانيد چنين ادعايی بكنيد در حالی كه خودتان در مقام سخنگوی شورای عالی رهبری، بعد از برگزاری تجمع با شكوه خليج فارس، در مصاحبه با صدای آمريكا اين تجمع را نتيجهی دعوت سازمان جوانان حزب پانايرانيست دانستيد. امر معدوم فراخوان نميدهد(؟!) فراموش كردهايد در مقام سخنگو از من بهعنوان مسوول سازمان جوانان حزب نام برديد؟ نميخواهيد بگوييد كه در آن مصاحبه خدای نكرده دروغ گفتهايد؟ يا اطلاعی نداشتيد كه حزب سازمان جوانان و به طريق اولی مسوول سازمان جوانان ندارد؟ آيا سخنگوی شورا مواضع شورا را بيان نميكند؟ اگر من مسوول سازمان جوانان نبودم چرا سرور شهرياری كه عضو شورای سابق بودند در نامهای كه خطاب به صدای آمريكا نوشت مرا به نام مسوول سازمان جوانان معرفی كرد و آن نامه در نشريهی رسمی حزب منتشر شد و كسی هم اعتراضی نكرد؟ چرا سرور ميرانی كه عضو شورا بود و مسوول تشكيلات خوزستان از اينجانب بهعنوان مسوول سازمان جوانان، برای حضور در جمع ياران خوزستانی دعوت بهعمل آورد و صراحتاً مرا مسوول سازمان جوانان معرفی كرد و شما اعتراضی نکرديد؟ چرا در مراسم قدردانی كه سازمان جوانان بعد از استعفای سرور زنگنه برای ايشان برگزار كرد، دكتر زنگنه اعتراضی بهعمل نياورد و مسوول سازمان جوانان و سرور كرمانی در جلسهای رسمی از ايشان و همسر ارجمندشان تقدير كردند و در نشريه درج شد. ادله و شواهد بسيار است كه نيازی به ذكر آنها نيست. اين چند مورد را نيز بيان كردم تا به حافظهتان ياری برسانم.<br />
بازی چرخ بشكندش بيضه در كلاه زيرا كه عرض شعبده با اهل راز كرد<br />
نميدانم چرا ميخواهيد كارهای درخشان سازمان جوانان را محو كنيد؟ و آنرا امری موهوم بدانيد. اين نيت را وعده ديگران كردند، تو بجا آوردي؟!<br />
خدا را داد من بستان از او ای شحنهی مجلس كه می با ديگران خوردست و با من سرگران دارد<br />
سرور يزدی فراموش كردهايد پس از برگزاری تجمع خليج فارس، به اينجانب زنگ زديد و فرموديد از صدای آمريكا ميخواهند پيرامون تجمع مصاحبه كنند اما مصاحبه حق شماست، بهعرض رساندم شايسته است سخنگوی شورا مصاحبه كند تا پيروزی بنام حزب ثبت شود! اگر فراموش نکردهايد پس با چه رويی مرا جويای نام خواندهايد؟ اما سرور يزدی گرامی، از آنجايی كه شورا نامشروع است لذا انتصابات آن نيز تا استقرار شورای جديد نافذ نيست. عدم مشروعيت داخلی شورا به اركان و اجزاء سرايت نميكند.<br />
دربارهی بانو غلامیپور هم سخنانی گفتهايد كه مختصر و بسيار مختصر بهآن ميپردازم و سپس کلام پايانی را میگويم.<br />
اندامان حزب، شورا را برای مدت سه سال، از سال 81 برگزيده بودند و در پايان سه سال انتظار ارائه گزارش و توضيح از شما داشتند. شما در اين مدت هيچ گزارشی بابت فعاليتهايتان ندادهايد، بهويژه آنكه دچار تنش داخلی هم هستيد. از کارهای شگفتی که رخ داد این است که برخی از منتخبین کنگره سابق ، منتخب دیگری را اخراج کردند (!؟) یعنی برگزیده عالیترین ارگان حزبی توسط نهادی دیگر که شانی پایین تر دارد خلاف اساسنامه و اختیارات شورا-آن هم شورای قانونی- حذف شد ! اندامان حزبی تا آنجا كه امور روالی عادی داشت و بهنظر ميرسيد شورا مصمم به برگزاری كنگره هست، نسبت به وجود آن، پرسشی نداشتند. مسأله زمانی بغرنج شد كه شورا دچار تنش داخلی شده و از روال طبيعی خارج شد، از سوی ديگر شائبه و ظن قريب به يقين حاصل شد كه شورا تمايلی به برگزاری كنگره ندارد. آخرين كاری كه شورا برای اثبات اين نيت خود بهعمل آورد انتصاب بانو غلامپور به دبير كلی بود. اينجانب به همراه تعداد قابل توجهی از سروران، معتقد بوديم و هستيم كه اگر اعضای شورای سابق مصمم به برگزاری كنگره بودند ميبايست امور حزب را به دست كسی ميدادند كه در سابقه و پرونده او انجام چنين اموری مشهود و ملحوظ باشد. از اينرو طبيعی بود كه بخواهيم سرور كرماني که برگزاری سه كنگره در پروندهی ايشان هست به دبير كلی برگزيده شوند، ايشان خودشان تمايلی نداشته، بعد از استعفای دکتر زنگنه كانديدا نيز نشدند. اما اين استدلال ما بود. برخی اعضای شورای سابق برای اينكه از كنار اين قضيه بگذرند تنها مسووليت برگزاری كنگره را به سرور كرمانی داد. در حالی كه اختيار تصميمگيری و صدور فرامين کلی حزب را به بانو غلامپور داده بودند. در اين وضعيت گزارش و برداشت سرور كرمانی اين بود كه وجود اين شورا مانع برگزاری كنگره است و دخالتهای آشكار و دستوری اعضا شورا مانع از موفقيت امر خواهد بود. اما شورای سابق با چه توجيهی و با توجه به چه ويژگيهايی بانو غلامپور را برای امر دبیر كلی برگزيد؟ در شرايطی كه اهداف شورا مشخص هست آيا تواناييهای بانو غلامیپور نسبتی با اين اهداف داشت؟<br />
دوستان مدعی شورا گفتهاند "اساساً انتخاب يك بانوی فرهيخته به سمت دبير كلی حزب، نه تنها به دليل شايستگيهای ايشان بود بلكه انتظار ميرفت هتاكيها و خشونت در مكالمات و به كار بردن گفتمان غيرسياسی و غيرحزبی كاهش يابد و نزاكت و ادب به شورا بازگردد." اما اصلاً مشخص نميكنند كه مقصودشان از شايستگيهای ايشان چيست؟ معيار آنها برای تشخيص شايستگيهای ايشان چه بوده است؟ من منكر خدمات ايشان نيستم و ميدانم ايشان با ايثار، خانهی خود را در اختيار امور حزبی قرار داد، اما آيا اين مسأله شايستگی لازم برای دبير كلی به حساب ميآيد؟ اينكه سرور زنگنه در نشريهی حزبی از ايشان بهعنوان آرتميس زمان و دريادل درياسالار نام بردند آيا كافی است كه ايشان را شايستهی دبير كلی بدانيم؟ آيا بهمحض اينكه سرور زنگنه اين مبالغهی عظيم و بيپايه را بر قلم جاری كردند ما ميبايست به پاروزنان اين دريا سالار تبديل شويم؟ هيچ نفهميم و هيچ نگوييم؟ مشخص است كه دوستان مغرضانه اين بانو را دبير كل كردند تا زمينگير شويم و تمام بارها و مشكلات بر سر ايشان خراب شود تا در فضای عصبی و متشنج قرار بگيريم و در اين فضای بشدت عصبی كارهای شگفتی از ايشان سر بزند و با بهبه و چهچه همراهی شود. دوستان مدعی شورا با اين انتساب به اعضا حزب دهنكجی كردند، با اين انتساب در واقع عنوان شد كه خبری از تغييرات تا آيندهای دور نيست و بقای ايشان در پست دبير كلی را به مسألهی حيثيتی برای آن بانو تبديل كردند كه اكنون ايشان كنارهگيری خود را لطمهای بر حيثيت خود قلملداد ميكند و حاضر است دوستان و همرزمان خود را با بدترين ادبيات و فحشها و غلطترين راهها و روشها استقبال كند اما از پست خود کنارهگيری نکند. شما دوستان مدعی شورا چه ويژگيهايی در ايشان ديديد؟ چه نقطهی درخشانی در كارنامهی فعاليتهای سياسی ايشان درج بود كه به اين نتيجه رسيديد اين بانو برای ادارهی حزب و حركت به سوی هدف مورد نظر مناسب است؟ اين بانوی گرامی به شغل شريف و مقدس معلمی در سطح ابتدایی مشغول بودهاند و در دوران حيات روانشاد صفارپور به امور خانهداری سرگرم و از سياست فارغ. بعد از درگذشت همسرشان در كنگرهی نهم عمدتاً دوستان خوزستانی بنا به علاقهای كه به سرور صفارپور داشتند برای زنده نگه داشتن ياد ايشان اين بانو را برای شورا برگزيدند. در اين مدت هيچ كار سياسی مؤثر جزء حضور در جلسات چهارشنبه و گاهاً يكشنبه و شركت در جلسات شورا از ايشان به عرصهی وجود نيامد! بهويژه پس از درگذشت روانشاد سياوش صفارپور ايشان وضعيت روحی مناسبی نيز ندارند، حال دوستان مدعی شورا ميخواهند بگويند ما ايشان را دريا سالار بدانيم؟! واقعاً هر عيب كه سلطان بپسندد هنر است؟! آفرين بر نظر لطف خطاپوش چنين شورايی باد! آنگاه گفتند تمام امور حزب را به عرض و اطلاع اين بانو برسانيد و تمام امور به هدايت اين بانو بايد انجام شود. اما آگاهان حزبی ميدانستند كه «گر خود رقيب شمع است اسرار از او بپوشان» چرا كه «بند زبان ندارد». اين قسمتها را به اشاره و غمض و رمز و كنايه گفتم كه بيشتر از حد آبرویمان نرود، اگر آن بانو رخصت دادند پيمانهای مناسب آنچنان که میبايست ميپيماييم. تمام کوشش ها و تلاشهایی که برای یاری به آن بانو بعمل امد متاسفانه هیچ سود و اثری نبخشید .<br />
قضايای جلسهی چهارشنبه 19 خرداد 1389 را در بولتن داخلی پيام پندار مفصل شرح دادهايم، نوشتار دوستان دروغ محض است از آن ميگذرم. اگر دوستان مايلند و ميخواهند مسايل را همچنان مخدوش و مغشوش كنند و بر موضع خود پای فشارند در نشريهای كه تحت نظارت آنهاست اجازه دهند صدای بانو غلامپور را در اينترنت قرار دهيم تا همگان در جريان ادبيات فرهيختهی اين بانو قرار بگيرند. دوستان مدعی شورا ميگويند بانو غلامپور را به دبير كلی برگزيدند تا "بهكار بردن گفتمان غيرسياسی و غيرحزبی كاهش يابد" آنگاه در نشريهای كه زير نظر آنها اداره ميشود صراحتاً مينويسند: "پتك سخن ميگويد" و نقد را ممنوع اعلام ميكنند، دوستان و همرزمان خود را ناكس و بيكس و نامرد خطاب ميكنند، سيلی ميزنند... دوستان بگوييد اين قاموس سياسی شما چاپ چه سال و چه انتشاراتيست كه گفتمان سياسی و حزبی خود را از آن برگرفتهايد؟! همين نوشتارتان را بخوانيد، ادعای نزاكت و گفتمان سياسی و حزبی ميكنيد آنگاه تا دلتان ميخواهد فحش ميدهيد. گفتهايد "قصهی تلخ جدايي... قصهی بريدن دست است كه به ناحق قلم ميزند" خود را مظهر كامل حق دانستهاند كه گردی بر دامن كبريايتان نمينشيند! آنگاه ميخواهيد حدود برقرار كنيد، لابد بعد ميخواهيد قلم طلايی بخاطر دفاع از آزادی قلم به خودتان هديه كنيد؟!<br />
سروران مدعی شورا باور كنيد از بس سطحی نوشته بوديد خسته شدم و ديگر رغبتی برای پاسخ دادن ندارم ای كاش اندكی ژرفايی به مسايل ميداديد و عميقتر به مسايل مينگريستيد. سناريوی شما سخت بيپايه بود و مبتذل، قلم مرا هم تنزل داديد، هرچه كوشيد اوج بگيرد در لابهلای خار و علفهای نوشتارتان محبوس ماند، كيفيت مطلبتان مرا در سطح نگهداشت و نگذاشت غوصی كنم و مرواريدی بيابم. شنيديد اندامان حزب نامهی عدم کفایت و مشروعيتان را صحه گذاردهاند برآشفتهايد و هتاكی ميكنيد. برخی از شما ميپندارد مبادا در شورای موقت كه اندامان حزبی برميگزينند نباشد از اينرو عصبی گشته و اصل قضيه بيرون افتاده است. آن همه خود را خالص و مخلص و بيادعا و بيعلاقه به نام و نشان معرفی كرديد تا غرض و نيتتان پنهان بماند. تمام دعوا كه راه انداختهايد سر اين مسأله است، برای حفظ جايگاه و عنوانتان از حق نداشته اخراج استفاده كرده، بيمحاكمه و دفاع، بيكيفرخواست و حضور متهم به مانند "قاضی مرتضوی فلهای و جمعی حكم صادر گرديد" تا فضا را ملتهب كنيد که حقايق به چشم نيايد.<br />
سخن پايانی<br />
سروران گرامی تجربهی شما برای ما بسيار گرانقدر و مغتنم بوده و احترمتان واجب.شما سروران پيشکسوت من هستيد و اگر دلتان را در گذشته ناخواسته آزردهام که مرا چنين مستحق سخنان درشت دانستهايد، پوزش ميطلبم. اما از عاليجنابان خواهشمندم مراقب مصالح و منافع حزبی باشند و حيثيت و موجوديت حزب را به پای منافع و هوای نفس قربانی نکنند.<br />
طبيعیست که اگر قلمتان عليه اينجانب به حرکت آيد جوابی در پی نخواهد داشت، نفرينتان را با دعا، دشنامتان را با سلام پاسخ خواهم داد. اگر يادم نکنيد، مرا از شما صد هزاران ياد باد!! اما آنجا که پای منافع حزب در ميان بود به وظيفهی خود عمل خواهم کرد. سروران عزيزتر از جان! هيچ کدام از ما حق مطلق نيستيم، نميتوانيم رهبرانی آرمانی آسمانی باشيم که عيب و ايرادی و ضعف و نقصی نداشته باشيم، اما در مجموع ميتوانيم با همانديشی و همکاری بهصورت گروهی و مجموع به سمت حقيقت و ايفای وظايف حرکت کنيم. بايد به صفوف خود شادابی مبارزاتی بخشيم، از عصبانيت، پرخاش و نااميدی دوری کنيم، به عقلانيت، عشق و آرمان ميدان فراختری بدهيم. فرصتی بيبديلی در اختيار حزب ما قرار گرفته تا بتوانيم تنشها و اختلافات را با عقلانيت و تدبير حل و به مرتبهای بالاتر در مبارزه ارتقاء يابيم اگر بتوانيم به جای دست يازيدن به راهکارهای ويران کننده، هيجاني، احساسی برخواسته از تنفر و خشم، به شيوههای مناسب دست پيدا کنيم، ميتوانيم به الگويی خوب و شايسته برای بسياری از احزاب و گروههای ديگر که مشکلات ما را دارند تبديل شويم. هر کدام از شما تجربياتی گرانقدر داريد که ميبايست آنها را با بزرگواری در اختيار ما قرار دهيد. ما جوانها نيازمند نقد منصفانه و خردمندانه شما هستيم تا ايرادها و نواقص خود را برطرف کنيم. هر کدام از شما نقاط مثبت و درخشانی داريد که در اين مدت اجازه درخشش و شکوفايی به آنها ندادهايد؛ اما مجموعه حزبی ما به آن نقاط مثبت، بشدت نيازمند است و گروه ما زمانی ميتواند پيروز شود که به اين زوايا توجه لازم مبذول شود. اگر فضا آنقدر متشنج و گرد آلود باشد که اين توانايیها فوت يا مغفول واقع شود، ظلمی غير قابل بخشش در حق پانايرانيست، ملت ايران و مبارزات سياسي- اجتمايی خواهد بود. تحمل نقد را داشته باشيم و نقاط ضعف و اشتباهات خود را بپذيريم و به رشد مجموعه حزبی ياری رسانيم. بيصبرانه و مشتاقانه منتظر نقدهای شما آنچنان که از شما انتظار ميرود خواهم بود و با منت آنرا خواهم پذيرفت. نقاط ضعفم را تذکر دهيد تا اين "هميشه شاگرد" مشق کند و بهتر شود. بپذيريد که در مقابل استبداد چه بيرونی و چه داخلی مقاومت الزامی است.<br />
اميدوارم به جای پرخاش و توهين نقاط ضعفم را متذکر شويد. همهی ما و از جمله من در معرض خطر خودبزرگبينی و خودشيفتگی و ديکتاتوری هستيم، از جملگی دوستان درخواست دارم اينجانب را در مبارزه با اين ديو خطرناک ياری رسانند. مسووليت تمام اشتباهات خود را ميبايست با شهامت و آرمانخواهی به عهده بگيريم و متعهدانه بکوشيم آثار سوء آنرا برطرف کنيم. توهين و افترا را اگر بزرگترها شروع کنند کنترل آن در جوانترها سختتر است اگرچه جوانان برومند حزب که با اينجانب در ارتباط بودهاند متانتی کمنظير از خود در برابر حملات و توهينها نشان دادهاند که از جملگی آنها سپاسگزارم. ايراد و کاستی اگر هست به عهدهی اينجانب ميباشد چندی پيش مطلبی با عنوان "کارکاتورهايی ازحاشیه های چند ماه"در فضای مجازی توسط یکی از سروران جوان نوشته شده بود که قلم در ميانهی راه برعليه نويسندهی باهوش، دانا، با استعداد و جوان آن طغيان کرده بود که مراتب عالی پوزش خود را از جامعهی فرهيختهی ايراني، پانايرانيستها و همانديشی که مورد توهين واقع شده بود اعلام ميدارم. کاملاً واضح است که وقوع اين نوع کاستيها در سازمان جوانان به عهدهی اينجانب است. وقوع اين مسئله نشان ميدهد که اينجانب در انتقال نقطه نظرات نهضتی و حزبی در برخی مواقع ناتوان بودهام در جهت رفع اين نقيصه و جبران مافات، ظهور اين جوان را در آينده به عنوان يکی از افتخارات ملت ايران به همانديشان وعده ميدهم چنين بادا.<br />
سروران زنگنه، يزدي، قياسيان، غلاميپور با احترام به عرض ميرسانم امروز اکثريت بدنهی حزب نظراتی اصولی در زمينهی اداره و رهبری حزب دارند خواهشمندم با تسليم به رای و نظر اکثريت و هموار کردن راه همانديشی به سوگند و تعهدات آرامانخواهانه خود پايبند باشيد و حزب را در طی صحيح راه ياری رسانيد.<br />
با سپاس<br />
حجت کلاشی<br />
29/04/1389 <br />
<br />
<div style="color: red;">سروران گرانقدر از آنجائیکه این مطلب در پاسخ به مطلب "قصه تلخ جدایی" نگاشته شده است لازم دیدیم اصل مطلب مذکور را نیز در ادامه بیاوریم .</div><br />
<br />
<div style="direction: rtl; text-align: justify;"><div id="news-id-46">آغاز راه حزب پان ایرانیست با درد مشترک تجاوز به خاک میهن رقم خورد، بار سفر بسته شد و قافله سالاران با عزمی استوار و اندیشه ای توانا و شجاعتی درخور ،هدایت کاروان نبرد را به عهده گرفتند، با چراغی از جنس فرهنگ ملی که روشنی بخش کوره راه ها و تیره راه ها بود و منزل بس خطرناک.<br />
قافله سالار کاروان عاشقان ایران،که سنگینی چکمه ی سربازان روسی و انگلیسی و آمریکایی بر خاک وطن آزارش می داد فریاد برآورد:<br />
بر بندید محمل ها که شب تاریک است و بیم موج در راه و گردابی ژرف هایل.<br />
<br />
پس، راهیان، سجاده رنگین کردند و فرمان رهبر، سرور پندار (محسن پزشکپور) را به جان شنیدند وآنگاه حرکت آغاز شد.<br />
<br />
قافله با بار سنگین رسالت " ملت سالاری " از میان طوفان و سیلاب و تاریکی میگذشت و سبک باران ساحل ها بی خبر از رنج راه، به گام های استوار راهیان عشق خیره مانده بودند و نگران...!! دشمنان ایران بیمناک از خروش ایران پرستانه ی این قافله که می رفت ملتی را با خود همراه و هماهنگ کند به اندیشه فرو رفتند تا عزم استوار و اندیشه توانای پان ایرانیسم را از حرکت باز دارند. ساحل نشینان از تایمز تا مدیترانه و از مسکو تا خلیج فارس و فرات، دستور آماده باش به سربازان گوش به فرمان خود در شبکه های فراماسونری و صهیونیسم بین المللی و انترناسیونالیسم چپ و راست جهانی دادند. آرایش نیروهای پان عربیسم و پان تور کیسم در منطقه سامان داده شد و نیروهای ضد ایرانی داخل مرز نیز تجهیز شدند و آنگاه حمله به کاروان از دو طریق آغاز گشت:<br />
<br />
-1 جناح خارجی، با سوء استفاده از رسانه ها و بلند گوهای خود، افکار عمومی منطقه و جهان را علیه ناسیو نالیسم ملت ایران هدف قرار داده و پان ایرانیسم را به راسیسم و نازیسم و فاشیسم پیوند می زدند تا حرکت کاروان ملی با مشت آهنین را ملکوک نمایند.<br />
<br />
-2 جناح داخلی، به سرپرستی آن بخش از هیات حاکمه فاسد که یک دستش بر گلوی آزادی خواهان و دست دیگرش در بیعت بیگانه بود. یورش سهمناک و سازمان یافته آغاز شد، از جنگ دوم جهانی تا به امروز. نیروهای ضد ایرانی و ضد پان ایرانیسم لحظه ای از حمله و تجاوز غفلت نورزیده و تمامی توان خود را برای توقف این اندیشه ی اهورایی به کار برده اند. برای خاموش کردن صدای پان ایرانیست ها در 70 سال گذشته، روش های گوناگونی اعمال شده و می شود، اما یکی از موثرترین روش ها، شناسایی افراد فرصت طلب و سودجو و خودخواه در درون کاروان بوده که از ابتدا برای کسب نام و نان به درون صف خزیده بودند و با آرمان نهضت پیوندی نداشتند و در پی کسب فرصتی بودند تا از نردبان حزب بالا روند و یا حزب را دور زنند و بر کرسی قافله سالاران نشینند و بر نام و آوازه ای جعلی تکیه کنند. <br />
<br />
اینگونه افراد ابزار برنده و آلت فعل دشمنان پان ایرانیسم و یا هر جریان میهن پرستانه ی دیگر بوده و هستند زیرا هم سهل الوصول اند و هم نرخ شان پایین است و هزینه ناچیزی برای هیات حاکمه و ساز مان های امنیتی و یا بیگانگان دارند.هنر این افراد در همه جای دنیا و در هر جریان و حزب و کاروانی یکسان است، گویی نسخه ی نوشته شده و به ثبت رسیده ای به دست شان داده شده که درد این بیماران را یکسان درمان می کند: نق زدن و ایراد گرفتن - به بیراهه زدن و در حاشیه امن نشستن - اعلام داشتن برنامه ها و عقاید جدید - اهانت به شخصیت های مسوول - پشت کردن به ضوابط و آیین نامه ها و مقررات انضباطی و آرمانی - بی حرمت کردن شخصیت های مخلص که امتحان وفاداری و استقامت خود را داده اند - حرمت شکنی و بی ادبی و ایستادگی در برابر ارزش های اخلاقی - خود را تافته جدا بافته دانستن و بر تجربیات و حاصل تلاش های دیگران خط بطلان کشیدن - عربده جویی و هتاکی و روانه کردن سیل اتهامات به هر آن کس و یا کسانی که در برابرشان ایستاده و در نهایت برکناری رهبری از جایگاه و مسند تاریخی اش. دستور کار در همه جا یکسان و به صورت مانیفست شناخته شده ای درآمده است، اگر از بالا به انشعاب احزاب و شکاف های دینی و ایجاد فرقه ها و حتی شکا ف در درون هیات های حاکمه بنگرید ملاحظه خواهید کرد که با استفاده از مانیفست بالا، ایجاد هر شکافی میسر بوده است. <br />
<br />
اما کاروان حزب پان ایرانیست برای مبارزه با این قبیل تهاجمات و بی اثر کردن ضربات دشمنان سازمان یافته و افراد خود بزرگ بین و فریب خوردگان، به راه کارهایی دست یازیده که با تدوین آن به صورت آیین نامه انضباطی و اساسنامه حزبی، سیستم و نظامی را تدارک دیده که اگر کس و یا کسانی، توسط نیروهای ضد ایرانی شکار شوند و بخواهند گامی بر علیه سیاست ها و آرمان های حزب بردارند، به سرعت از صحنه رانده می شوند و یا خود از مسیر کاروان خارج شده و در جایی دیگر به ارضای تمایلات درونی و شخصی خود می پردازند...!! و آن چه که باقی مانده و می ماند حزب بوده و آرمان هایش با مردان و زنانی که جز به ایران نمی اندیشند. نمونه های متعددی را می توان مثال زد که بارزترین آن ها توطئه جدایی بحرین و اخراج آقای دکتر صدر، قائم مقام دوم، رهبر حزب و نماینده مردم قم در مجلس شورای ملی از حزب پان ایرانیست در قبل از انقلاب بود که خود خواهی و فرصت طلبی این روشنفکر تحصیل کرده سبب شد هویدا نخست وزیر وقت، وی را به بهای نازل بخرد و او و دوستانش را به جیفه ی حزب ایرانیان مشغول سازد. این بار او به جای قم از کهک قم به مجلس شورای ملی رفت!!<br />
<br />
بدیهی است که قائم مقامی او و سوابق عضویتش در حزب نمی توانست جلوی روند اجرای عدالت و تنبیه وی را بگیرد و حزب با اخراج صدر دست به جراحی بزرگی زد که گرچه دردهایی را دربر داشت ولی غده فساد و چرکین خود بزرگ بینی و ناسپاسی به دور افکنده شد و حزب و رهبری آن سلامتی را باز یافتند.<br />
<br />
بعد از بهمن 1357 نیز که رشته ی بسیاری از امور از هم گسسته شده بود بار دیگر غده های چرکین فرصت طلبی به قصد حذف رهبر حزب سرباز کرد... باز سرور پزشکپور هدف بود و نه آرمان حزب، فرصت طلبان ابتدا پشت آرمان پنهان می شدند و سپس با تفسیرهای گوناگون به فروپاشی آن می پرداختند.یکی دوتن از اندامان حزب در پس از انقلاب که همیشه در جستجوی نام و نان بودند پس از فروپاشی نظام شاهنشاهی و روی کار آمدن تندروهای اسلامی فرصت را غنیمت شمردند و با یک گردش 180 در جه ای اهانت به رضاشاه و محمد رضا شاه را وجهه همت خود قرار دادند تا حاکمیت را خوش آید و مجوز داشتن جلساتی تحت عنوان مبارزات فرهنگی به اینان بدهد به شرط آن که اهانت به سرور محسن پزشکپور و هرزه درایی به مردی که همه عمرش را در راه ایران جنگیده است از یاد نبرند، زیرا هدف، زدن راس هرم قدرت در حزب پان ایرانیست بود.<br />
<br />
سروران پزشکپور و دکتر عاملی، در مجلس شورای ملی دوره بیست و دوم سخنانی علیه استعمار جهانی بر زبان رانده بودند که در لیست وارداتی دکتر ابراهیم یزدی قرار داشته و مستوجب حذف بودند. لشگر اغیار، سرور دکتر عاملی را به چنگ آوردند و به جرم میهن پرستیِ خالصانه مجازات کردند ولی دستشان به سرور پزشکپور که پس از مدتی به خارج از کشور عزیمت نمودند نرسید.<br />
<br />
اما حالا که سرور پزشکپور با پای خویش دوباره به میهن و میدان مبارزه گام نهاده باید با روشی جدید توسط یارانش از میان برداشته شود.... ابتدا باید یک فرصت طلب خودی را وادار به اهانت و ترور شخصیتی نمایند آن گاه با عوامل نفوذی به اندرون کاروان رخنه نموده کار را به اتمام رسانند...!! الحق که مردی از تبار ماسون ها و روشنفکری تحصیل کرده و مکتب دیده در خارج از کشور، نقش محوله را به خوبی بازی کرد و در پنجه کشیدن بر چهره سرور پزشکپور کوتاهی نورزید و ماهرانه تر از هر بیگانه ای به ارزش های نهضت و حزب یورش برد.<br />
<br />
روشنفکر مزبور به میزبانی و مهر بانی حاکمیت موجود تن داد و پشت بر رهبران خود و خون به ناحق ریخته شده ی سرور عاملی کرد و نمکدان شکست و بر کرسی رهبری چند تن نشست و بر خلاف سوگندی که یاد کرده بود به فرو پاشی دیوار وحدت آن هم در خانه خود همت ورزید.! او امروز زیر قاب عکس مصدق السلطنه نشسته و سرور پزشکپور را زیر ضربات نامردانه می کوبد و مدح مصدق می گوید و با روضه ی کربلای 28 مرداد از ناکامی های خود و دیگران سخن می راند ، گرچه آب چشمی سرازیر نمی شود ولی نانی و سفره ای و بیا و برویی هرچند حقیرانه برایش تدارک دیده اند و در نتیجه احساسات مردی که خود را در آیینه نمی بیند ارضا ء می شود.<br />
<br />
.... اما با این همه نا مردی و نا مردمی نه بر سرور پزشکپور که چون آیینه می درخشد گزندی رسید و نه قامت استوار حزب را آسیبی.... قصه تلخ جدایی را پایانی نیست... چون نه حزب پان ایرانیست و رهبران مبارزش در برابر نا جوانمردی ها کمر خم کرده اند و نه دشمنان راه و رسم ستمکاری را از یاد برده اند، و نه آدم های فرصت طلب و خود بزرگ بین و سود جو به ته خط رسیده اند... <br />
<br />
شگفت آور است که هر جا به خیانتی بر می خوریم، نام و نشان روشنفکران تحصیل کرده می درخشد، اما مردم کوچه و بازار و میهن پرستانی که در پی ما به ازایی نیستند، رسم امانت و وفاداری و صداقت را رعایت می کنند و سبب دوام این مملکت نیز همین مردم بوده اند. این کشور با این همه خائن روشنفکر می بایست از صحنه روز گار محو شده باشد و اگر تا به حال با قامت استوارایستاده به پاس جانفشانی های مردان و زنانی بوده که بر خوانده های خود غره نشده و خویش را بالاتر از دیگران ندانسته وتنها به وحدت ملی و انسجام نیروها اندیشیده اند، نه گسستن رشته ها و فرو پاشیدن نظاماتی که برای تبیین و تدوین آن خون ها ریخته شده است.<br />
<br />
در همین مسیر است که بار دیگر مانیفست حذف رهبری روی میز قرار می گیرد و چون حرکت قبلی با بی طالعی و شکست روبرو شده بود، باید نیروی امدادی به یاری اش اعزام می شد... پیدا کردن فرصت طلب و خود بزرگ بین هرگز دستگاه های اجرایی را با مشگل روبرو نمی کند چون عمل کرد این آدم ها که به نوعی دچار بیماری خاص نیز هستند، آن قدر روشن است که هرگز با کمبود نیرو مواجه نخواهند شد، تنها در پی آن هستند که جاه طلب ترین ها را انتخاب کنند، زیرا جاه طلب هرچه مغرور تر باشد غافل تر است و هر قدر غافل تر باشد ارزان تر بدست می آید. توطئه ی حذف سرور پندار، ناکام و شکست خورده روی دست حاکمیت باقی مانده و سبب رسوایی شده بود، اما طراحان و ترفند بازان تازه به دوران رسیده ی پس از انقلاب با طرحی نو به میدان آمدند و یک فرصت طلب دیگر را که سابقه بی وفایی به حزب در پرونده ی سیاسی اش ثبت شده بود نشانه گرفتند. آنان می دانستند این عضو با سابقه ی حزب از گذشته های دور تا به حال برای رسیدن به نان و نام و تصرف کرسی رهبری حزب سخت کوشیده و آرزوی نمایندگی مجلس و این قبیل مقامات در دلش تلمبار گردیده است.<br />
<br />
این بار توطئه حذف رهبری به گونه ای دیگر آغاز شد:<br />
<br />
در کنگره ی هفتم حزب پان ایرانیست به سال 1376 بار دیگر قافله سالار کاروان، از بیرون و درون مورد هدف قرارگرفت... و زمزمه ی فرو کشیدن سرور محسن پزشکپور از رهبری به گوش رسید...!! لذا کنگره، قبل از هر اقدام به سوی تشکیل شورای رهبری پیش رفت تا از بار حمله به رهبری فردی کاسته شود ولی ظاهراً این اقدام برای آن جریانی که سرور پزشکپور را هدف قرار داده بود کافی به نظر نمی رسید... آنان به حذف کامل می اندیشیدند. اما بدنه ی حزب بیدار و آگاه بود و دریافت که حمله به راس هرم قدرت حزب، نه از سر دلسوزی برای دموکراسی است بلکه هدف بیرون راندن سرور پندار از میدان و نشستن برجای ایشان است...!!<br />
<br />
از این روی کنگره ی هفتم، برای خاموش کردن زمزمه های حذف رهبری به یک اقدام تاریخی دست زد و سرور محسن پزشکپور را به عنوان رهبر و پیام آور نهضت ورجاوند پان ایرانیسم برگزید و از ایشان تجلیل شایسته و بایسته ای به عمل آورد. پیام کنگره به توطئه چینان چنین بود:<br />
<br />
ای مگس عرصه ی سیمرغ نه جولانگه توست - عرض خود می بری و زحمت ما می داری<br />
<br />
در کنگره ی هشتم به سال 1379 اتفاق غیر قابل پیش بینی رخ داد. در بعد از ظهرآن روز که کنگره آماده می شد تا اعضای جدید شورای رهبری را انتخاب کند ناگهان خبر رسید، مامورین امنیتی به تشکیل این جلسه اعتراض دارند و در خواست نموده اند که بلافاصله محل را ترک نموده و به نشست پایان داده شود.<br />
<br />
رئیس کنگره، شادروان سرور دکتر ابراهیم میرانی، شرایط اضطراری اعلام کرد و پیشنهاد " ابقای اعضای شورای رهبری و مصوبات کنگره هفتم تا کنگره بعدی " را به رای گذارد و کنگره با این پیشنهاد موافقت کرد و به کار خود پایان داد و کسی که می خواست پیشنهاد حذف مصوبه ی کنگره ی قبلی در مورد رهبری سرور پزشکپور را بدهد نا کام ماند و یک بار دیگر تو طئه ها نقش بر آب شد.<br />
<br />
در کنگره نهم به سال 1381 پس از انتخاب اعضای شورای رهبری که با تغییرات اندکی همراه بود و نیز انتخاب اعضای شورای داوری، پیشنهادات مطرح گردید، ناگهان خبر رسید که پیشنهادی مبنی بر حذف مصوبات کنگره ی هفتم و هشتم در مورد رهبری سرور پزشکپور در راه است... خشم و التهاب بر کنگره سایه افکند... واکنش به این توطئه سریع و برق آسا صورت گرفت و بلافاصله قطعنامه ای به رای<br />
گذارده شد که در آن رهبری و پیام آور نهضت پان ایرانیسم مجدداً به سرور محسن پزشکپور تفویض و از ایشان به پاس مبارزات بی امان با دشمنان ایران قدردانی به عمل آمد. کنگره در یافته بود که ترور شخصیتی سرور پزشکپور توسط ایادی حاکمیت و یاران نمک ناشناس و بمباران تبلیغاتی علیه این مرد بزرگ بدان سبب است که بتوانند او را در حزبش در میعاد گاهش و در خانه اش،توسط یارانش به مسلخ برند... خانه ای که سروران پزشکپور و عاملی با رنج بسیار بر پایش کرده بودند، سرور دکترعاملی جانش را در این راه داده و سرور پزشکپور همه چیزش را ... خانه و اموالش، میراث پدری اش، پروانه ی وکالتش، خانواده ی در غربتش، و بالاخره سلامتی اش را !! کنگره با موفقیت پایان یافت و شورای رهبری کارش را اغاز کرد. در دو نشست متوالی شورای عالی رهبری، آقای مهندس رضا کرمانی در میان بهت و حیرت<br />
همه ی اعضای شورا، به صدور قطعنامه ایراد گرفت و آن را ساخته و پرداخته ی کسانی می دانست که قصد بت سازی دارند...!! دست ها رو شد و آقای مهندس کرمانی ناچار گردید نقاب از چهره بردارد و همان گونه که هست و باید باشد ظاهر گردد. او در سال 1339 هم علیه رهبری سرور پزشکپور قد علم کرده و تیرش به سنگ خورده بود و این بار نیز با اطمینان از حمایت های بیرونی گام دوم را در شکستن حرمت ها و خارج کردن سرور پزشکپور از میدان مبارزه برداشت ...!! سرور پزشکپور که در طول تاریخ مبارزات سیاسی اش هرگز چیزی را برای خودش نخواسته بود و به مال و منال دنیایی و عناوین دهان پرکن سیاسی پشت کرده و در بحرانی ترین ایام درفش حزب را به دوش کشیده بود، این بار نیز مردانه عمل کرد و برای خاموش کردن آتشی که به دست شاگرد بی وفایش افروخته شده بود بزرگوارانه اعلام کرد:<br />
<br />
آن چه که مربوط به من است از آن می گذرم. شورای رهبری با توطئه ی حذف کامل رهبری آشنا بود و می دانست این پروسه هم چنان در دستور کار است و نیز آگاه بود که این اولین و آخرین باری نیست که راس هرم قدرت رهبری نهضت وحزب مورد هجوم واقع می شود ، قبلاً ساواک و سپس ساواما نیز تمام قد علیه این مرد بزرگ بر خاسته بودند... شورای عالی رهبری حزب آرام و بی جنجال، آقای مهندس رضا کرمانی را از دبیر مسوولی حزب بر کنار کرد و سرور دکتر زنگنه را که عاشقانه در کنار حزب و رهبری نهضت و آرمان هایش ایستاده بود با اکثریت قاطع به دبیرکلی حزب پان ایرانیست برگزید. از روز 22 شهریور 1381 سرور دکتر اعظم زنگنه به دبیرکلی حزب بر گزیده شد و آقای مهندس کرمانی نیز ظاهراً اعتراض به قطعنامه های شماره 6 و 7 کنگره که سرور محسن پزشکپور را به رهبری و پیام آوری نهضت پان ایرانیسم برگزیده بود متوقف ساخت و به راه کار جدید روی آورد و آن ایراد و اعتراض به دبیرکل به بهانه ی عدم توانایی ایشان در امر اداره ی حزب آن هم دقیقاً پس از دو ماه انتخاب سرور دکتر زنگنه...!! ناسازگاری و ایجاد جنجال و هیاهو به قصد تضعیف روحیه ی دبیرکل و مخالفت با هر طرح و بر نامه ای، شورا را به کانون بحث های داغ و گاه اهانت آمیز مبدل کرده بود.... آقای مهندس کرمانی جز با فریاد سخن نمی گفت و جنگ روانی به راه می انداخت در حالی که نه برنامه ای ارائه می نمود و نه راه کاری تازه...!!<br />
<br />
اما شورای رهبری با متانت و خونسردی او را به آرامش دعوت می کرد تا شاید که کاری و برنامه ای به بار نشیند. هنوز شش ماه از کنگره ی نهم نگذشته بود که خود بزرگ بینی آقای مهندس کرمانی کار دست خودش و حزب داد. آقای مهندس کرمانی به دعوت حرکت های سیاسی خارج از کشور لبیک گفت و عضویت مجلس شورای ملی برانداز را پذیرفت و همراه با سرور شهریاری به راه غبار آلودی گام نهادند که هیچ چیزدر آن فضا روشن نبود... آقای مهندس کرمانی همه ی اعضای شورای رهبری را به این جریان مشکوک دعوت می کرد و با پخش فرم های عضویت آن چنان سر گرم تبلیغ بود که فراموش کرده بود حزب پان ایرانیست در ایران فعالیت می کند و در میان آتش است و از سوی دیگر سرور پزشکپور و سایر اعضای شورای رهبری با این جریان همراه نیستند...<br />
<br />
آقای مهندس کرمانی به ریاست مجلسی که توسط یک جوان در آن سوی آب ها تشکیل شده بود برگزیده شد و طولی نکشید که او و سرور شهریاری به دادگاه احضار و محاکمه شدند آقای مهندس کرمانی رئیس مجلس شورای براندازی از زندان در امان ماند و در دادگاه اولیه و سپس تجدید نظر تبرئه شد !! ولی سرور شهریاری که نه سخن گفته بود و نه فعالیتی در این راه کرده بود به 18 ماه زندان محکوم شد و این حکم در دادگاه تجدید نظر نیز تایید گردید. این هم از پدیده های بارز یک بام و دو هوا در نظام قضایی جمهوری اسلامی بود که در روز روشن همه ملا حظه کردند و مرغ پخته نیز از اسرار<br />
پشت پرده آگاه شد...<br />
<br />
آن چه که از این بالا و پایین پریدن های آقای مهندس کرمانی نصیب حزب شد بهانه تراشی های وزارت اطلاعات و<br />
محدود ساختن کوشش های حزبی و جلو گیری از برگزاری کنگره ی دهم بود....!! باید بی پرده برای ثبت در تاریخ آسیب های اجتماعی اعلام گردد که مجوز جلوگیری از برگزاری کنگره و سرکوب جوانان حزب و بحران های ناشی از فشارها و بالاخره تضعیف حزب را عملکرد های مشکوک و جاه طلبانه ی آقای مهندس رضا کرمانی صادر کرد که بر اساس مانیفست فروپاشی ها صورت می گرفت.<br />
<br />
حذف سرور پزشکپور از رهبری - اهانت به دبیرکل سرور دکتر زنگنه - ایراد و اعتراض های بی جا به شورای رهبری - اقدامات خود سرانه برای فرو رفتن به آغوش هر کس و نا کس - ایجاد ارتباط پنهانی با اندامان حزب به قصد تخریب ساختار شورای رهبری - یارگیری و تحریک جوانان علیه دبیر کل و بالاخره پخش شایعه ی وابستگی شورا و دبیر کل به وزارت اطلاعات.مجموعه ی این اقدامات سبب شد که سرور دکتر زنگنه یار وفادار و شریف حزب با قلبی بیمار از تنش ها و فشار های نا جوانمردانه از دبیرکلی حزب استعفا کرد.<br />
<br />
آقای مهندس کرمانی شادمان از اینکه رقیبی سرسخت را از میدان به در کرده و اینک می تواند براین کرسی تکیه زند و آرزوهای بر باد رفته را سامان دهد به جلب آرا همت گماشت... اما شورای رهبری که امانت دار آرمان و اهداف حزب بود به بانو صفار پور (زهرا غلامی پور) همسر شادروان صفارپور رای داد و ایشان را به پاس وفاداری اش به آرمان های حزب به دبیر کلی بر گزید.<br />
<br />
هیچ یک از اعضای شورای رهبری نمی توانستند تسلیم خود خواهی های فردی و جنجال های غیر منطقی شوند و اساساً انتخاب یک بانوی فرهیخته به سمت دبیرکلی حزب نه تنها به دلیل شایستگی های ایشان بود بلکه انتظار می رفت هتاکی ها و خشونت در مکالمات و به کار بردن گفتمان غیر سیاسی و غیر حزبی کاهش یابد و نزاکت و ادب به شورا باز گردد. اما با کمال شگفتی و تاسف چنین نشد و آقای مهندس کرمانی با صراحت بیشتر و خشمی فزونتر دبیرکل جدید را که از اکثریت قاطع برخوردار بود به باد سفسطه و انتقاد گرفت و بدون در نظر گرفتن رای و نظر هر شش تن اعضای شورای رهبری و رعایت الفبای دموکراسی که سنگ آن را به سینه می زد از همان ماه های نخست از ایشان می خواست که استعفا دهند...!!<br />
<br />
آقای مهندس کرمانی آرام و قرار نداشت... بی محابا فریاد می زد و همه آنان را که از بانو صفارپور حمایت کرده بودند به باد دشنام و اهانت می گرفت... جلسات شورا به شدت متشنج بود و هر برنامه ای که از سوی دبیرکل اعلام می شد با فریاد های بیمار گونه ی آقای مهندس کرمانی رد می گردید، هیچ کاری صورت نمی گرفت. او به چند جوان از ره رسیده وعده های بزرگ نظیر قائم مقامی دبیر کل و نیز ریاست سازمان جوانان را داده بود... او قول داده بود در صورتی که به دبیرکلی برگزیده شود در انتخابات کشور شرکت خواهند کرد و حزب را از انزوای سیاسی به درخواهد آورد...!!<br />
<br />
او به یکی از منتظرالوکاله ها بشارت داده بود که از وی در انتخابات کانون وکلا حمایت خواهد کرد..!! دو جوان فرصت طلب که چند حزب و گروه را دور زده و اینک به حزب پان ایرانیست روی آورده تا از این نمد کلاهی برای خویش فراهم کنند با انتخاب بانو صفارپور حسابی یکه خوردند... یکی از آن ها که از اردبیل روانه تهران شده بود تا سری در میان سرها در آورد و اشتباهی روانه حزب پان ایرانیست شده بود، صراحتا اعلام می کرد قصد دارد جای سرور دکتر عاملی را بگیرد!! دیگری هوس سرور پزشکپور شدن و برجای بزرگان نشستن سخت آزارش می داد و سر از پا نمی شناخت.<br />
<br />
این دو برخلاف آیین نامه ی انضباطی و رویه های یک تشکیلات سیاسی به خود سمت و عنوان می دادند و از دبیر کل انتظار داشتند که این سمت ها را تایید کند. یکی قائم مقامی را هدف گرفته بود و دیگری خود را رئیس سازمان جوانان<br />
می نامید. بدون آن که ابلاغ کتبی و یا حتی دستور شفاهی از دبیرکل داشته باشند و اساساً در همه ی سال های پس از 1357 از سوی مسوولین حزب و یا شورای رهبری کسی به سمت مسوول سازمان جوانان انتخاب نشده بود ولی وقاحت که مجوز نمی خواهد... او هنوز خود را رییس سازمان جوانان حزب پان ایرانیست می داند و وبلاگی نیز بدون اجازه حزب و خود سرانه به راه انداخته تا شهوت عاملی شدن اش ارضاء گردد.<br />
<br />
دنیای غریب و عجیبی است عده ای دوست دارند بر سر سفره آماده بنشینند و به جای زحمت کشیدن و وفاداری به تشکیلات، راه ریا وعوام فریبی و گنده گویی را پیشه می کنند و در این مسیر بر حرمت ها و ارزش ها و انسان های بی ادعا ی وفادار حمله می برند و آن چه که زیبنده ی خودشان است به اندامان شریف حزب تهمت روا می دارند..! شورای رهبری یک دست و متحد در برابر تقاضاهای آقای مهندس کرمانی که یک تنه به آب و آتش می زد ایستاده بود او برنامه ای برای پیشرفت ارائه نمی کرد ولی به روند کار انتقاد داشت و دیگران را علیه حزب تحریک می کرد، او چند روز پس از انتخاب دبیرکل، مایوس و خسته، ساز جدیدی را کوک کرد...<br />
<br />
او حالا برای کسب عنوان قائم مقامی دبیرکل، شورا را تحت فشار قرار می داد و هنگامی که مطلع شد پیشنهاد دبیرکل برای این سمت سرور قدرت الله جعفری است و شورای رهبری نیز آن را تایید کرده است، دیگر اختیار ادب و نزاکت را از دست داد و با فریادهای غیر قابل تحمل بانو صفار پور را مورد اهانت و بی حرمتی قرار می داد و بر شورا می تاخت تا آن جا که سرور شهریاری تاب تحمل جسارت های آقای مهندس کرمانی را نیاورد و به دلیل بر خوردها و اهانت های وی به شورا از عضویت در شورای رهبری در تاریخ 16 اسفند 1387 استعفا کرد ولی شورا آن را نپذیرفت و سرور شهریاری را به مدارا دعوت کرد.<br />
<br />
شورای رهبری به راستی با آقای مهندس کرمانی مدارا می کرد زیرا او از زیر بار سنگین بیماری سرطان برخاسته بود و از تاثیرات مخرب شیمی درمانی بر جسم و روح بیمار آگاه بود و نمی خواست او را در این روزهای سخت تنها بگذارد. آقای مهندس کرمانی دریافته بود که شورای عالی رهبری در برابر ناسازگاری های او ایستاده است، لذا تصمیم گرفت به جنگ شورای رهبری برود و به این دلیل ناگهان اعلام کرد: چون دوره ی شورای عالی رهبری سرآمده دیگر مشروعیت قانونی ندارد و باید کنگره تشکیل شود و اعضای جدید انتخاب گردند.<br />
<br />
این ادعا قبلاً در زمان دبیرکلی سرور دکتر زنگنه هم شده بود و ایشان نیز یکی از جوانان را مامور انجام این کار کرد ولی جریان لو رفت و قرار شد تا فراهم شدن شرایط لازم شورا طبق تبصره ی 1 ماده 10 اساسنامه ی حزب به کارش<br />
ادامه دهد... اما آقای مهندس کرمانی که خود با مشارکتش در مجلس شورا برانداز مسبب این قبیل فشارها بر حزب بود در کمال شگفتی اعلام کرد: چون سرور دکتر زنگنه مورد تایید وزارت اطلاعات است از تشکیل کنگره جلو گیری می شود تا وضع تغییری نکند!!<br />
<br />
بر چسب زدن به دیگران و متهم نمودن شریف ترین عناصر حزبی از جمله کار ها ی رایجی بود که آقای مهندس کرمانی برای فرار از واقعیت و حقیقت ماجرا انجام می داد. معذالک شورا برای رد این اتهام به آقای مهندس کرمانی ماموریت داد تا به هر گونه که صلاح می داند و با اختیارات کامل برای برگزاری کنگره اقدام کند و تا آخرین لحظه از دادن گزارش به دبیرکل یا شورای رهبری خود داری ورزد...چند هفته بعد ایشان به شورای رهبری اعلام کردکه مامورین اطلاعات وی را احضار و از اقدام به برگزاری کنگره برحذرداشته اند.ظاهراً بهانه ی تشکیل کنگره دیگر از سوی آقای مهندس کرمانی دنبال نشد تا زمانی که خانم صفارپور رشته امور را به دست گرفت.<br />
هم زمان با روزهای آشفته ی کشور، سرور پندار به دلیل بیماری در جلسات شورا و حزب شرکت نمی کرد و این فرصت طلایی برای فرصت طلبان فراهم گشت تا بار دیگر داستان عدم مشروعیت وکفایت شورا را پر رنگ سازند. شورای رهبری که می دانست توپ کنگره بین وزارت اطلاعات و آقای مهندس کرمانی رد و بدل می شود هوشیارانه برای بار سوم به آقای مهندس رضا کرمانی ماموریت داد که خود به تشکیل کنگره اقدام کند و بی جهت شورا را مسوول عدم برگزاری کنگره ننماید.... یک هفته بعد آقای مهندس کرمانی گزارش داد که وزارت اطلاعات اخطار داده، چنان چه به برگزاری کنگره اقدام کنید کرکره ی حزب را پایین می کشیم...!!<br />
<br />
مشروح مذاکرات شورای رهبری موید این مطلب است که سه بار آقای مهندس کرمانی ماموریت تشکیل کنگره را دریافت کرد و از اجرای این ماموریت اظهار عجز نمود ولی هم چنان بر بوق تبلیغ علیه شورا می دمید و بی انصافانه شورا را به تعلل در برگزاری کنگره متهم می نمود. شورای رهبری در برابر این توطئه ها ایستاده بود و تسلیم بهانه جویی های یک فرد نمی شد تا آن جا که آقای مهندس کرمانی از شرکت در جلسات شورا خود داری ورزید و در خانه اش نشست تا با آرامش به ادامه روش های دشمن شادکن بپردازد و قولی را که در آخرین روز حضورش در نشست شورای عالی رهبری حزب داده بود اجرا و اعمال کند.<br />
<br />
آقای مهندس کرمانی در لحظه خروج از حزب خطاب به اعضای شورای رهبری گفت: همان طور که قدرت داشتم سرور پندار را از رهبری حزب بر کنار کنم شورای رهبری را هم منحل خواهم کرد، من اگر در این جا را نبندم مرد نیستم...!!! و حال رفته به خانه اش تا مردانگی اش را با از بین بردن حزب ثابت کند.<br />
<br />
شورای رهبری که پس از درگذشت شادروان سرور دکتر ابراهیم میرانی و بازداشت سرور شهریاری و عدم حضور آقای مهندس کرمانی با چهار نفرتشکیل می شد بلافاصله از سروران اسماعیل رحیمی و ابراهیم قیاسیان اعضای علی البدل برای حضور در جلسات شورای عالی رهبری دعوت به عمل آورد تا دارای اکثریت مطلق باشد و امیدوار بود که سرور شهریاری نیز از زندان رها گردیده به خانه خود بازگردد و فارغ از فشارهایی که بر ایشان وارد بوده و هست به جمع یاران خود به پیوندد. اقدامات آقای مهندس کرمانی و تماس های وی با اندامان حزب در شهرستان ها به قصد مشوب کردن اذهان پس از ترک شورای رهبری ادامه داشت، او خودسرانه با عنوان عضو شورای رهبری حزب با اشخاص مختلف مذاکره و یا مصاحبه می نمود که با خط مشی حزب مغایرت داشت و نیز مراسم رسمی حزب مانند روز بنیاد را که هر ساله در 15 شهریور بر گزار می گردد در منزل شخصی خود آن هم در روز 13 شهریور برگزار نمود و در آن روز به سه نفر سمت هایی را نیز وعده داد...!!<br />
<br />
او حالا دیگر تمامی اصول اساسنامه و آئین نامه انضباطی حزب را نادیده گرفته و رسما و علناً به ایجاد شکاف و انشعاب اقدام کرده بود. لذا شورای رهبری به ناچار ایشان را ازکلیه سمت هایی که داشت عزل نمود و به اندامان حزب توصیه گردید وارد بازی های چند نفر که برای لطمه زدن به حزب قد علم کرده اند نشوند. آقای مهندس کرمانی به تذکرات حزب و نصایح دوستانش وقعی نمی نهاد و هم چنان بر علیه حزب پان ایرانیست گام برمی داشت، تا آن جا که برخلاف اساسنامه حزب و آیین نامه انضباطی با تهیه ی نامه ای خطاب به همه ی کوشندگان حزب پان ایرانیست درخواست کرد به عدم مشروعیت و کفایت شورای عالی رهبری رای دهند و برای اداره حزب با تشکیل شورایی موقت به مدت یک سال موافقت نمایند.<br />
<br />
آقای مهندس کرمانی با در دست داشتن این نامه به شهرها مراجعه و به نام شورای رهبری از اشخاص امضا می گرفت تا بر اساس قولی که به خود و دیگران داده بود شورای رهبری را که با قدرت و اکثریت مطلق به کارش ادامه میدهد و جلساتش بگونه ای منظم برگزار می شود و نشریه ماهیانه اش بدون وقفه چاپ و توزیع می گردد منحل نماید..!! و با تاسیس یک شورای موقت، به انشعاب در حزب وجهه ی قانونی و رسمی بدهد... اما در این تلاش مذبوحانه نیزکه همراه با فریب و نیرنگ بود توفیق نیافت و لاجرم بر نامه جدیدی تدارک دیده شد و آن یورش به دفتر حزب در تهران (پایگاه سیاوش) بود. او در روز چهار شنبه 19 خرداد1389 با عده ای به دفتر مرکزی حزب یورش آوردند تا نشست حزبی را بر هم زنند و به قول خود دفتر حزب را تصرف نمایند...!! کاری که به یک آشفتگی ذهنی بیشتر شباهت داشت. آنان بانو صفار پور دبیرکل حزب را به باد دشنام و اتهام و تهدید گرفتند و با فریادهای خود از او می خواستند که استعفا کند... ولی شجاعت و پایداری این بانوی مبارز، مهاجمین را سرافکنده ساخت.<br />
<br />
دبیرکل دقایقی بعد آنان را دعوت به خروج از دفتر حزب کردند و گزارش بی نزاکتی های آقای مهندس کرمانی و همراهانش را به شورای رهبری تسلیم کرد. شورای رهبری در یک نشست فوق العاده به این نتیجه رسید که آقای مهندس سید رضا کرمانی تمامی اصول انضباطی حزب را نادیده گرفته و مماشات و مدارای شورای رهبری و سایر اندامان حزب را که به نیت آرام کردن و هدایت او به تمکین از آرمان های نهضت و اصول اساسنامه و فرامین حزبی صورت پذیرفته حمل بر ناتوانی حزب نموده و به نصایح دلسوزان حزب و هشدارهای<br />
پیروان مکتب و حزب وقعی ننهاده و جز به تفرقه و جدایی و انشعاب که نهایت آرزوی حاکمیت است به چیزی دیگر نمی اندیشد. لذا با اکثریت قاطع رای به اخراج آقای مهندس سید رضا کرمانی از حزب پان ایرانیست داد و متعاقباً بر اساس گزارش دبیرکل و رییس دفتر مرکزی حزب و مسوول تشکیلات اهواز پنج نفر به نام های آقایان آرش کیخسروی - حجت کلاشی - هومن اسکندری از تهران و میلاد دهقان و فرهاد باغبانی در اهواز نیز که آلت اجرای مقاصد آقای مهندس کرمانی بوده و از هیچ یک از اصول حزبی و انضباطی تبعیت نکرده بودند از حزب پان ایرانیست اخراج گردیدند.<br />
<br />
قصه ی تلخ جدایی، قصه ی جدا کردن یک عضو فرسوده و بیمار از بدن است. قصه ی جراحی توام با درد است. قصه ی به بیراهه کشانیده شدن استعدادهایی است که هرز رفته و نه تنها سودمند نیستند بلکه خطرناک اند. قصه تلخ روشنفکرانی است که از اوج به زیر می آیند تا بر موج ها سوار شوند و دریغ و درد که سرنوشت موج سواران را شنیده و دیده و خوانده اند ولی عبرت نگرفتند.<br />
<br />
قصه تلخ جدایی... قصه بریدن دستی است که به ناحق قلم می زند و حرمت ها را می شکند و ارزش ها را فرو می پاشد تا عقده های حقارت و بیماری های بی کسی و ناکسی اش را التیام بخشد. قصه ی دستی است که از آغاز در بیعت اندیشه های خود بزرگ بینانه خویش بوده نه در بیعت و خدمت میهن. قصه تلخ جدایی... قصه ی کسانی است که کاروان را اشتباهی برگزیده اند و سجاده رنگین نکردند و به هفت رنگی روی آوردند و گمان کردند که به بالماسکه می روند و می توانند چهره ی واقعی خود را از هم سفران پنهان بدارند...! شاید آخرین پیام برای این قبیل افراد که می خواهند روزگار را بر خود و یاران شان تلخ کنند این باشد که اگر می خواهید به عزت و سرافرازی و احترام برسید بهتر است به جای حرمت شکنی و قانون گریزی، از سر راهِ خود، کنار بروید...!!<br />
<br />
<br />
پاينده ايران<br />
شورای عالی رهبری حزب پان ايرانيست<br />
١٣٨٩/۴/٢٠</div></div><br />
<br />
<br />
</div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-67996324482630080512010-07-17T12:07:00.000-07:002010-07-17T12:12:48.963-07:00بیانیه سازمان جوانان حزب پان ایرانیست پیرامون بمب گذاری در مسجد جامع زاهدانبه نام خداوند جان و خرد<br /><div style="text-align: justify;"><br />پاینده ایران<br /><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TEIAadg2OlI/AAAAAAAAACU/8MLosPgb3t4/s1600/paniranist.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 150px; height: 146px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TEIAadg2OlI/AAAAAAAAACU/8MLosPgb3t4/s200/paniranist.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5494954949944425042" border="0" /></a><br />سازمان جوانان حزب پان ایرانیست ضمن اعلام همدردی با خانواده جان باختگان و مجروحان حادثه بمب گذاری مسجد جامع زاهدان، این اقدام تروریستی را به شدت محکوم کرده و این نوع اعمال را توطئه ای در جهت دامن زدن بر اختلافات مذهبی داخلی دانسته و نسبت به آن هشدار می دهد.<br />از دیرباز و به ویژه در این سالهای اخیر بسترهای لازم در پی بی تدبیری مسوولان برای پرورش نیروهای تروریستی و بهره برداری از نارضایتی های مذهبی جهت ساماندهی نظامی فراهم شده است؛ که تدبیری ویژه و ملی با پیش شرط آگاهی از اصول و راز و رمز زندگی ملت ایران می طلبد.<br />در پایان ضمن تأکید بر محکومیت این قبیل اعمال، درگذشت 27 نفر از هم میهنان را به ملت بزرگ ایران و به ویژه مردم سیستان و بلوچستان تسلیت گفته و همگان به ویژه سرداران و ریش سفیدان ارجمند بلوچ و روحانیت شیعی سیستان را به حفظ هوشیاری برای حفظ وحدت و جلوگیری از گسترش خشونتهای شدید دعوت می کنیم.<br /> <br /> سازمان جوانان حزب پان ایرانیست<br /> 26تیر ماه 1389 خورشیدی<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-23903502289299042192010-07-17T10:44:00.001-07:002010-07-17T10:45:40.272-07:00جای خالی حقوقدانان برجسته ی ایران در شورای نگهبان<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://www.blogfa.com/photo/t/tasavorat.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 150px; height: 183px;" src="http://www.blogfa.com/photo/t/tasavorat.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><p style="text-align: justify;" dir="rtl"><span style="font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:100%;">یکی از وظایف بسیار مهم ریاست قوه قضاییه در کنار سایر وظایف و مسوولیت ها ، معرفی اعضای حقوق دان شورای نگهبان جهت انتخاب توسط مجلس شورای اسلامی می باشد که رییس قوه در مورخ 23/4/1389 طی نامه ای به ریاست مجلس نسبت به معرفی 5 نفر از حقوقدانان کشور اقدام نموده است که از میان آنان 3 نفر انتخاب خواهند شد.</span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" dir="rtl"><span style="font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:100%;">آنچه که برای اینجانب به عنوان یک شهروند ایرانی – صرفنظر از سایر ایرادهای جوهری وارد بر این شورا<b>- </b>جای سوال دارد این است که:</span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" dir="rtl"><span style="font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:100%;">1-شاخص های انتخاب این اعضا به جز موارد مندرج در اصل نود و یکم قانون اساسی ( حقوقدانان مسلمان در رشته های مختلف حقوقی) چه می باشد؟</span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" dir="rtl"><span style="font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:100%;">2-چرا خصوصا در سال های اخیر اکثر این حقوقدانان از چهره های کمتر شناخته شده برای جامعه حقوقی کشور هستند؟</span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" dir="rtl"><span style="font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:100%;">3-چرا این افراد منتسب به یک جناح فکری خاص می باشند؟</span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" dir="rtl"><span style="font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:100%;">4-و بالاخره اینکه چرا از اساتید بزرگوار و برجسته ای نظیر آقایان دکتر علی آزمایش ، دکتر محمود آخوندی ، دکتر سید محمود کاشانی ، دکتر محقق داماد ، دکتر ناصر کاتوزیان ، دکتر سید محمد هاشمی و بسیاری دیگر که از سرمایه های حقوقی کشور هستند استفاده نمی شود و ملت را از وجود آنها محروم نموده اند؟</span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" dir="rtl"><span style="font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:100%;">مسلما پاسخگویی دقیق به این سوالات موجب رفع شبهه خواهد شد ، چرا که در حال حاضر اینگونه به نظر می رسد که در انتخاب حقوقدانان شورای نگهبان شاهد انحصارطلبی و وجود تبعیضات ناروا هستیم که با توجه به وظایف خطیر شورای نگهبان این امر شایسته نمی باشد.</span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" dir="rtl"><span style="font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:100%;"> با سپاس – پاینده ایران</span></p><div style="text-align: justify;"> </div><p style="text-align: justify;" dir="rtl"><span style="font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:100%;"> آرش کیخسروی 26/4/1389</span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-31245296666309791492010-07-13T23:24:00.000-07:002010-07-13T23:34:18.348-07:00اطلاعیه سروران حسین شهریاری و مهندس رضا کرمانی<div dir="rtl" style="text-align: center;">به نام خداوند جان و خرد<br /><div style="text-align: right;">پاینده ایران<br />سروران ارجمند !پان ایرانیستهای آزاده و مبارز<br />از آنجا که مطابق با ماده 10 اساسنامه ی حزب پان ایرانیست مصوب 15 شهریور 1381 اداره امور حزب صرفا برای مدت سه سال به اعضای شورای عالی رهبری منتخب کنگره نهم سپرده شده است و از آنجا که این شورا از تیرماه سال 84 تا کنون-حدود5 سال- از برگزاری کنگره دهم ، جهت ارائه ی گزارش عملکرد و انتخاب اعضای جدید ناتوان بوده و تنها چها رعضو اصلی آن (سروران منوچهر یزدی،دکتر سهراب اعظم زنگنه،زهرا غلامی پور و قدرت الله جعفری)با استناد به تبصره یک ماده ی 10 اساسنامه اصرار بر ادامه فعالیت خود بعنوان رهبران حزب را دارند و نظر به اینکه شورا در جهت ایفای وظایف و مسولیتهای مندرج در ماده 11 اساسنامه توفیقی بدست نیاورده است:<br />اینجانبان ضمن سپاسگذاری از اندامان حاضر در کنگره نهم به دلیل حسن نظر و اعتمادشان ،ادامه فعالیت شورای عالی منتخب کنگره نهم در سال 81 را به مصلحت حزب ندانسته و با توجه به اینکه تغییر تدریجی مقامات انتخابی از اصول بنیادی حاکم بر حزب پان ایرانیست می باشد درخواست انتخاب شورای مدیریت موقت حزب برای مدت یکسال را با عنایت به ضرورتها و نیازهای موجود و به شیوه ای قابل قبول داریم تا مانع از بروز خودکامگی و انحصار طلبی در حزب شده و به دموکراسی درونی و ادامه ی روند دموکراتیک مساعدت نماید.<br /><div style="text-align: center;"> با سپاس<br /> حسین شهریاری و مهندس رضا کرمانی<br /> دو عضو شورای عالی رهبری منتخب کنگره نهم<br /></div></div></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-76672949587485034882010-07-10T04:08:00.000-07:002010-07-10T04:11:09.043-07:00بیانیه سازمان جوانان حزب پان ایرانیست به مناسبت 18 تیر<div align="center">به نام خداوند جان و خرد </div><br /><br /><div align="justify"><br />پاینده ایران<br />1-هجده تیر 1378در مقام انتزاع از یک واقعه ی خاص ، سمبلیست که امکان می دهد بیشتر از آنچه عناصر آن "واقعه" در مقام یک حادثه محدود تشکیل می دهد ، روایت شود . تاریخ ایران در شرایطی خاص ، گام در بستری برداشته که در اف<a href="http://3.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TDhVENWkGVI/AAAAAAAAACM/x4qC645vQKo/s1600/paniranist.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5492233276370458962" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 150px; CURSOR: hand; HEIGHT: 146px" alt="" src="http://3.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TDhVENWkGVI/AAAAAAAAACM/x4qC645vQKo/s200/paniranist.jpg" border="0" /></a>ق "مسولیت ملی" سرنوشت ملی را به فرزندان میهنش تنفیذ کرده است . اگر چه گام دیگر هنوز برای ایستادن کامل نشده و تثبیت نیافته است ؛ اما گام تاریخی برداشته شده نیز قابل برگشت نیست . در تضاد این حرکت با معارضش (ونیز در ارتباط با موانع و تنگناها) امور بسط میابد و قدرت مدیریت می شود . عناصر ضد تاریخی در صدد تصغیر و شهروند زدایی می باشند ، از این چشم انداز 18 تیر از امری حکایت می کند که می توان در شکلی حمله به دانشگاه را سازماندهی و در وجهی دیگر کارگران و معلمین را سرکوب و در چهره ای دیگر فضای اجتماعی را کهریزکی کند ، احزاب را به مرز نابودی بکشاند و هیچ فعالیت آزاد و معقولی را برنتابد ، آزاد اندیشان را زندانی و ممنوع الملاقات کند قس علیهذا.<br />اما مقاومت را نیز بیان میکند . از 18 تیر 78 تا 18 تیر 89 سرکوبها و بر خوردها شدت یافته و این خود حاکی از شدت مقاومتهاست . مقاومتی که در حال گسترش ، رشد و تکامل است و از توان درون اندیشی درباره ی خود برخوردار می باشد .<br />و این افق برایش روشن است که بتواند منطق و عقلانیت را در درون خود تعمیق بخشد و با محوریت منافع ملی رفتارسازی کند وبه کنش اجتماعی بپردازد.<br />2- کنترل امنیتی و انتظامی اوضاع به معنی کنترل و حل واقعی مساله نیست . کشور را نمی توان برای بلند مدت به شکل پادگانی اداره کرد . کشاندن خیل عظیمی از نیروهای انتظامی ، نظامی ، سپاهی ، لباس شخصی و امنیتی با ساز و یراق کامل و موتوریزه و قرق کوچه ها و خیابانها اوضاع را بدتر از آنچه هست خواهد کرد ، با شدت بخشیدن به خشونتها این گسل عمیق میان مردم و حکومت التیام نمی پذیرد و از سوی دیگر توان و امکانی برای حفظ و تامین منافع ملی نخواهد بود . تنها راه واقعی برون رفت از بحران و حفظ منافع ملی شناخت موقعیت تاریخی اکنونی ملت ایران و همراهی با آن می باشد . نیروها را به پادگانها برگردانید و بگذارید مسائل سیاسی با راه حلهای سیاسی حل شود.<br /><br />با دامن زدن به خشونت و انسداد راهای ارتباطی ، حرکتها و انتقادهای مردمی را در معرض گزینش های خطرناک قرار ندهید ، آزادی های سیاسی را به رسمیت بشناسید و بپذیرید که عقلانیت فرشته ی نجات ایران و همه ی ماست .<br />همه نیروها و موجودیت های سیاسی و تاریخی می بایست مشروط به اراده ی ملی باشند و چیزی فراتر از اراده ی ملی منشاء اراده ی امور نباشد .<br />سازمان جوانان حزب پان ایرانیست ضمن محکوم کردن خشونتها ، خواهان آزادی زندانیان سیاسی و محاکمه متعرضین به حقوق ملت از جمله عاملین ، آمرین و مسببین حمله ها به کوی دانشگاه می باشد .<br />پاینده ایران<br />سازمان جوانان حزب پان ایرانیست<br />18 تیر 1389 </div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-18004307651208376622010-07-07T13:25:00.000-07:002010-07-13T23:24:15.557-07:00از اين دروازهی خطر با شکوه خواهيم گذشت<div style="font-weight: bold; font-family: tahoma; text-align: justify;" face="tahoma"></div><div style="text-align: justify;font-family:tahoma;"><span style=";font-family:Tahoma;font-size:100%;" >ویرایش دوم</span><span style="font-size:100%;"><br /></span><span style="font-size:100%;"><br /></span><span lang="AR-SA" style="font-size:100%;">1-<span style="font-family:tahoma;"> بنچاه و نه سال از فعاليتهای حزبی و 69 سال از فعاليتهای اجتماعي- سياسی پانايرانيستها ميگذرد. سالهايی که روزهايش غمها و شاديهاي با معنايی برايمان بههمراه دارند. در نبود فهم تاريخی مکتوب از اين موجوديت جاري، آموزهها و تجربههای اين دوران بهصورت آموزش و تذکر شفاهی منتقل شده و متأسفانه مضمون مفاهيم آن برای </span></span><span style=";font-family:tahoma;font-size:100%;" lang="FA" >صیرو</span><span style=";font-family:tahoma;font-size:100%;" lang="AR-SA" >رت تاريخی تثبيت نشده و اکنون همان ميراث شفاهی و تجربهی عمومی مورد تهديد جدی واقع شده است و عناصر برخواسته از "دوران فترت" و پراکندگی ايران و </span><span style=";font-family:tahoma;font-size:100%;" lang="FA" >عوامل</span><span style=";font-family:tahoma;font-size:100%;" > اين امر در فشاری چند بعدی ميکوشند موجودی ديگر که همگون با ذات و خصلت اين فترت باشد از "پانايرانيسم" و جلوهی تشکيلاتی و سياسی آن يعنی پانايرانيست، بيافرينند و بدينگونه پانايرانيسم آن شود؛ که نبايد باشد و خطر زمانی مضاعف ميشود که اين اليناسيون با همراهی های داخلی موجوديت مبارز همراه باشد. چرا که فلسفهی وجودی ما فهم دوران فترت، بهصورت دوران، با تمام خصايل و ويژگيهای آن و سپس کوششی در حوزهی نظر و عمل برای خروج و گسست از آن به غايت وحدت و شکوه است که دورانی نو در حيات ملت ايران آغاز شود. مناسبات، امور و ريشههايی که زمانی برای باليدن و سر برکشيدن تمدن ايران لازم بوده و در چارچوب آن کارويژههای خود را به انجام ميرسانده اکنون معلولهايشان چيزی درخلاف آن جهت است </span><span style=";font-family:tahoma;font-size:100%;" >(يا دستکم بياثر است)</span><span style=";font-family:tahoma;font-size:100%;" >یعنی به مثابه فاعل قسريست. در حوزهی عمل آگاهانه نيز چون فاعل بالتسخير به اصطلاح حکما عمل ميکنيم یعنی فاعل با اراده که روح زوال آنرا در چنبرهی خود کشيده و به پيش ميراند، و مبارزهای البته در اين حوزه وقوع يافته که هنوز تبديل به مسأله نشده است، يعنی ما تاريخ ناآگاهی خودمان را با عنايت به تاريخ آگاهی –خودآگاهي- ننوشتهايم، در حالی که اين ناآگاهی همان عامل مسخِّراست و لذا مرزهای دقيق اين مبارزه روشن نيست هيأت حاکمههای فاسد که طبيعی اين بستر هستند با اشکال مختلف در اين نتيجه مشترکند که زمينههای پراکندگي، شکاف، تنش را نه در جهت بالندگی بلکه در قهقرا دامن ميزنند و "خطر موقعيت حساس حياتی "را ارتقاء ميبخشند. حزب پانايرانيست در مرتبهی تحقق که حامل يک ايده در جهت قوت و قدرت و وحدت است علاوه بر دارا بودن اين ايده ميبايست بتواند فرمولها و راههايی برای اين مطلوب ارائه دهد، با عنايت به اين امر که موجوديت در مرتبهی واقع با موقعيتها طرف است که هرکدام مقتضيات خود را ميطلبد و عدم عنايت به آن در مرتبهی عمل اجازهی رشد و تکامل را نميدهد. حرکت به وحدت و عمل به الزامات آن وجه تمايز ما در بعد سياسی با هيأت حاکمه فاسد است. از آنجايی که علت با معلول سنخيت دارد و معلول کلی پانايرانيسم وحدت ايران زمين بهعنوان کمال اول و سپس تجلی کمالات ديگر است لذا از پانايرانيسم و هيأت ظاهره آن نميتواند و نميبايست معلولی ديگر و در جهت فترت و تجزيه و ضعف برخيزد که اگر چنين شد آن چيزيست غير پانايرانيسم.با عنايت به اين مقدمه بر همهی ماست که راه پيوند همهی کوشندگان پانايرانيسم در وهلهی اول و سپس کوشندگان ايرانگرا و وطنپرست را در وهلهی دوم هموار کنيم و هر نوع حرکتی که سبب افتراق و تجزيه در اين صفوف باشد محکوم و نادرست است . اين وحدت از مجرای باريک تنگنظری و سليقههای شخصی برنميخيزد بلکه در زمين خرد و عقل جمعی و محيط متناسب و لازم برای آن ميرويد.</span><span style=";font-family:tahoma;font-size:100%;" lang="AR-SA" > روند و جريانی که بر پای تجزيهی صفوف گسترده و بهمپيوستهی پانايرانيستها از داخل تا بيرون ايران صحه بگذارد حرکتی فاقد بينش پانايرانيستی است.</span><span style=";font-family:tahoma;font-size:100%;" ><br /></span><span style=";font-family:tahoma;font-size:100%;" ><br /></span><span style=";font-family:tahoma;font-size:100%;" lang="AR-SA" >2-در اين برهه فشارها بر کوشندگان پانايرانيست فزونی گرفته، آنها را در محيط کار، دانشگاه، بازداشگاه و زندان زير فشار گذاشتهاند، کوشندگان شريف پانايرانيست که فعاليتهای علنی خود را در راستای مسووليت ملی با ايمان به دوش ميکشند راهی ندارند جز اينکه برايمان خود تکيه کنند و بيشتر و بيشتر به دانش تجهيز شوند. بهخوبی آگاهم که چه حجم سنگين کاری برای به زانو درآوردن تکتک پانايرانيست به ويژه جوانان به کار ميرود و با چه حدت و جديتی دنبال ميشود و همسو و همراستا با آن به لطايف الحيل به جنگ روانی دامن ميزنند تا روحيهی مبارزاتی را تضعيف کنند. آنها ميخواهند دلهای ما بلرزد تا به زانو درآييم.</span><span lang="AR-SA" style="font-size:100%;"><o:p></o:p><br />ا<span style="font-family:Tahoma;">ی کوشندگان و مبارزان ايرانزمين، ای فرزندان خلف قهرمانان تاريخ ايران، بيشتر از بيش به ايمان خود متوجه شويد و به ايمان خود تکيه کنيد که نجاتبخش ما خواهد بود. مبارزهای سخت در کار است، بگذاريد ايمانتان تکيهگاهتان باشد تا زير اين فشارها ايستادگی کنيم. از اين دروازهی خطر با شکوه و قهرمانانه خواهيم گذشت.</span></span><span style=";font-family:Tahoma;font-size:100%;" ><br /></span><span style=";font-family:Tahoma;font-size:100%;" ><br /></span><span style=";font-family:Tahoma;font-size:100%;" lang="AR-SA" >3- اجلاسهای متعدد برای تعيين سرنوشت ايران در خارج از کشور با نامهای گوناگون و نيتهای پليد در حال برگزاريست، حضور پرتوان ما در خارج از کشور ضروريست و اين امر خيزش آرمانخواهان و تشکيل صفوف استوار و منظم پانايرانيستی در خارج از مرزها را ميطلبد، که ادامه دهندهی همان حرکت مبارکی باشد که زمانی با هدايت دلاورانهی سرور مهندس ظفری و دیگر سروران پاسدار منافع ملت ايران بود. با آگاهی، خو و عرق و تعصبی که جوانان ايرانی خارج از کشور نسبت به ميهن خويش دارند و حضور سروران گرانقدر و پيشکسوت آگاه که از ذخائر بيبديل حزب ميباشند در خارج از کشور ميتوان حرکتی خوشآتيه و مؤثر برای آينده ايران پايهريزی کرد.</span><span style=";font-family:Tahoma;font-size:100%;" ><br /></span><span style=";font-family:Tahoma;font-size:100%;" ><br /></span><span style=";font-family:Tahoma;font-size:100%;" lang="AR-SA" >4-در ميان همهی سختيها و دشواريها نياز به شادابی و سرزندگی داريم ميبايست روحيهها را تقويت و لذت مبارزه را تجربه کرد ما در حال تجربهی لذت مبارزهايم، در ميان همهی مصائب! نميبايست به پرخاش و بيحوصلگی اجازهی سرباز نمودن بدهیم . هم با هم بکوشيم شادابی را به هم رزمان خود هديه کنيم. ويژگی جنبش ما شادابی ، اخلاق ، سختکوشی، آرمانخواهی و دانشپژوهيست، نبايد گذاشت شرايط سخت ما را افسرده کند با منش ايرانی خود و اميدوارانه مبارزه ميکنيم برای سرفرازی ميهن خويش.</span><span dir="ltr" style=";font-family:Tahoma;font-size:100%;" ><o:p></o:p></span> </div><p class="MsoNormal" dir="rtl" style="font-weight: bold; margin-bottom: 0pt; direction: rtl; line-height: normal; unicode-bidi: embed;"><span lang="AR-SA" style="font-size:100%;"><br /></span></p><div style="font-weight: bold;"><span lang="AR-SA" style="font-size:100%;"><span style="font-weight: normal;font-family:Tahoma;" >فرزند کوچک حزب حجت کلاشي</span><o:p></o:p></span></div><div style="font-family: Tahoma; text-align: justify;"></div><p class="MsoNormal" style="font-weight: bold;"><span style="line-height: 115%;font-size:100%;" ><o:p></o:p></span></p>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-25359856961415007072010-07-05T10:16:00.000-07:002010-07-05T10:30:26.442-07:00از سنتهای حسنهی پانایرانیسم سنت قدردانیست<div dir="rtl" align="justify">پیرامون برافراشته شدن پرچم حزب در روز ۱۷ آذرماه ۱۳۸۷ بهمناسبت روز دانشجو، در دانشگاه تهران سخنی نامربوط، مجعول و مخدوش گفته شده بود که نشان از ناآگاهی و غرضورزی گوینده داشت و البته دربارهی کلیت آن نیازی بهتوضیح ن<a href="http://2.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TDIUTELNaiI/AAAAAAAAACE/ATF6S7ckyAU/s1600/9a1pic.jpg"><img id="BLOGGER_PHOTO_ID_5490473213488884258" style="FLOAT: left; MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 200px; CURSOR: hand; HEIGHT: 150px" alt="" src="http://2.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TDIUTELNaiI/AAAAAAAAACE/ATF6S7ckyAU/s200/9a1pic.jpg" border="0" /></a>میبینم. اما پارهای سخن پیرامون نقش سرور کیوان زارع گفته شده بود که مرا واداشت چند جملهای در آنباره سخن بگویم؛ لذا آنگونه که گفتم ضرورتی نیست دربارهی آن کار داد سخنی برانم و بدان مباهات کنیم چرا که آن یک کار کوچکی بود از هزاران کار بزرگ که برگردهی ماست و به عهده شناختهایم؛ کاری بیش از وظیفه انجام نشده است و این پیروزی که شیرین بود و مستدام باد! نه منحصر یک تن یا دو تن و چند نفر بلکه مندرج در کارنامهی کل حزب است و همه در آن و نیز در پیروزیهای دیگر و بعدی سهیم و دخیلیم. آن را بهصورت خاطره بازگو نکردیم چرا که رو به جلو و به برای اهداف عالیه گام بر میداریم و گاه خاطرهگویی و مباهات به گذشته نیست، فعلاً به آینده مینگریم به آن اهداف عالیه<br />گفته بودند: ” در روز ۱۷ آذر درفش حزب به دست توانمند سرور مهندس کیوان زارع به اهتزار درآمده بدون اینکه از ایشان تا به امروز نامی بهمیان آورده باشند” راستش به دروغ آمیخته است. آن روز یک پرچم سبز برافراشته شد و یکی دیگر از پرچمها به رنگ سرخ بود در دستهای سرور کیوان زارع که با دلاوری ویژهای آن را برافراشت؛ چون شیر میغرید و از آن پاسداری میکرد. گروهی پنداشتند چون رنگش سرخ است به منطق هر گردی گردوست، پس درفش معروف و مألوف کمونیستهاست. پرچم سبز ما را که اغلب شناختند و آن مورد حمله و یورش دانشجویان کمونیست و ضد ملی واقع و بالعکس پرچم سرخ مورد اعتراض همگانی واقع شد؛ به دو دلیل، نخست آنکه پنداشتن پرچم “سرخ” است و دیگر آنکه رنگ اعلام شده جهت پلاکاردها و نوشتهها و… در آن سال رنگ سبز میبود و رنگ پرچم سرخ ما با این تصمیم و سنت سالیانه که رنگی را جهت هماهنگی اعلام میدارند، هماهنگی نداشت آن را فرود آوره به پرچم سبز مبدل بر سر چوب چند متری زده و دوباره توسط سرور کیوان زارع افراشته شد و موقع سخنرانی پایین آوردیم و بعد از اتمام سخنرانیها به اهتزار درآمدند بنابراین دو پرچم سبز رنگ ما در آن روز در دانشگاه تهران بالا رفت. سرور شاهین زینعلی هم از طرف ائتلاف دانشجویان ملی که جوانهایی بس لایق و شایستهاند به ایراد سخن پرداخت. جوانان زیادی در کار بودند، که نامی از آنها در میان نیست. در آن روز سرور مهندس امین محسنی دستگیر و بعد از بازداشت با وثیقهی آزاد و سپس در دادگاه بدوی به ۲سال حبس تعلیقی محکوم شد که در تجدید نظر به وکالت دکتر اولیاییفر از اتهامات وارده تبرئه شدند سرور کیوان زارع در آن برهه دانشجو نبود از اینرو از ایشان و سایر دوستان نامی بهمیان نیامد. اما فیلمی با گوشی همراه به همت و دلاوری یکی از سروران ضبط شده بود که بعدها آنرا در محیطهای اینترنتی از جمله “یوتوپ” گذاشتیم که سرور کیوان زارع را در حال برافراشتن درفش حزبی نشان میداد، هنوز فیلم آن موجود است. اگر بیشتر نام اینجانب در میان شناخته شد یکی از آنروی بود که سمت مسوول سازمان جوانان داشتم و دوم اینکه در میان دوستان تنها من دانشجو بودم- در رشتهی حقوق- خبر آن نیز با درایت و همت سروران بسیار خوب و گسترده پخش شد. سرور عابدینی هم با غیرت و بیادعایی رسانهایش کرد. آن نویسنده کوشیده از این راه شجاعتی برای سرور زارع اثبات کند، اما تحصیل حاصل کرده است. سرور زارع از زمرهی جوانانی است که در سالهای پرخطر قتلهای زنجیرهای یا سالیانی که سایهی خاطرات آن بر سر فضای سیاسی ایران بود به حزب پیوست. پانایرانیستها همواره با شجاعت و بیادعایی و اغلب گمنامی به فعالیتها و کوششهای آرمانخواهانهی خود پرداختهاند.<br />بهنظرم بجا باشد که تنها به چند نفر از چند ده نفری اشاره کنم که در آن سالها –یعنی قتلهای زنجیرهای- به حزب پیوسته و در کنار سرور پندار و دبیر کل وقت سرور کرمانی و سپس دکتر زنگنه قرار گرفته و کارهایی انجام دادند که هر کدام در خور تحسین و یادآوریست و اسباب قدرت و شکوفایی حزب را در کنار اقدامات سایر سروران –چه داخل و چه خارج از ایران- فراهم کرد و اغلب نامی نیز از آنها هیچگاه بهمیان نیامد اما دلیلی ندارد که در حافظهی ما ثبت نشود و یا برای همیشه قدردان آنها نباشیم. سرور دکتر شروین که خدای محفوظش دارد- در جلسات چهارشنبه که انجمنی از اهل فضل و دانش بود به چند طریق دانش و فضل خود را به حاضرین هدیه میکرد و شادابی و رونقی به جلسه میبخشید، الحق دانشمندی بود با شور و حرارت و شعور، به دنیایی نمیگنجید اما در حزب خود را از باب افتادگی کمترین میپنداشت خدا داند که چه سخنوری بود و چه با مغز و محتوا سخن میگفت! چون او را میدیدم به مانند سایر دوستان از اینکه حزب ما و ناسیونالیسم چنین ذخیرهای دارد مشعوف میشدم. سالهای ۷۸- ۷۷ هنوز جلسات حزبی رونق چندانی نداشت و اغلب با چند نفر برپا میشد. بارها دیده بودم که بانو حوریه رستمی برای دیدار با سرور پندار و اخذ تعلیمات از کرمانشاه به تهران آمده و شب هنگام باز میگشت و هر دفعه با خود صدای ضبط شدهی دختر خردسالش نیکا را به همراه میآورد تا همگان پاینده ایران یا سرود ای ایران را از زبان او بشنوند؛ چه سختیهایی کشید تا پانایرانیست بودن خود را نگاه دارد… سرور لطفیکیان در اوج قتلها از طریق سرور جعفری به حزب پیوست و بالید و بیحاشیه و بینام تا تکیهگاهی مطمئن در اصفهان شد. آن سالها دو جوان پرشور خوزستانی در تهران حال و هوایی خاص به کوششها داده بودند سرور حسین فرزند برومند سرور ساسانی میکوشید حزب را به دانشگاه ببرد او به همراه دکتر مهدی زاهدنژاد در این راه بسیار کوشا بودند جلسهی بسیار جالب و با اهمیت دانشگاه شهید عباسپور که در آن برهه برگزاری چنین جلسهای بعید بهنظر میآمد و مهم، نتیجهی همت این جوانان بود، در آن جلسه فیلم سخنرانی سرور پندار در مجلس ۲۲ در دفاع از تمامیت ارضی ایران و مخالفت با جدایی بحرین بهطور کامل بهنمایش درآمد، سرور بابک قاسمی با دستی شکسته که وبال گردنش بود در میانهی فیلم بپاخاسته و با شوری خاص فریاد برآورد درود بر محسن پزشکپور ننگ بر خائنین!<br />سرور آرش کیخسروی با چهرهای که پختهتر از سنش بود، با متانت، بسیاری از جوانان را هدایت میکرد و از شاگردان زبده سرور پندار بود که همگان او را واجد آیندهای روشن میپنداشتند و از امیدهای حزب. سرور هومن اسکندری از معدود اشخاصی بود که علیرغم سن بسیار کم از پشت تریبون روز چهارشنبه میگفت: ما پانایرانیستها نظرمان این است… و سرور پندار تأیید میکرد و هیچگاه جرح و تعدیل نکرد. این دو بسیار بیشتر از آن کوشیدهاند که اغلب گفته شده است و همیشه وامدارشان هستم و حقی بزرگ بر گردن اینجانب دارند در خوزستان سرور فرهاد باغبانی که نوجواتنی بیش نبود بههمراه سرور ابوالفضل عابدینی نوجوان و چند جوان دیگر که خداوند حافظشان باد، با راهاندازی انجمن مهرآئین، جلساتی بهراه میانداختند که تصورش شگفتیآور است این چند “نوجوان” جلسهی چند صد نفره برگزار میکردند که محوریت آن با بزرگانی چون شادروانان میرانی و نوربخش رحیمزاده بود. آدم در کاری که آن چند نوجوان در آن سالها انجام دادهاند درمیماند، شور و شوقی در آنجا بپا کرده بودند که گفتاری مطول میطلبد.<br />سرور سامان چراغی در همان دیار با دوستان خود نشریهی همومت و بعدها آژیر را منتشر میکرد که بسیار پرمغز و محتوا تهیه میشد. کوششهای ایشان نیز بسیار چشمگیر بود و از دیدن کارهای آنها خونی به رگها میدوید. از دوستانی که در کار بسیار با اهمیت و مهم مراسم شادروان اکبر محمدی حاضر شدند و کوشیدند سخن نمیگویم، از علیرضا بوربور آن جوان تیز فهم و باهوش و با شعور و شور و شوق از آتوسا و ماندانا و کاوه شهریاری آریوبرزن قیاسیان از دهها کس دیگر و از جمله کوشندگان خارج از ایران، سرور کیانزاد، سرور پل، بانو ارجمند، مرید، طلایی، مهندس ظفری چیزی ننوشتم الحق کتابی در خور است و دفتر ما باز! رنجهایی که دوستان و یاران در جای جای ایران از خرمآباد تا تبریز، کردستان تا خوزستان، خراستان تا بوشهر و…کشیدند و کسی جز ایمانشان یاریگرشان نبود، فراتر از آن است که در این زمینه به آن پرداخت. گر امانم دهد این فلک شطرنجی به بهانهی مناسبتهایی یادی از سروران و کوششهای آرمانخواهانه و بیادعای آنها خواهیم کرد. از سنتهای حسنهی پانایرانیسم سنت قدردانی است. قدردان کوششهای همهی سروران از دیرباز تا امروز باشیم. چه جانهای شریفی که در این مبارزهی مقدس فدا شدند، سرور ظفری چشم با ارزش خود را در مبارزه گذاشت، سرور میرانی، کرمانی، صفارپور، شهریاری، جعفری، افسرپور، روحبش، عابدینی و… زندانها دیدند و بهترین اوقات عمر خود را در زندان گذراندند، بسیاری از دوستانمان از خاک پاک خود به سمت غربت هجرت کردند تا شعلههای مبارزه را در آنجا روشن نگاه دارند<br />- از همهی سرورانی که نتوانستم بهدلایلی از آنها نام بهمیان آورم پوزش میطلبم<br />در این روزها گروهی پیدا شدهاند که نهایت هتاکی از سر گذراندهاند از همهی سروران جوانتر میخواهم اگر خواستند جوابی دهند در چارچوب فرهنگ و ادب ایرانی و سنت پانایرانیسم به این کار دست زنند اگرچه برای پاسخ به هر ادعا و اتهامی ضرورت نمیبینم. همچنین خواهشمندم از باب لطف در دفاع از اینجانب برنخیزیید اکنون وظایف مهمتر بر دوشهای ماست و ایران بیشتر از همه نیازمند دفاع. وظایف و کوششهای پانایرانیستی تعطیلپذیر نیست از انحراف نیز میبایست مصون داریم.<br />پاینده ایران<br />حجت کلاشی </div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-37610681189927656132010-06-19T23:58:00.001-07:002010-06-20T00:02:54.851-07:00بیانیه سازمان جوانان حزب پان ایرانیست پیرامون حکم سرور شاهین زینعلی<div style="text-align: center;">به نام خداوند جان و خرد<br /></div>پاینده ایران<br /><div style="text-align: justify;">شعبه ی 26 دادگاه انقلاب سرور شاهین زینعلی را به دوسال و 91 روز حبس محکوم کرد.سازمان جوانان حزب پان ایرانیست این حکم را به مانند اغلب احکام صادره علیه فعالان سیاسی،مغایر با اصول قانونی ،آزادیهای مدنی و مبانی عدالت دانسته و متذکر می شود با پروژه ی زندان نمی توان مردم را از مطالبه ی حقوق ملی خود باز داشت .خیزش و <a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://3.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TB285jad12I/AAAAAAAAAB0/dkntkOtKW6M/s1600/1000.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 200px; height: 110px;" src="http://3.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TB285jad12I/AAAAAAAAAB0/dkntkOtKW6M/s200/1000.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5484747618151946082" border="0" /></a>خواستهای مردم ایران تنها برخاسته از مبارزات و ائتلافهای میان احزاب و گروههای سیاسی نیست که با حذف آنها بتوان اوضاع را کنترل کرد و بر آن سرپوش نهاد بلکه ملت ایران به آستانه ی آگاهی رسیده اند که دیگر نمی توان آنها را به وضع سابق باز گرداند و لذا دیگر ایران را نمی توان بصورت پادگانی با سرکوب و خفقان اداره کرد.این نوع از احکام کما اینکه تا کنون نتوانسته مانع از فعالیتهای قانونی و ملی ما شود از این پس نیز نخواهد توانست مانعی باشد;اما اصرار بر این رویه ی سرکوب جامعه ایرانی و دمیدن بر شعله های خشونت و سرکوب چیزیست که نسبت به آن عاقلان پند سر دندانه دهند .وجدان اگاه ایرانی ناظر اعمال شما و بازداشت گسترده فعالان سیاسی - اجتماعی خود و از جمله نرگس محمدی مادر دو کودک خردسال است و متناسب با اعمال شما حکم تاریخی خود را صادر و قضاوت خود را تمام خواهد کرد.شما هم باور کنید می توان آزاد بود در سرزمین آزادگان.<br /></div><div style="text-align: center;"> پاینده ایران<br /> سازمان جوانان حزب پان ایرانیست<br /> 27 خرداد ماه 1389 خورشیدی<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-46456259982590746152010-06-19T12:11:00.000-07:002010-06-19T12:13:05.715-07:00شاهین زینعلی از اعضای حزب پان ایرانیست به دو سال و 91 روز حبس تعزیری محکوم شد<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://paniranist.persiangig.com/image/shahin%20zinali.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 180px; height: 257px;" src="http://paniranist.persiangig.com/image/shahin%20zinali.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><div dir="rtl" style="text-align: right;">در تاریخ 26 خرداد ماه شعبه 26 دادگاه انقلاب طی حکمی شاهین زینعلی از اعضای حزب پان ایرانیست را به دو سال نود و یک روز حبس تعزیری و یک میلیون و پانصد هزار ریال جریمه نقدی محکوم نمود.<br />بر اساس این حکم ایشان به دو سال حبس به جهت اجتماع و تبانی علیه امنیت کشور از طریق عضویت در حزب پان ایرانیست، 91 روز حبس به جهت فعالیت تبلیغی علیه نظام از طریق شرکت در تجمعات غیر قانونی منجر به اغتشاش، و مصاحبه با رسانه های بیگانه و پرداخت مبلغ یک میلیون و پانصد هزار ریال جزای نقدی محکوم شده اند .<br /><br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-16135273306860271152010-06-14T22:49:00.000-07:002010-06-14T22:58:07.194-07:00آقای تاج زاده بیانیه شما در نقد گذشته ی خود یک گام خردمندانه و شجاعانه بود<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://asemandailynews.com/wp-content/uploads/tajzadeh.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 162px; height: 199px;" src="http://asemandailynews.com/wp-content/uploads/tajzadeh.jpg" alt="" border="0" /></a><br /><div style="text-align: justify;"><div style="text-align: center;">به نام خداوند جان و خرد<br /></div>پاینده ایران<br />با تکامل فکری فرزندان یک جامعه امکان بهبود کیفیت شرایط اجتماعی فراهم می شود.علایمی نشان می دهد که مرتبه ی دید اکنون ما در حالی که فضا پر از خشونت است ;بنظر می رسد یک گام ارزنده ای بسمت کاهش خشونت ایرانی علیه ایرانی بر می دارد.خشونتی که ویرانگر است و تیره .با توهم شکوه ،فضیلت و بهستی می آید اما نابودگر همه ی آنهاست و هستی ;در عطش "هارمونی"نو یا خیال "مدینه فاضله"ریشه ها را آتش می زند و نظم ها را بر می اندازد.امروز می بایست کوشید از دایره ی این خشونت بیشتر دور شد ،ریشه های خشونت را خشکاند و هم زمان گام هایی به سمت مهر برداشت تا مام میهن بیش از این سوگوار فرزندان خود نباشد.مادرمان ایران دیریست سوگوار است،آری دیریست سوگوار است.<br />شیوه ی رفتار شما آقای تاج زاده که نقدی بر گذشته ی خودتان بود و تقدیم به "ندای سبز "گردید یک گام خردمندانه و شجاعانه بود.امید هست که دیگران نیز مسوولیت گذشته ی خود را به داوری بنشینند .چه بسا فکر و تن من زمانی بخشی از کلیت استبداد بوده و ما گارگزار آن بوده ایم ،اگر چه ممکن است اکنون فاصله ای با آن گرفته ایم اما اینک آن بخش از من گذشته ی اسیر استبداد باقی است،با نقد صحیح از عملکردهای پیشین و پذیرش مسوولیت اعمال ،درهای اسارت گشوده می شود.با هم آزاد شویم در سرزمین آزادگان.<br /><br />پاینده ایران<br />حجت کلاشی<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-32155668381693481732010-06-14T22:46:00.000-07:002010-06-14T22:49:28.053-07:00برگزاری راه پیمایی به مجوز نیاز ندارد<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://2.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TBcT-tSy9aI/AAAAAAAAABk/laJyk-aAzrQ/s1600/arash.jpg"><img style="margin: 0pt 10px 10px 0pt; float: left; cursor: pointer; width: 160px; height: 200px;" src="http://2.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TBcT-tSy9aI/AAAAAAAAABk/laJyk-aAzrQ/s200/arash.jpg" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5482873039378118050" border="0" /></a><br /><div style="text-align: justify;">سال گذشته پس از برگزاری راه پیماییها و تجمعات مردمی ، برخی از مسوولان کشوری در اظهارنظرها یشان این گونه مراسم را صرفا به دلیل عدم اخذ مجوز ، غیر قانونی اعلام و مقامات قضایی نیز با استناد به همین استدلال نسبت به صدور حکم محکومیت برای شرکت کنندگان در راه پیمایی ها اقدام كردند.<br /><br />در آن زمان دو مطلب درباره این که آیا راهپیمایی مردمی به کسب مجوز نیاز دارد یا خیر ؟ نوشته و استدلال كردم ، راه پیمایی مردم با توجه به اصل 27 قانون اساسی ، قانون احزاب (اگرچه به موضوع ارتباط پیدا نمی کند) و نظر مورخ<br />25/4/1360 شورای نگهبان که جای توضیح و تفسیر باقی نمیگذارد نیازی به کسب مجوز ندارد و از مخالفان این نظر و موافقان کسب مجوز پرسیدم بر اساس کدام ماده از کدام قانون، آزادی برگزاری راه پیمایی را محدود به اخذ مجوز می نمایید؟<br /><br />(* چه کسی درست می گوید؟ روزنامه صدای عدالت چهارشنبه 17 تیر 88 صفحه 2* مجوز نیاز نیست ، ضمیمه روزنامه اعتماد ، چهارشنبه 4 آذر 88 صفحه 2) پاسخ چه بود؟ در تاریخ 2 دی ماه 88 سید صولت مرتضوی معاون سیاسی وزارت کشور در گفت و گو با خبرگزاری ایلنا درباره اصل 27 قانون اساسی و این که راه پیمایی بدون حمل سلاح نیاز به کسب مجوز ندارد گفت: کیفیت اجرای این اصل را قانون مشخص میکند و بر اساس مواد 31و34 قانون فعالیت احزاب اگر احزاب بخواهند تجمعی داشته باشند حتما باید به استناد قوانین موضوعه برای کسب مجوز درخواست بدهند.<br /><br />این اظهار نظر در حالی صورت میگرفت که قانون احزاب مصوب سال 1360 ، 19 ماده بیشتر ندارد و اشاره به مواد 31 و 34 قانون فعالیت احزاب صحیح نمیباشد. در تازه ترین اظهار نظر ، محمود عباس زاده مشکینی مدیر کل سیاسی وزارت کشور ، به مواد 30 ، 31و 32 تصویب نامه شماره 30530 مصوب سال 1360 اشاره و در چندین مورد با استفاده از کلمه قانون به جای تصویبنامه اصرار میورزد که گروهها میباید درخواست خود را به وزارت کشور اعلام نمایند.<br /><br />آنچه از این اظهار نظرها مشخص میشود این است که مقامات کشوری از ارائه ماده قانون مصوب مجلس که صراحتا انجام راه پیمایی ، مطابق با آن منوط به کسب مجوز شده باشد ناتوان هستند و آنچه که مستند اظهار نظرهای ایشان است مواد آیین نامه و تصویب نامههای دولتی است که صددرصد با قانون اساسی در تعارض بوده و فرقی هم نمی کند که در زمان چه مسوولی به تصویب رسیده است.<br /><br />ضمنا مدیر کل وزارت کشور در همین مصاحبه مطبوعاتی با ادبیاتی نامتعارف ، برخی از احزاب را از بازی قایم با شک بر حذر میدارد که به نظرم درست نیست ، چرا که آن اداره کل خود با این اوصاف به سنگ قلاب کردن مراجعین مشغول است.<br /><br />نتیجه آنکه با توجه به صراحت اصل 27 قانون اساسی و نظر به اینکه مطابق با اصل 9 هیچ مقامی حق ندارد به نام حفظ استقلال و تمامیت ارضی کشور آزادیهای مشروع را هر چند با وضع قوانین و مقررات سلب کند ، برگزاری راه پیمایی به مجوز نیاز ندارد و شایسته است افرادی که به پاسداری از اصول قانوناساسی سوگند یاد کردهاند در این زمان به دفاع از حق اساسی مردم و تفسير صحيح قانون بپردازند تا مطابق با اصل 56 آحاد ملت بتوانند در تعیین سرنوشت اجتماعی خویش مشارکت نمایند و حقوق اساسی آنها در خدمت منافع فرد یا گروهی خاص قرار نگیرد.<br /><br />آرش کیخسروی<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-25237810873303296212010-06-10T07:10:00.000-07:002010-06-10T07:21:06.964-07:00ما و نفی نژادپرستی<div dir="rtl" style="text-align: right; font-family: tahoma;"><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 12"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 12"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Caria4%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><link rel="themeData" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Caria4%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx"><link rel="colorSchemeMapping" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Caria4%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:trackmoves/> <w:trackformatting/> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:donotpromoteqf/> <w:lidthemeother>EN-US</w:LidThemeOther> <w:lidthemeasian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:lidthemecomplexscript>AR-SA</w:LidThemeComplexScript> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> <w:splitpgbreakandparamark/> <w:dontvertaligncellwithsp/> <w:dontbreakconstrainedforcedtables/> <w:dontvertalignintxbx/> <w:word11kerningpairs/> <w:cachedcolbalance/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathpr> <m:mathfont val="Cambria Math"> <m:brkbin val="before"> <m:brkbinsub val="--"> <m:smallfrac val="off"> <m:dispdef/> <m:lmargin val="0"> <m:rmargin val="0"> <m:defjc val="centerGroup"> <m:wrapindent val="1440"> <m:intlim val="subSup"> <m:narylim val="undOvr"> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" defunhidewhenused="true" defsemihidden="true" defqformat="false" defpriority="99" latentstylecount="267"> <w:lsdexception locked="false" priority="0" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Normal"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="heading 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 7"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 8"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 9"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 7"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 8"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 9"> <w:lsdexception locked="false" priority="35" qformat="true" name="caption"> <w:lsdexception locked="false" priority="10" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Title"> <w:lsdexception locked="false" priority="1" name="Default Paragraph Font"> <w:lsdexception locked="false" priority="11" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtitle"> <w:lsdexception locked="false" priority="22" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Strong"> <w:lsdexception locked="false" priority="20" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="59" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Table Grid"> <w:lsdexception locked="false" unhidewhenused="false" name="Placeholder Text"> <w:lsdexception locked="false" priority="1" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="No Spacing"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" unhidewhenused="false" name="Revision"> <w:lsdexception locked="false" priority="34" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="List Paragraph"> <w:lsdexception locked="false" priority="29" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Quote"> <w:lsdexception locked="false" priority="30" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Quote"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="19" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtle Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="21" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="31" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtle Reference"> <w:lsdexception locked="false" priority="32" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Reference"> <w:lsdexception locked="false" priority="33" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Book Title"> <w:lsdexception locked="false" priority="37" name="Bibliography"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" qformat="true" name="TOC Heading"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Cambria Math"; panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;} @font-face {font-family:Calibri; panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-unhide:no; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; margin-top:0cm; margin-right:0cm; margin-bottom:10.0pt; margin-left:0cm; text-align:right; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; direction:rtl; unicode-bidi:embed; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-bidi-font-family:Tahoma; mso-bidi-language:FA;} .MsoChpDefault {mso-style-type:export-only; mso-default-props:yes; font-size:10.0pt; mso-ansi-font-size:10.0pt; mso-bidi-font-size:10.0pt; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-bidi-font-family:Tahoma;} @page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:72.0pt 72.0pt 72.0pt 72.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0; mso-gutter-direction:rtl;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Tahoma; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} </style> <![endif]--> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 12"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 12"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Caria4%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><link rel="themeData" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Caria4%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx"><link rel="colorSchemeMapping" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Caria4%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:trackmoves/> <w:trackformatting/> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:donotpromoteqf/> <w:lidthemeother>EN-US</w:LidThemeOther> <w:lidthemeasian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:lidthemecomplexscript>AR-SA</w:LidThemeComplexScript> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> <w:splitpgbreakandparamark/> <w:dontvertaligncellwithsp/> <w:dontbreakconstrainedforcedtables/> <w:dontvertalignintxbx/> <w:word11kerningpairs/> <w:cachedcolbalance/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathpr> <m:mathfont val="Cambria Math"> <m:brkbin val="before"> <m:brkbinsub val="--"> <m:smallfrac val="off"> <m:dispdef/> <m:lmargin val="0"> <m:rmargin val="0"> <m:defjc val="centerGroup"> <m:wrapindent val="1440"> <m:intlim val="subSup"> <m:narylim val="undOvr"> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" defunhidewhenused="true" defsemihidden="true" defqformat="false" defpriority="99" latentstylecount="267"> <w:lsdexception locked="false" priority="0" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Normal"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="heading 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 7"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 8"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 9"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 7"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 8"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 9"> <w:lsdexception locked="false" priority="35" qformat="true" name="caption"> <w:lsdexception locked="false" priority="10" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Title"> <w:lsdexception locked="false" priority="1" name="Default Paragraph Font"> <w:lsdexception locked="false" priority="11" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtitle"> <w:lsdexception locked="false" priority="22" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Strong"> <w:lsdexception locked="false" priority="20" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="59" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Table Grid"> <w:lsdexception locked="false" unhidewhenused="false" name="Placeholder Text"> <w:lsdexception locked="false" priority="1" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="No Spacing"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" unhidewhenused="false" name="Revision"> <w:lsdexception locked="false" priority="34" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="List Paragraph"> <w:lsdexception locked="false" priority="29" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Quote"> <w:lsdexception locked="false" priority="30" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Quote"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="19" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtle Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="21" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="31" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtle Reference"> <w:lsdexception locked="false" priority="32" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Reference"> <w:lsdexception locked="false" priority="33" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Book Title"> <w:lsdexception locked="false" priority="37" name="Bibliography"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" qformat="true" name="TOC Heading"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Cambria Math"; panose-1:2 4 5 3 5 4 6 3 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:roman; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1610611985 1107304683 0 0 159 0;} @font-face {font-family:Calibri; panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-unhide:no; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; margin-top:0cm; margin-right:0cm; margin-bottom:10.0pt; margin-left:0cm; text-align:right; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; direction:rtl; unicode-bidi:embed; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-language:FA;} .MsoChpDefault {mso-style-type:export-only; mso-default-props:yes; font-size:10.0pt; mso-ansi-font-size:10.0pt; mso-bidi-font-size:10.0pt; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-bidi-font-family:Arial;} @page Section1 {size:595.3pt 841.9pt; margin:72.0pt 72.0pt 72.0pt 72.0pt; mso-header-margin:35.4pt; mso-footer-margin:35.4pt; mso-paper-source:0; mso-gutter-direction:rtl;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin:0cm; mso-para-margin-bottom:.0001pt; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} </style> <![endif]--> </p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center; text-indent: 14.2pt; line-height: normal;"><span style=";font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >به نام خداوند جان و خرد<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: justify; text-indent: 14.2pt; line-height: normal;"><span style=";font-family:";font-size:100%;" lang="FA" ><o:p> </o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center; font-weight: bold;"><span style=";font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >ابوالحسن خرقانی میگوید: "اگر از تركستان تا بلاد روم خسی در پای كسی فرو برود، منم كه رنج میكشم" <o:p></o:p></span></p><p></p><div> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: justify;"><span style=";font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >در ذیل متافیزیكی كه در جغرافیای فكری ایرانزمین و جوامع متأثر و مرتبط با آن وجود داشته است میتوان به این قبیل گفتهها و باورهای بهشدت انسانی با جوهرهای عاشقانه برخورد و میل و گرایش طبیعی فرهنگ ملی ایران را به این سمت و سوی مشاهده كرد كه درونمایهی زندگی معنوی تبار ایرانی را پدید آورده؛ اندیشهای كه در كانون آن "عاشقم بر همه عالم" قرار دارد، به مثابه بذری است كه درخت فرهنگی ملت ایران را برآورده است. حكیم فردوسی كه ذهن او از دالان حیات فكری تبارش گذشته و آنرا باز اندیشیده و نگاهش از وجهی ناظر بر آن حیات فكریست، در عبارتی كه به گفتهی روانشاد علامه دهخدا بالاترین آموزهی بشریست، میفرماید " همه عالم چون تن خویش خواه!" این وحدت عاشقانه انسان را در مختصاتی از حضور قرار می دهد كه بار محبت به مراتب و درجات مختلفِ خود را بهدوش بكشد، محبت و عشق بنا به باوری قانون هستی ست بنابراین انسان بهعنوان مرتبهای آگاه از هستی، مسوول تجلی این قانون در مراتب متجلی مادون خود میباشد. این عبارت نمادین كه حاكی از چیزی بیشتر از دلالت مطابقهی خود هستند؛ حكایت از منظومهای فكری دارند كه در آن هستی مطلق و هستهای متعین از دریچهای عاشقانه، حكیمانه و خردمندانه مورد احترام و تقدیس بوده واجد ارزش ذاتی والایی میباشند بهطوری كه ارزش، درونی و ذاتی آنهاست. آنها هستند پس با ارزشمند. هستی خیر است و شر از اعدام، یعی اصالی نیست، عرضی است.<o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: justify;"><span style=";font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >امروز از آنجایی كه فكر تاریخی و بالاتر فلسفه نداریم، در نتیجه خود آگاهی نداریم، لذا از بیرون ناظر "خود" هستیم، البته اگر بتوان از جاذبهی تنازع نیروها در حوزهی قدرت بیرون بود و تعقل كرد با ابزار تعقل نه چیزی دیگر اما اغلب توصیفگریم نه چیزی بیشتر. اینها را گفتیم بهعنوان مقدمه تا این نكته را بگوییم كه پیشینهی فكری ما چه بوده است. چرا كه آنها مواد و بهعبارتی دیگر تبار صورت فکری هستند كه باید ناظر بر امروز ما باشد كه در نزاع ایدئولوژیها و پیشتر از آن هنوز موجود نیست! و ما باید با امكاناتی كه تجربهی دانش بشری در اختیار ما قرار می دهد با این مواد به گفتوگو بنشینیم. امروز برخی دانشمندان، پژوهشهای خوبی پیرامون ارتباط میان مؤلفههای مختلف یک تمدن بهعمل آوردهاند.. دکترشایگان نیز در کتاب آسیا در برابر غرب اشاراتی به این مسأله در حوزههای تمدن ایران دارد که قابل توجه است. بهطور کلی میان عناصر حیاتی یک تمدن با هم و روح آن تمدن پیوستگی برقرار است؛ هگل میگوید میان دولت یک ملت و باور آن ملت به خدا ارتباطی هست. تمدن ایرانی با جلوههای خود، سقفهای گنبدی تا رنگهای فیروزهاش، نگارههای فرش تا زوایای درونی شعرش و...، در عین ارتباط داخلی با یک متافیزیک تکیه دارد. حال این تمدن موجود در مسیر تکامل خویش میبایست حرکت کند و در عین حفظ پیوستگی به یک حیث گسسته شود؛ از این جهت از پیشینه و آنچه موجود است و موضوع حرکت بایستی قرار گیرد نمیتوان غافل بود. حال از این منزل كه پر از خطر است تنزل كرده و این پرسش را مطرح می كنیم كه چه نسبتی میان ما و اندیشههای نژادپرستانه وجود دارد؟ بر پایه چه منطق و ناظر برچه وضعیتی از متافیزكی که بیان شد میتوان به باور و تلقیای از هستی عبور كرد كه عنییت آن حكومتهای فاشیستی با رویکرد نابودی پارهای از انسانها با خصوصیات و خصلت خاصی باشد!؟ با كدام دیالكتیك از اندیشهی حكیم فردوستی به داروینیسم اجتماعی، و به چمبرلین گذر میكنیم و نقش محوری حكیم خردمند را به موسولینی و هیتلر مبدل میسازیم!؟ چگونه شاهنامه در اندیشهای سخت پریشان به "نبرد من" تكامل(!؟) مییابد(!؟) و رسالت تاریخی ملت ایران به كدام سمت و سوی و ناظر به كدام منظر و به چه دلیل، دگرگون میشود و گذشتهی خود را بدون توجه به آن نفی و خود را در نفی گذشتهی خود در خیال اثبات میكند(!؟) و در پرسش فرعیتر دیگر آیا میتوان ناسیونالیسم ایران كه مقصود علم شناخت احكام زندگی ملت ایران است را در ذیل تفكرات نژادپرستانه شناخت مقصود از مقدمه این بود كه اندیشهی راسیستی (نژادپرستی= نژادكشی) در ایران، در حوزهی فكر زمینهها و ریشههایش مفقود است؛ اگر اینگونه نیست، آن زمینهها و ریشهها كجا هستند؟ فكر نیز كه بر خلاء پیش نمیرود! از سوی دیگر بهفرض وجود كه لاوجود است حركت ذهن از آن بنیادها و زمینهها چگونه بوده و به چهسان پیش رفته؟ دستكم ذهن مواد خود را از كجا یافته و بهچهسان حركت كرده است؟ [در اینجا بهگفتهی حاجی سبزواری نظر داریم كه فكر را حركت دانسته است] اگر این موارد پاسخ نداشته باشد كه كسی نیز از مدعیان- نژادپرستی در ایران- پاسخی و اساساً تعمقی جدی در آن نداشته موضوع به معنی عام همچنان پا در هوا میماند و به معنی خاص علمی معدوم: چون مسائلش موجود نیست! و نقد فكری و عقلی نیز از وجود آن بعنوان نظم نمیتوان داشت. پس این موارد از قبیل اشارت مطرح شد كه اذهان روشن شود. این گفتار چیزی نیست جز كوششی برای پاسخ به پرسشی که نسبت میان تفكرات پانایرانیسم با نژادپرستی را سوال كرده است.</span><span dir="LTR" style=";font-family:";font-size:100%;" ><o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal" dir="RTL"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >برخی میپرسند آیا شما نژادپرستی را نفی میكنید یا تأیید؟ بله ما رد میكنیم<o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal" dir="RTL"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >یكی دیگر از از آفاتی كه ذهن و عمل برخی از ایرانیان را تباه كرده است، نه افتخار و نازش به تبار و نژاد و میراث فكری- فرهنگی و تاریخی ملت ایران، بلكه باور به اندیشههای نژادپرستانه ایست كه آبشخور آن تفكرات هیتلر و موسیلینی است بطوری كه حتی با اصرار بیش از حدی، افكار نیچه نیز در ذیل آن تفسیر می شود و نوشتههای او به یك بیانیهی سیاسی و یا متنی برای یك ایدئولوژی نژادپرستانه تنزل مییابد و گزارههایی با مضمونی مقلوب جهت خالی نبودن زبان به مثابه لقلهای، در اختیار آنها قرار میدهد. این تفكر همپای ایدئولوژی ماركسیستی، مائویستی، پاناسلامیستی ما را دچار تباهی كرده است و البته میتوان خطر اینرا بیشتر نیز دانست چرا كه در میان كسانی رسوخ میكند كه از دام ایدئولوژیهای نافی ملیت رهیده و دانستهاند كه بایستی ایران را در مركز توجهات خود قرار دهند و میخواهند میهن خویش را آباد و باشكوه سازند اما به غلط فرمول آنرا در تفكرات هیتلر و "نبرد من" میجویند! از اینروی میبینیم برخی بهنام ناسیونالیسم تفكران راسیستی ترویج میدهند و گاه بهنام ما نیز به این كار مبادرت میكنند آنگاه ذهن بسیاری از جوانان تباه میشود.<o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-left: 2cm; text-indent: 54.4pt; text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >گر نبودی در جهان نقدی روان<span style="">
<br /></span></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-left: 2cm; text-indent: 54.4pt; text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" ><span style=""> </span>قلبها را خرج كردن كی میتوان؟</span><span style=";font-family:";font-size:100%;" lang="FA" ><o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-left: 2cm; text-indent: 54.4pt; text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >گر نباشد راست كی باشد دروغ<span style=""> </span>
<br /></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-left: 2cm; text-indent: 54.4pt; text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" > آن دروغ از راست میگیرد فروغ</span><span style=";font-family:";font-size:100%;" lang="FA" ><o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-left: 2cm; text-indent: 54.4pt; text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >بر امید راسـت كـژ را میخرند<span style=""> </span>
<br /></span></p><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-left: 2cm; text-indent: 54.4pt; text-align: justify;"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" > زهر در قندی رود آنگه خورند<o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal" dir="RTL"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >اینها افرادی هستند كه در تعطیلی خرد و تفكر منسجم دچار رویا شدهاند و به شیوهی قیاس ناقص و از راه تشبیه راه میسپرند بهنظر افلائون رویا جز این نیست كه "انسان چه در خواب و چه در بیداری چیزی را كه شبیه به چیز دیگر است بهجای اصل بگیرد و متوجه نشود كه فقط شبیه آنست" (ص321 جمهور) آنهم شباهتی بغایت دور كه فقط ادبیات از عهدهی این ادعای شباهت بنحو بلیغ بر میآید؛ صد افسوس كه این تفكرات بههمراه اندیشههای ماركسیستی و اسلام ایدئولوژیك سعی در تأسیس حكومتهای تمامیتخواه كرده و سیر تاریخی مشروطه و تجربیات و دستاوردهای ارزندهی آنرا گام در بیراه دانسته و میكوشند حقوق شهروندی و بهطور كامل جامعهی مدنی را در قلمرو دولت مستحیل كنند! البته در پی تفكر دست به این عمل نمیزنند بلكه دلخواستهها و عملكردهای آنها كه در فقدان اندیشهی منسجم و معقول رخ میدهد منتحج به این كار میشود.<o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal" dir="RTL"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >آنها صورتکهای شخصیتهای یك رخداد را كه هیچ اصالتی ندارد و از جایی دیگر در حالی كه فقط صورتك است؛ و جز آن چیز دیگر نیست- نه وجود حقیقی، صورتك است و نه صورتك، صورت وجود حقیقی پس خود- در صحنهای که خیال و رویا با چوب، فهم تاریخی و عقلی را از گوشهای بیرون رانده، بهصورت خود نهاده و به شیوهای مضحك بهنمایش میگذارند در حالی كه حتی از عهدهی آرایش صحنه متناسب با داستانی كه رخ داده و تمام شده؛ در عالم انتزاعی و مخیل نیز برنمیآیند! تفكرشان از این هم سطحیتر است. شادروان منشیزاده چیزی جز این نكرده است، تفكرات شادروان شریعتی نیز كه در مسیری دیگر سعی در فراهم آوردن مقدماتی برای تأسیس حكومتهای تمامیتخواه است چیزی جز این نیست، اگر چه دقت و وسعت نظر دومی از اولی بیشتر و به هنر قلم نیز آراسته است!<o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal" dir="RTL"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >برای نمونه كه تنها اشاره ایست، میگویم و میگذرم تا وقت دگر، مرحوم شریعتی نظری به اریك فروم انداخته و نظر خام او را در متنی كه خلاف جهت حكومتهای تمامیتخواه است، یعنی در كتاب گریز از آزادی، برداشته و آنرا عیناَ در جهتی كه گریز از آزادیست بهكار میگیرد. اریك فروم در كتاب گریز از آزادی داستان هابیل و قابیل را آورده و آنرا نمادی از تضاد طبقاتی دانسته است؛ شریعتی نیز بشدت به آن نظر علاقمند شده و آنرا بر گرفته تا بتواند هرچه بیشتر به تفسبر طبقاتی از قران متناسب با اندیشههای ماركسیستی دست یابد. او در همان كتاب آیهی "الناس مسلطون علی اموالهم" را نیز در راستای نفی مالكیت شخصی تفسیر كرده بود- منتها خود می داند كه تفسیر داستان هابیل و قابیل معارض زیاد دارد از اینروی میگوید:<o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal" dir="RTL"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >این دو- یعنی منشیزاده و شریعتی- هر دو در پی تأسیس حكومتهای تمامیت خواه از دو راه مختلف بودند چرا كه هر كدام در میدان جاذبهی اندیشهای جدا قرار داشتند و دلبستگیها و دلخواستههایشان متفاوت بود اگر چه هر دو یك چیز را نفی میكردند و اگر چه سعی و كوشش شریعتی دقیقتر و مهمتر بود.<o:p></o:p></span></p><p></p><div style="text-align: justify;"> </div><p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 14.2pt; line-height: normal; text-align: center;"></p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal" dir="RTL"><span style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" lang="FA" >این كوششها همه ما را از مسیر ملزومات تاریخیمان دور و آگاهی تاریخمان را مخدوش كردهاند. جوان ایرانی بیآنكه بداند همگام با آنها، تغییرات مضمونی كه من در بستر تاریخ بهدست آورده است را جرح و از خود بیگانه میشود چرا كه آگاهی در تاریخ بهدست میآید و اینها فهم تاریخ را محال میكنند! بنابراین علی رغم میل<span style=""></span>شان ما را به "كجراهه" رهنمون میشوند.</span><span dir="LTR" style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" ><o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL"><span dir="LTR" style="line-height: 115%;font-family:";font-size:100%;" ><o:p> </o:p></span></p> <p></p> <p class="MsoNormal" dir="RTL" style="margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center; text-indent: 14.2pt; line-height: normal;" align="center"><span style="font-size:100%;"></span></p></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-17417674605767593012010-06-01T08:55:00.000-07:002010-06-01T09:21:45.322-07:00ایرانی فرزند میهن خویش است<div style="text-align: center;"><div style="text-align: right;"><span style="color: rgb(0, 0, 102);">مطلبی که در ادامه می آید مقاله ایست از حجت کلاشی مسول سازمان جوانان حزب پان ایرانیست پیرامون جایگاه و مسولیت فرزندان ایران که برای اولین بار در این پایگاه منتشر می شود</span><br /></div>به نام خداوند جان و خرد<br /></div><div style="text-align: justify;">پاینده ایران<br />روشن است که دولت مستقر خود از نظرات جین شارپ و انقلابات مخملی برای مقابله با مطالبات مردمی بهره می گیرد و همینطور بحران موجود را در چارچوب آن می فهمد.فرآیند ونتایج انتخابات شرایط امکانی برای بروز اعتراضات گسترده بویژه در تهران فراهم آورد.وجود عناصری از مولفه های دموکراتیک از جمله مکانیسم انتخابات در بافتار سیستم ، اجبار ملزومات و ضرورت شرایطی برای تحقق آن بویژه در جامعه ی فعلی ایران،برای زمانی حداقل محدود توان ماشین سرکوب را کاهش و در نتیجه مجالی برای ظهور نارضایتی های ژرف و سرکوب شده فراهم کرد.اعتراضات مردم ایران تنها نتیجه ی مجموعه کنشهای هیات حاکمه در ف<a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TAUxHODsTpI/AAAAAAAAABc/2UzIN1dEJ80/s1600/Hojat-kalashi.JPG"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 200px; height: 154px;" src="http://4.bp.blogspot.com/_LtfWtaPvl1A/TAUxHODsTpI/AAAAAAAAABc/2UzIN1dEJ80/s200/Hojat-kalashi.JPG" alt="" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5477838521868504722" border="0" /></a>رآیند انتخابات نیست بلکه ریشه ی نارضایتی ها در نقطه ایست که فرآیند انتخابات یکی از نمودهای آن بنیادهاست.این بنیاد ها با ماهیتی مدام در حال هست شدن است که با نمود یافتن در نسبتی که با زندگی واقعی مردم می یابد،موجبات نارضایتی تدریجی و سلب اعتماد پایه ای از نظام را سبب و بحرانهایی دامنگیر آن می شود.<br />از این نقطه و درجهت حذف مساله ی اصلی ، حکومت می کوشد تمام اعتراضات را صرفا به نتیجه انتخابات پیوند زده و آنرا نیز نتیجه فریب افکار عمومی از راه "دروغ بزرگ"مطرح کند و به سمت مهندسی افکار و جنگ نرم پیش برود; در حالی که مردم ایران به آستانه فهمی رسیده اند که قابل بازگشت نیست!آنها به این فهم رسیده اند که نظام حاضر- بصورت سیستماتیک و ذاتی -بالقوه و بالفعل با ارائه ی فرمولهای تثبیت یافته توان کنترل و حذف آراء را داراست و آگاهانه با طرح شعار "رای من کجاست" به دهلیزی توجه دارند که این آراء در مسیر آن می تواند اثر خود را از دست بدهد.<br />از آنجائیکه نگاه امنیتی موجود توانسته اشراف و شناخت خوبی نسبت به انقلابهای مخملی که در اطراف ایران رخ داده بیابد،می کوشد با تمام توان و با تکیه بر برخی عناصر موجود در اعتراضات که شباهتی با حرکتهای مخملی دارند،کل اعتراض و حرکت را در صورت انقلاب مخملی قالب بندی کندتا بتواند مبتنی بر شناخت خود از پدیده ،با روح و شکل مخالفت ها به مبارزه بپردازد و گذار نرم را انقلاب مخملی قلمداد کند;از اینروست که طی مهندسی معکوس اقدام به پیاده کردن بسیاری از آموزه های انقلاب مخملی علیه حرکتهای اعتراضی کرده است.بعنوان مثال جین شارپ می گویددر اعتراضات مردم می بایست بر تعداد کشته شدگان تاکید و از سوی دیگر عوامل خشونت را شناسایی و با تبلیغات مناسب جهت تخریب روحیه اعلام کنند (نقل به مضمون)حال با اندکی دقت متوجه می شویم که این راهکار توسط خود دولت در جهت مقابله با حرکت های مردمی و مسالمت آمیز مورد خشونت واقع شد،حاکمیت از کشته شدن تعداد بسیاری از طرفداران خود سخن گفت و کوشید از طریق تلویزیون به شناسایی عده ای از -به قول آنها- اغتشاشگران از طریق خود مردم پرداخته و سپس از دستگیری آنها سناریوی کامل ساخته و به نمایش بگذارد.از سوی دیگر سعی در انحراف مساله ی کانونی اعتراضات که همانا احقاق و تثبیت حقوق شهروندی و حق تعیین سرنوشت ملی است،به نقطه دیگر و کوشش در جهت ارزش زدایی از ویژگیهای فکری آن می باشد.از اینرو هیات حاکمه از موضع اتهامی خود به پشت موضع برخی آموزه های دینی نقل مکان کرده تا بتواند مساله را به حق و باطل تاویل و وجهی از مشروعیت را جانشین مشروعیت از دست داده قرار دهدو همزمان بتواند با تکیه بر ارزشهای عمومی و سنتی جامعه از چهره ی لایه هایی از مخالفین - بدون توجه به منطق مخالفتها-ارزش زدایی و با چالش مواجه بسازد.با تکیه بر این فضای ذهنی است که بسیاری از اقدامات از جمله تفسیر حادثه عاشورا و ...در سابق و اقداماتی در چند روز اخیر به انجام می رسد.<br />آنها می کوشند ابتکار عمل را بدست گرفته و اعتراضات و معترضین را از موضع مدعی و حمله به موضع متهم و دفاع انتقال دهند.آنها می خواهند صدای اعتراض را بصورت طیفی و رگه ای درآورده و به جای مبارزه با صدای واحد آنرا از درون منشور عبور دهند و مهار و کنترل را نه در حوزه تنیدگی ها بلکه در خروجی منشورها دنبال کنند.بعنوان نمونه طرح کنترل حجاب و استاندارد سازی آن (!؟)نه از این روی به انجام می رسد که جامعه هر چه بیشتر به نوعی از قرائت از اسلام نزدیک شود و اهداف اولیه انقلاب اسلامی تحقق یابد و مدینه فاضله ای اگر بتوان فاضله اش (!)نامید ظهور یابد;بلکه علاوه بر جستجوی پایگاهی میان قشری از روحانیت و اقشار اجتماعی ، می کوشد نقد طبیعی مخالفین را که نسبت به منطق و نتیجه چگونگی انجام امور و ... صورت می گیرد را در چاچوب مخالفت با"ارزشها"،دین و در نهایت خداوند معرفی و در پشت مباحثی به شدت دینی و حساس پنهان دارد تا خود را از حوزه ینقد محوری و اصلی ،دور و مبحث را هر چه بیشتر به عرصه ی نبرد "حق" و "باطل" سوق دهد و به عمد پا در وادی بنهد که در "غیبت مفاهیم نو "،مفاهیم قدیم بصورت کاملا ابزاری در خدمت توجیه خشونت و اعمال قدرت مورد استفاده ی مبتذل قرار می گیرد.باید توجه داشت که "مفاهیم نو" چنان مضمونی -در بستر تاریخ- در ذهن عمومی ایرانی یافته است که با خود کیفیتی خاص از زندگی و انتظارات و در نتیجه الزاماتی از جمله حقوقی به همراه آورده که قدرت رسمی حاضر،نمی تواند در چارچوبهای منتج از آن تولید و اعمال گردد و محملی مستحکم بیابد.از اینروی جنبش می بایست بطور جدی به بنیادهای خود که بر آن روئیده و بر آن بقاء می یابد ،وفادار بوده و در کنار اعلام مواضع مقطعی و بشدت فعال ،گذاره های زیر بنایی خود را طرح و بیشتر از همیشه بطور آگاهانه به عبارات و الفاظ برخواسته از آن تکیه و ترویج کند.گذاره ی"ایرانی فرزند میهن خویش" است و از زاویه ای دیگر هر ایرانی ، ایران هست; مبدایی است برای اینکه بدانیم،حق تمشیت و از سویی فاعل اداه ی امور به دست تک تک ایرانیان است که از این زاویه و از منظر سیاست در این مقام شهروند نامیده می شوند وهیچ تئوری نمی تواند این مسولیت و حق برخاسته از آن را نقض کند!<br /><br /> حجت کلاشی<br /></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-86617991411163360872010-05-25T01:56:00.000-07:002010-05-25T02:08:21.231-07:00پاکترین و خالصانه ترین درودهای من پیشکش شما مردمان پاک و پرغرور نشسته در بلوچستان<div style="text-align: center;"><a onblur="try {parent.deselectBloggerImageGracefully();} catch(e) {}" href="http://i8.tinypic.com/63kd2ww.jpg"><img style="float: left; margin: 0pt 10px 10px 0pt; cursor: pointer; width: 319px; height: 239px;" src="http://i8.tinypic.com/63kd2ww.jpg" alt="" border="0" /></a><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">به نام خداوند جان و خرد <o:p></o:p></span></div><div dir="rtl" style="text-align: right;"> <p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">پاینده ایران<o:p></o:p></span></p> <p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">شما مردمان با صفا وغیرتمند که رشته های پیوند همه ایرانیتان را با مردمان و هم تباران بلوچ آنسوی مرز پاسداشته اید.چهره های آفتاب دیده ی شما آیتیست از دل پرمهر و با صفایتان ،شما مرزداران دلاور که سخت می کوشید و اندک بهره مندید،شما پاسداران ایران زمین در سخت ترین شرایط وحساسترین مناطق!<o:p></o:p></span></p> <p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">خدا را پاسگذارم که فرصتی به من داد تا بتوانم از نزدیک با شما مردمان آزاده قریب یکسال زندگی کنم .برای انجام خدمت مقدس سربازی ،مسوولین ،مرا به دیار پاک شما به پادگان شهر خاش به زعم خود تبعید کردند،اما بحق غم غربت و رنج دوری هیچگاه در پرتو محبتهای شما به سراغم نیامد.در کنار فزندان پرمهرشما، فرزندان بلوچستان ،بهترین لحظات زندگیم رقم خورد.از نزدیک دیدم چگونه به آئین زندگی می کنید اما به سختی!چگونه تامین ملزومات زندگی و امرار معاش در پس دژ بی تدبیری مسوولین تیرهای جفا و بلا بر سرتان می باراند ،سفره ها خالی اما دستهای گشاده و دلهای راضی!<o:p></o:p></span></p> <p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">بلوچستان سرزمین شریفی است،اما افسوس که متناسب با ظرفیتها و نامش به مانند سایر نقاط ایران اما شدیدتر ،رشد و توسعه ی نداشته است.سابق بر این اگر می شنیدم مردمان بلوچستان گندم،انار،خرما،سیب و ... در آنجا بعمل می آورند برایم باور کردنش سخت بود،اماچون از نزدیک دیدم و دانستم چه استعدادهایی در آن دیار نهفته است اگر چه منطقه دچار کم آبی حادی شده است.در کنار بی آبی که آسیب سخت به کشاورزی زده و تقریبا دامداری هم بی رونق شده است،از صنعت و عمران هم خبری نیست نه کارخانه ی قابل توجهی برقرار است و نه صنعتی دایر.در این بین برخی جوانان <span style=""> </span>گاها تازه داماد با هزار امید در میان تنگناها و ضرورتها به اندک قاچاق گازوئیل دل بسته اند تا امور عائله ی خود را در میان رگبار و گلوله ها تمشیت کنند!واقعا تراژدی غم انگیزی است.</span></p><p style="text-align: justify;" class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">فرزندان تفتان سخت می کوشند، در میان خط می کوشند، با توکل به خدا مومنانه می کوشند اما زندگی با چهره ای خشن در آنجا ظاهر شده است.نا امنی که منشاء بخشی از آن تنیجه وضعیت پاکستان و افغانستان و بخشی دیگر اعمال تبعیضهای نارواست مشکلات را دوچندان کرده است.همه اینها را دیدم یعنی بخشی از آنچه هست دیدم اما علیرغم همه اینها بر این باورم که بلوچستان توان بالایی در درک رسالت تاریخی امروز فرزندان ایران دارد.یادم نمی رود سوار ماشین جوان بلوچی شدم که چون سرسخن باز شد،با عشق و حرارت از آرش کمانگیر و تیر او و وحدت ایرانزمین صمیمانه و با حسرت و افتخار سخن می راند; به راستی سبب مباهات بود.سردمداران و ریش سفیدان آنجا را مردمانی دانا با بینش ژرف و آگاه به راز و رمز حیات ایران دریافتم <span style=""> </span>.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">ای والاتباران بلند نظر بیائیدبا هم برای میهن خویش بکوشیم ،رسالت خویش را دریابیم و مومنانه به آن عمل کنیم.با من و تو وما میهنمان رختی زیبا به تن قامتش که دیریست خمیده ،تنش خسته و رمقش پریده; کمر راست می کند.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">نهضت ما هم آئین سروری است،آئین ضد بردگی و ویرانی.نهضت ما آئین زندگی است،آئین آبادانی ،آئین پاسداری از کرامات انسانی.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">شما ای آزادگان والا سرشت،دستهای پرتوان و قلبهای پاکتان شایسته ی درفش آزادگی و یکپارپگی و آبادی ایران زمین است.خود را دریابید و بدان سوی راه بپوئید.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">صمیمانه ترین درودهای من نثار شما مردمان آزاده باد!<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">پاینده ایران- حجت کلاشی <o:p></o:p></span></p> </div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-4377837462183701042010-05-19T02:21:00.000-07:002010-05-19T02:46:29.850-07:00بیانیه سازمان جوانان حزب پان ایرانیست<div dir="rtl" style="text-align: right;"><div style="text-align: center;"><span style=";font-family:Arial;font-size:130%;" > </span> <span style=";font-family:Arial;font-size:130%;" >به نام خداوند جان و خرد</span> <span style=";font-family:Arial;font-size:130%;" > </span> </div><p align="right"><span style=";font-family:Arial;font-size:130%;" > پاینده ایران <wbr> </span><br /></p> <p align="justify"><span style=";font-family:Arial;font-size:130%;" >با خبر شدیم <b> سرور محمد زارع</b> ، یکی از یاران حزب پان ایرانیست ، که به همراه چند جوان دیگر در نمایشگاه کتاب تهران حضور یافته بودند توسط نیروهای امنیتی در نمایشگاه کتاب بازداشت شده و به زندان اوین منتقل گردیده اند .</span></p> <p align="justify"><span style=";font-family:Arial;font-size:130%;" >سازمان جوانان حزب پان ایرانیست ضمن ابراز تاسف از بازداشت این جوان وطن پرست و همچنین تداوم اینگونه حملات نسبت به یاران پان ایرانیست خواهان آزادی هر چه سریعتر ایشان می باشد .</span><br /></p> <p align="right"><span style=";font-family:Arial;font-size:130%;" > <wbr> <wbr> <wbr> پاینده ایران</span></p> <p align="right"><span style=";font-family:Arial;font-size:130%;" > <wbr> <wbr> سازمان جوانان حزب پان ایرانیست</span></p> <p align="right"><span style=";font-family:Arial;font-size:130%;" > <wbr> <wbr> 27 اردیبهشت 1389 خورشیدی</span></p></div>Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-5192805017338120232.post-11989225428680407362010-05-17T04:58:00.001-07:002010-05-17T04:58:45.124-07:00یادداشت رسمی<div dir="rtl" style="text-align: right;"><div dir="rtl" style="text-align: right;"><meta equiv="Content-Type" content="text/html; charset=utf-8"><meta name="ProgId" content="Word.Document"><meta name="Generator" content="Microsoft Word 12"><meta name="Originator" content="Microsoft Word 12"><link rel="File-List" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Carianet%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_filelist.xml"><link rel="themeData" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Carianet%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_themedata.thmx"><link rel="colorSchemeMapping" href="file:///C:%5CDOCUME%7E1%5Carianet%5CLOCALS%7E1%5CTemp%5Cmsohtmlclip1%5C01%5Cclip_colorschememapping.xml"><!--[if gte mso 9]><xml> <w:worddocument> <w:view>Normal</w:View> <w:zoom>0</w:Zoom> <w:trackmoves/> <w:trackformatting/> <w:punctuationkerning/> <w:validateagainstschemas/> <w:saveifxmlinvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:ignoremixedcontent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:alwaysshowplaceholdertext>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:donotpromoteqf/> <w:lidthemeother>EN-US</w:LidThemeOther> <w:lidthemeasian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:lidthemecomplexscript>AR-SA</w:LidThemeComplexScript> <w:compatibility> <w:breakwrappedtables/> <w:snaptogridincell/> <w:wraptextwithpunct/> <w:useasianbreakrules/> <w:dontgrowautofit/> <w:splitpgbreakandparamark/> <w:dontvertaligncellwithsp/> <w:dontbreakconstrainedforcedtables/> <w:dontvertalignintxbx/> <w:word11kerningpairs/> <w:cachedcolbalance/> </w:Compatibility> <w:browserlevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathpr> <m:mathfont val="Cambria Math"> <m:brkbin val="before"> <m:brkbinsub val="--"> <m:smallfrac val="off"> <m:dispdef/> <m:lmargin val="0"> <m:rmargin val="0"> <m:defjc val="centerGroup"> <m:wrapindent val="1440"> <m:intlim val="subSup"> <m:narylim val="undOvr"> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:latentstyles deflockedstate="false" defunhidewhenused="true" defsemihidden="true" defqformat="false" defpriority="99" latentstylecount="267"> <w:lsdexception locked="false" priority="0" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Normal"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="heading 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 7"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 8"> <w:lsdexception locked="false" priority="9" qformat="true" name="heading 9"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 7"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 8"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" name="toc 9"> <w:lsdexception locked="false" priority="35" qformat="true" name="caption"> <w:lsdexception locked="false" priority="10" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Title"> <w:lsdexception locked="false" priority="1" name="Default Paragraph Font"> <w:lsdexception locked="false" priority="11" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtitle"> <w:lsdexception locked="false" priority="22" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Strong"> <w:lsdexception locked="false" priority="20" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="59" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Table Grid"> <w:lsdexception locked="false" unhidewhenused="false" name="Placeholder Text"> <w:lsdexception locked="false" priority="1" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="No Spacing"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" unhidewhenused="false" name="Revision"> <w:lsdexception locked="false" priority="34" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="List Paragraph"> <w:lsdexception locked="false" priority="29" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Quote"> <w:lsdexception locked="false" priority="30" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Quote"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 1"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 2"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 3"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 4"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 5"> <w:lsdexception locked="false" priority="60" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Shading Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="61" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="62" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Light Grid Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="63" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="64" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Shading 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="65" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="66" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium List 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="67" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 1 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="68" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 2 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="69" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Medium Grid 3 Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="70" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Dark List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="71" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Shading Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="72" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful List Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="73" semihidden="false" unhidewhenused="false" name="Colorful Grid Accent 6"> <w:lsdexception locked="false" priority="19" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtle Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="21" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Emphasis"> <w:lsdexception locked="false" priority="31" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Subtle Reference"> <w:lsdexception locked="false" priority="32" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Intense Reference"> <w:lsdexception locked="false" priority="33" semihidden="false" unhidewhenused="false" qformat="true" name="Book Title"> <w:lsdexception locked="false" priority="37" name="Bibliography"> <w:lsdexception locked="false" priority="39" qformat="true" name="TOC Heading"> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--></div><style> <!-- /* Font Definitions */ @font-face {font-family:"Cambria Math"; panose-1:0 0 0 0 0 0 0 0 0 0; mso-font-charset:1; mso-generic-font-family:roman; mso-font-format:other; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:0 0 0 0 0 0;} @font-face {font-family:Calibri; panose-1:2 15 5 2 2 2 4 3 2 4; mso-font-charset:0; mso-generic-font-family:swiss; mso-font-pitch:variable; mso-font-signature:-1610611985 1073750139 0 0 159 0;} /* Style Definitions */ p.MsoNormal, li.MsoNormal, div.MsoNormal {mso-style-unhide:no; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; margin-top:0cm; margin-right:0cm; margin-bottom:10.0pt; margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-fareast-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} .MsoChpDefault {mso-style-type:export-only; mso-default-props:yes; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:Calibri; mso-fareast-theme-font:minor-latin; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin; mso-bidi-font-family:Arial; mso-bidi-theme-font:minor-bidi;} .MsoPapDefault {mso-style-type:export-only; margin-bottom:10.0pt; line-height:115%;} @page Section1 {size:612.0pt 792.0pt; margin:72.0pt 72.0pt 72.0pt 72.0pt; mso-header-margin:36.0pt; mso-footer-margin:36.0pt; mso-paper-source:0;} div.Section1 {page:Section1;} --> </style><!--[if gte mso 10]> <style> /* Style Definitions */ table.MsoNormalTable {mso-style-name:"Table Normal"; mso-tstyle-rowband-size:0; mso-tstyle-colband-size:0; mso-style-noshow:yes; mso-style-priority:99; mso-style-qformat:yes; mso-style-parent:""; mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt; mso-para-margin-top:0cm; mso-para-margin-right:0cm; mso-para-margin-bottom:10.0pt; mso-para-margin-left:0cm; line-height:115%; mso-pagination:widow-orphan; font-size:11.0pt; font-family:"Calibri","sans-serif"; mso-ascii-font-family:Calibri; mso-ascii-theme-font:minor-latin; mso-fareast-font-family:"Times New Roman"; mso-fareast-theme-font:minor-fareast; mso-hansi-font-family:Calibri; mso-hansi-theme-font:minor-latin;} </style> <![endif]--> <p style="text-align: center; font-weight: bold;" class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">ما زیرزمینی نبوده ایم ،نیستیم و نخواهیم شد.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">حزب پان ایرانیست چند دهه ای است در تاریخ سیاسی در هیات شناخته شده ی حزبی به فعالیت <span style=""> </span>خود ، جهت و شکل بخشیده و اکنون که عرصه بر این دست از فعالیتها تنگ شده می کوشد همچنان فعالیتهای "حزبی"و نه چیزی مغایر با آن را با قدرت و امکانات خود ادامه دهد .فعالیت های حزبی در ایران یکی از سخت ترین شرایط سیاسی - امنیتی را تجربه می کند به بهانه ماده 10 احزاب دیری بود بسیاری از احزاب موجود در ایران که حاضر به اخذ مجوز از وزارت کشور نبودند ،در حوزه ی خارج از قدرت رسمی با تحمل شدائد به فعالیت خود ادامه می دادند .بعد از انتخابات دهم ریاست جمهوری و اعتراضات مردمی مجوز حزب مجاهدین"انقلاب اسلامی"و جبهه مشارکت از سوی ماده 10 احزاب لغو شد و احتمال لغو امتیاز از مجمع روحانیون و حزب اعتماد ملی نیز مطرح گردید .حزب پان ایرانیست بر غیر دموکراتیک بودن و وجه مغایرت ماده 10 قانون احزاب با قانون اساسی زمانی که اعضای حزب مشارکت ، اعتماد ملی،مجمع روحانیون مبارز و مجاهدین انقلاب اسلامی بر مسند قدرت بودن،اشاره داشت و معترض این ماده که تضییع کننده حقوق شهروندی و خلاف قانون هست،می بود.اکنون دایره معترضین به این ماده و دیگر موانع شکل گیری فرایند تحزب و جامعه مدنی در ایران به داخل حاکمیت گسترش یافته است.ما نیز عمیقا با فرایندی که بصورت سیستماتیک فعالیتهای مدنی را مسدود و به عمد سعی در گسترش حرکتهای سیاسی به شکل رادیکال دارند مخالفیم و می پنداریم انسداد راه فعالیت سیاسی چیزی نیست جز مجال بروز دادن فعالیتهای زیرزمینی و گاه مسلحانه.از اینروست با حفظ مخالفت اصولی خود با ماده 10 احزاب و بطور کلی قانون احزاب-که مغایر با قانون اساسی و حقوق شهروندی است- با لغو امتیاز احزاب موجود که سیستم جهت انسداد سیاسی اعمال می کند مخالفیم و تاثر شدید خود را از لغو امتیاز این احزاب اعلام می داریم .دقیقا در همین نقطه است که تاکید و اصرار بر فعالیتهای حزبی با انگشت گذاشتن بر کارویژه های یک حزب در جامعه ،چند برابر می شود و باید فعالیتهای مدنی –قانونی احزاب را علیرغم مخالفتهای تمامیت خواهان استمرار بخشید.<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">ما پان ایرانیست ها نیز با علم به حقوق شهروندی خود و با توجه بر ظرفبتهای قانونی موجود و کوشش در جهت ارتقاء فضای ذهنی جامعه و سپس ارتقاء چارچوبهای رسمی ،سعی خواهیم کرد به شدت به سمت فعالیتهای رسمی و شناخته شده ی حزبی و نه چیزی مغایر با آن حرکت کنیم.از اینرو ما در طول حیات حزبی نه زیرزمینی بوده ایم ،نه هستیم و نه خواهیم بود .فعالیت ما فعالیت حزبی است که لازمه آن صیانت از جامعه مدنی است!<o:p></o:p></span></p> <p class="MsoNormal"><span dir="RTL" style=";font-family:";" lang="FA">پاینده ایران <span style=""> </span><o:p></o:p></span></p> </div>Unknownnoreply@blogger.com0